ด้วยความที่ผมเป็นคนรุ่นเก่า ที่ต้องมารับผิดชอบงานเอดส์ และจำเป็นต้องวิเคราะห์สถานการณ์ทางเพศของวัยรุ่นยุคดิจิตอล...
ทำให้เกิดความรู้สึกสับสนอลหม่านกับวิธีการสอนลูกชายของตัวเอง ที่เริ่มย่างเข้าสู่ชีวิตวัยรุ่น ไม่น้อยทีเดียว
ยิ่งมาพบเห็นวัยรุ่นหญิงตบตีกัน เพื่อแย่งชายหนุ่มรูปงามไว้เชยชม ยิ่งทำให้ผมเกิดอาการปริวิตกยิ่งขึ้น แถมยังมีเรื่องราวข่าวคราว วัยรุ่นหญิงหลายแห่ง ออกล่า”ฟัน”ชาย เพื่อทำแต้มแข่งกัน ผมยิ่งวิตกจริตเข้าไปใหญ่
มิวายเผลอถามลูกชายคนโต เมื่ออยู่กัน 2 ต่อ 2
ผม : "พี่ตอม...ฝันเปียกรึยังลูก"
พี่ตอมทำท่าอายนิด ๆ : “ถามทำไมล่ะพ่อ”
ผมสังเกตอาการนี้ก็รู้อยู่แล้วว่า เรียบร้อย “งั้นตอมฟังไว้นะลูก...อย่าทำตัวเป็นดอกไม้ริมทาง ถ้าถูกหญิงเขาเด็ดบี้ ขยี้ทิ้ง...แล้วน้ำตาจะเช็ดหัวเข่านะลูก”
พี่ตอม : ???
สวัสดีครับ
โทษทีครับ...เข้ามาดูช้าไป...
ตอนนี้พี่ตอมอายุ 17 แล้วครับ...ผมถามเขาตอนอายุ 16 ... ตอนนี้ถูกหญิงดักจีบ...โทรมาจีบยังกะนิยายจริง ๆ ครับ....55555
อย่างอนนะครับ...เข้ามาเยี่ยมได้ตลอดครับ...อิอิ
ยังไม่มีลูกชายค่ะ แต่มีน้องชายอายุ 18
เมื่อก่อนตอนน้องเล็กๆ คุณพ่อบอกเสมอว่า เราต้องช่วยกันสอนน้อง ให้เขาเป็นสุภาพบุรุษ อย่ารังแกผู้หญิง อย่ากระทำมิดีมิร้าย ไม่ใช่ว่าเห็นเป็นผู้ชายแล้วไม่ต้องกังวล ไม่ต้องสอน
เวลาเปลี่ยนไป...ตอนนี้ที่บ้านเริ่มกังวลเหมือนท่านเจ้าของบล๊อกแล้วค่ะ แทนที่จะกลัวน้องไปเด็ดดอกไม้ริมทาง กลัวจะโดนเด็ดซะก่อนซิเนี้ย
ที่จริงเราคงต้องสอนกันทั้งหญิงและชายครับ...
เพียงแต่ว่าภาวะปัจจุบันสวนทางกับความคิดของเราจนทำให้เราตกตะลึงกับความเป็นจริงที่เกิดขึ้น...