พลังแห่งการบันทึกของครูอ้อย จากแรงบันดาลใจสู่การส่องกระจก
จากบันทึก ดอกไม้ดอกเล็กๆที่แสนสวยของครูอ้อย
เพื่อนที่กาฬสินธุ์นั่งอ่านแล้ว ได้สะท้อนมุมมองของเธอออกมา ซึ่งสื่อให้เห็นถึง พลังแห่งการบันทึกของครูอ้อยได้เป็นอย่างดี
1. ในบันทึก เห็นผู้เป็นแม่เขียนชมลูก เอารูปลูกสาวมาโชว์ .................
....... แต่ตัวเธอไม่เคยชมลูก เอารูปลูกสาวมาโชว์คนอื่นๆด้วยความภาคภูมิใจแบบนี้เลย
|
|
|
|
2. ในบันทึก เห็นผู้เป็นแม่ ดูแลลูกสาวอย่างดี แสดงความรักต่อลูกอย่างดี จนลูกสาวมีสีหน้าที่มีความสุข มีรอยยิ้มปรากฏออกมา...........
............. แต่เธอไม่เคยดูแลลูกสาวอย่างดี ไม่เคยเสดงความรักต่อลูกมากนัก และไม่เคยเห็นลูกสาวยิ้มให้เธอแบบที่เห็นนี้
3. ในบันทึก ผู้เป็นแม่ขับรถไปส่งลูกสาว ผู้เป็นแม่หยิบกล้องขึ้นมาถ่ายรูปผู้เป็นลูก..........
............ แต่เธอไม่เคยมีเวลาไปส่งลูก ไม่เคยคิดที่จะถ่ายรูปลูก เก็บไว้
4. ในบันทึก ผู้เป็นแม่เขียนบันทึกถึงลูก ให้คนอื่นได้อ่าน ด้วยความรัก
และความภูมิใจ......
............... แต่เธอไม่เคย บอกเล่าเรื่องราวของลูกสาวตัวเอง ให้คนอื่นได้รับรู้ ด้วยความรัก เลยแม้แต่ครั้งเดียว
5. ในบันทึก ผู้เป็นแม่เขียนว่า กอดลูก........
...... เธอน้ำตาไหล ตั้งแต่ลูกสาวเข้าโรงเรียนชั้นประถมเป็นต้นมา เธอไม่เคยกอดลูกเลยสักครั้งเดียว
6.ในบันทึก ผู้เป็นแม่ ได้อยู่ใกล้ชิดลูก อย่างสม่ำเสมอ............
......... แต่เธอไม่เคยได้ใกล้ชิด ดูแลลูก เหมือนอย่างครูอ้อยเลย
ไม่น่าเชื่อว่า บันทึกของครูอ้อยที่ถ่ายทอดอย่างตรงไปตรงมานี้ จะทำให้เธอผู้นี้ สะท้านใจได้ถึงเพียงนี้!!!!!
หลังจากที่เธอสะท้อนมุมมองทั้ง 6 ข้อให้นายบอนฟังแล้ว เธอบอกว่า....
เธอจะไม่เขียนบันทึกใน gotoknow
จะไม่ถ่ายรูปลูกสาวมาโชว์คนอื่นๆ
แต่เมื่อกลับเข้าบ้าน เธอจะขอดูแลลูก รัก และกอดลูกอย่างที่อยากจะทำมานาน เสียที!!!!!!!!!
ความเห็น (7)
สวัสดียามดึกค่ะคุณบอน
- ชีวิตของครูอ้อย และลูกๆ ยังมีอีกหลายท่านไม่ได้อ่าน จะไม่เข้าใจและคิดว่า เอาลูกมาอวดในอินเทอร์เนต
- แต่จุดประสงค์ครูอ้อยลึกซึ้งกว่าที่อธิบาย
- ความหมายออกมาจากความรู้สึก ออกมาจากใจ และจริงใจ ไม่ใช่เป็นการโอ้อวดแต่อย่างใด
- ปัญหาคือผู้ไม่รู้ เรียนเชิญอ่านที่นี่
- ขอบคุณสำหรับการต่อยอดของบันทึก ซึ่งทำให้มีคุณค่า สิ่งที่ได้รับคือ ความสุขที่ยากจะบรรยาย นี่คือศิลปิน ที่จะจรรโลงผลงานให้เป็นที่ประจักษ์
- ครูอ้อยจะจดจำไปชั่วชีวิต
ครูอ้อยครับ
บันทึกในแบบนายบอน อาจจะหลากหลายมั่ง เพี้ยนมั่ง อีกวันก็จะบันทึกไปคนละแนวกับที่บันทึกไปเมื่อวันก่อน เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวครับ ที่พยายามที่ไม่ให้เหมือนใคร และคงไม่มีใครเหมือนแน่นอนครับ
ไม่ต้องจำก็นึกออกนะครับ
คุณไม่แสดงตนครับ
ไม่ต้องทายให้ปวดหัวครับ เป็นบันทึกที่นายบอนหยิบเรื่องของชาวบ้านมาบันทึกไว้ เพราะนายบอนยังโสดครับ 555 ยังไงก็เป็นเรื่องของตัวนายบอนไม่ได้แน่นอน
สวัสดีคุณบอน
- มีคนกล่าวว่าเมื่อขี่หลังเสือจะลงจากหลังเสือไม่ได้
- มีคนกล่าวทำอะไรก็ได้แต่ต้องชิดซ้ายแตะเบรค
ไม่ต้องแลดู ก็มีคนดูแลตั้งเพียบ
เสือน่ะเผ่นไปตั้งนานแล้ว