บางอย่างที่หายไป


แม้จะรับรู้ว่าไม่มีงานเลี้ยงใดที่ไม่เลิกราแต่ก็อดนึกใจหายไม่ได้..คิดถึงเพื่อนมากๆ จนถึงมากที่สุด

เกือบครบเดือนแล้วนะที่ป้าบวมตัดสินใจเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับงาน.

..แม้ใจหนึ่งก็รู้ว่าป้าบวมไปทำงานใหม่นั้นมีข้อดีกว่าหลายอย่าง..แต่ประสาคนคุ้นเคยกันมีอะไรก็จะแง้วๆให้ป้าบวมช่วยเหลือมาตลอดมาตอนนี้ไม่มีเธอซะแล้ว.

.ทั้งรู้สึกเหงาและใจหายแม้ในส่วนหนึ่งป้าบวมจะช่วยสอนหรือแนะให้คนอย่างฉันพอจะทำโน่นทำนี่ได้(แม้จะไม่เก่งหรือแคล่วคล่องอย่างป้าบวมก็ตาม)

..อยากจะขอบใจและบอกว่าตอนนี้สิ่งที่ป้าบวมเคยสอนต้องเอามาทำเองเกือบทั้งหมด..แม้ในด้านหนึ่งรู้สึกว่าเออ..ก็พอทำได้นะ..ทำเป็นนี่..แต่อีกใจที่มันเหมือนกับจะติดพึ่งพิงเพื่อนเสียจนชินซะแล้ว..เพราะไม่ได้ฟังเพลงและมุขขำของป้าบวมก็รู้สึกเฉาๆและเหงามาก(ยกเว้นตอนป้านิตย์เข้ามาคุยด้วย..อันนั้นอีกความรู้สึกหนึ่ง)ขาดคนที่คุยกันแล้วเข้าใจไม่ต้องพูดอะไรมาก..สิ่งนี้คือบางอย่างที่ฉันรู้สึกว่ามันได้ขาดหายไป.

.แม้จะเจอกันแถวร้านตอนเช้าแต่ก็ยังไม่ค่อยจุใจเท่าไหร่...ถ้าตัดเรื่องที่ต้องทำคอมเองและหาโอกาสใช้เครื่องได้ยากและลำบากขึ้นกว่าแต่ก่อนออกไปแล้ว..ฉันขอยอมรับว่าป้าบวมคิดถูกแล้วนะที่ตัดสินใจเปลี่ยนแปลงงานที่ทำฉันหวังแต่ว่าเมื่อเพื่อนรวยแล้วก็อย่าลืมmoomi&seangjaเสียล่ะ.

เจ้าแหม่มทายาทของป้าบวมก็ดีนะคอยช่วยเหลือดูแลเรื่องข้าวปลาอาหารแก่เราเป็นอย่างดี.

.อีกสักเดือนเราจะยิ่งยุ่งมากขึ้นเพราะจะลงไปช่วยทั้งงานเด็ก,คลินิกวัณโรคและคลินิกยาเสพติดเพิ่มเติมอีก..ตอนนี้เป็นเหมือนช่วงศึกษาแนวทางและการวางแผนจัดแบ่งเวลาพร้อมกับทำงานในตึกควบคู่ไปด้วย..ฉันกะป้านิตย์จะมีคอมพ์ใช้แล้วนะทำให้ฉันไม่จำเป็นต้องไปยุ่งหรือเกี่ยวพันอะไรกับห้องใหญ่มากนักแต่ก็จะมีเวลาเจอmoomiน้อยลงเหมือนกันเพราะฉันจะอยู่ตึกต่างๆมากขึ้นหรือไม่ก็จะเข้าไปทำงานที่ห้องข้างในกับป้านิตย์มากกว่า..จะได้พูดคุยก็คงเป็นเฉพาะเวลาที่กินข้าวกลางวัน

ซึ่งฉันเองก็เป็นห่วงเจ้าmoomiและแหม่มไม่น้อย..เดี๋ยวนี้เราจะไม่ค่อยได้คุยเฮอามากเหมือนอย่างที่มีป้าบวมเป็นตัวชงเรื่องราวต่างๆส่งมาให้..นี่ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ฉันรู้สึกว่ามันขาดหายไป..เขียนมาทั้งหมดก็จะบอกว่าคิดถึงเพื่อนมากๆและจะเป็นกำลังใจให้เพื่อนอยู่เสมอ..ขอให้สวยรวยเฮงยิ่งๆขึ้นนะป้าบวม!!

หมายเลขบันทึก: 55593เขียนเมื่อ 24 ตุลาคม 2006 23:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 16:09 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

Seangja

  • อุ๊ยตาย!! ไม่ยักกะรู้ว่ามีใครแอบคิดถึง
  • ขอโทษเพื่อนด้วยที่เพิ่งมีเวลาเข้ามาเปิด blog แบบว่าธุรกิจรัดตัวจนพุ่งปลิ้นแล้ว
  • ขอบคุณที่คิดถึงและเป็นห่วงนะจ้ะ ป้าบวมก็เป็นห่วง Seangja moomi กะเจ้าแหม่ม เช่นกัน ยังไงซะก็รักษาเนื้อรักษาตัวให้ดีนะ 3 ทหารเสือ
  • บางสิ่งบางอย่างถึงเราไม่ชอบก็คงต้องอดทนทำไปตามหน้าที่ "น้ำเชี่ยวอย่าเอาเรือไปขวาง" you know ? ทำตัวเป็นต้นอ้อเข้าไว้ แล้วจะรุ่ง
  • ถ้าขืนทำให้คุณแม่ไม่ปลื้ม...เดี๋ยว 3 ทหารเสือจะถูก สั่งประหารด้วย เครื่องประหารหัวสุนัขเสียเปล่าๆ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท