"บางที..." ... (สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๗ : ชุดที่ ๑)

เมื่อวันเวลาในแต่ละปีเดินทางมาถึงปลายปีที่ไม่กี่วันจะเข้าสู่ปีพุทธศักราชใหม่
สิ่งที่คนส่วนใหญ่เลือกทำคือ "การเฉลิมฉลองทุกวิถีทาง" ซึ่งก็คือ
การกิน เที่ยว ดื่ม เมา เฮฮา เพียงเพราะว่าวันข้างหน้าจะเป็นปีใหม่แล้วเท่านั้น

โดยหลงลืมอะไรไปหรือเปล่าว่า ยิ่งปีพุทธศักราชเดินหน้าไปแค่ไหน
อายุขัยของเราก็เหลือลดน้อยถอยลงไปเท่านั้น

เราควรย้อนกลับมานั่งตรึกตรองและทบทวนตนเองหรือไม่ว่า
วันวานที่ผ่านไป เราทำอะไรไปบ้าง สำเร็จ ล้มเหลว สุข หรือทุกข์แค่ไหน
แล้ววันเวลาที่เหลืออยู่ เราจะดำเนินชีวิตต่อไปอย่างไรให้คุ้มค่าและมีความหมาย
กับลมหายใจที่เหลืออยู่มากที่สุด

เรากำลังเฉลิมฉลองต่อการมีชีวิตที่เหลือน้อยของเราเองอย่างนั้นหรือ
เฉลิมฉลองโดยไม่คิดอะไรมากไปกว่า กิน เที่ยว ดื่ม เมา เฮฮา
แล้วก็กลับไปทำงานดั่งเดิมเมื่อปีใหม่เดินทางมาถึง

"... วันขึ้นปีใหม่มิใ่ช่เป็นการเฉลิมฉลอง

หากแต่เป็นการตรึกตรองและทบทวนตนเองต่างหาก ..."

ภาพที่ ๑ ... บางที "การเมินเฉยต่อวิถีของโลก" อาจจะทำให้เราสามารถคิดสิ่งดี ๆ ออกได้บ้าง

ภาพที่ ๒ ... บางที "การเบ่งบานของดอกไม้" อาจจะต้องใช้เวลา เหมือน "การเบิกบานของปัญญา" ที่ต้องใช้เวลาเช่นกัน

ภาพที่ ๓ ... บางที "แสงสว่างแห่งปัญญา" ปรากฎกายอยู่ต่อหน้าเราแล้ว แต่เรามักจะมองมันไม่เห็นเอง

ภาพที่ ๔ ... บางที ชีวิตของคนเราก็ย่อมจะเลือกได้ว่า จะทำให้ชีวิตเราสดใส หรือ แห้งเหี่ยว ไม่มีใครเลือกแทนใครได้สักคนเดียว

ภาพที่ ๕ ... บางที การรู้จักคำว่า "รอคอย" ย่อมทำให้เรารู้ว่า สิ่งที่เรารอคอยนั้นมีค่าแค่ไหน

ภาพที่ ๖ ... บางที ท่ามกลางอุปสรรคนานานัปการของชีวิต เราเพียงต้องการใครสักคนมาเดินทางไปพร้อมกับเรา บางคนสมหวัง บางคนผิดหวัง แต่ไม่ว่าจะอย่างไร เราก็ยังคงมีลมหายใจสำหรับวันพรุ่งนี้มิใช่หรือ

ภาพที่ ๗ ... บางที โลกก็ไม่เดียวดายเสมอไป หากมีใครอยู่ข้าง ๆ เราเสมอ แม้การพบเจออาจจะมีเวลาไม่กี่วินาที

ภาพที่ ๘ ... บางที "ความมืดดำของอุปสรรค" อาจทำให้เราพบคำตอบอะไรบางอย่างที่เราไม่เคยเจอมาก่อนก็ได้

ภาพที่ ๙ ... บางที ชีวิตของมนุษย์ไม่เคยราบเรียบไปตลอด มีขึ้นและมีตก เฉกเช่นพระอาิทิตย์เสมอ

ภาพที่ ๑๐ ... บางที ประติมากรรมของชีวิตมนุษย์ไม่ได้ขึ้นอยู่กับธรรมชาติเสมอไป แต่หากขึ้นอยู่กับสองมือของมนุษย์เองที่สามารถจับวางและลงมือทำในสิ่งที่มนุษย์ต้องการได้

ภาพที่ ๑๑ ... บางที มนุษย์ไม่สามารถบงการความเป็นไปตามธรรมชาติได้ แต่มนุษย์สามารถบงการตัวเองได้ว่า ทำตัวอย่างไรจึงมีคุณค่าและมีความหมายในการเกิดมาชาติหนึ่ง

"บางที ..."

ก็อาจจะเป็นบันทึกเล็ก ๆ บันทึกหนึ่งที่ชวนคุณคิดในสิ่งที่คุณลืมคิด

... ก็เท่านั้น

สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๗ ที่กำลังจะมาถึงทุกท่านครับ ;)...

บุญรักษา ทุกท่าน ;)...

เขียนใน GotoKnow โดย Wasawat Deemarn
ใน รอยเท้า ภาพถ่าย และ ความทรงจำ

คำสำคัญ (Tags): #วสวัตดีมาร#wasawatdeemarn#สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๗#aar#สวัสดีปีใหม่#AAR2013#บางที#ชวนคิด#ภาพถ่าย#ดอกไม้#พระอาทิตย์ตก#ปรัชญา

หมายเลขบันทึก: 557806เขียนเมื่อ 31 ธันวาคม 2013 00:23 น. ()แก้ไขเมื่อ 31 ธันวาคม 2013 23:22 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน