บล็อกสุดท้ายเป็นบล็อกที่เขียนง่ายและเขียนแล้วมีความสุขที่สุดเลยค่ะ (เขียนไปอิ่มไป) ส่วนบล็อกที่เขียนยากคงเป็น เรื่องเล่าชาว Igs เพราะเป็นเรื่องงานเกี่ยวข้องกับหน่วยงานและคนอีกหลายคน จะเขียนได้แต่ละเรื่องก็คิดนาน....จนบางทีได้แต่คิดไม่ได้เขียน เลยทำให้มีบันทึกออกมาน้อย
อีกประการที่ทำให้ไม่ค่อยได้เขียนก็คือ เป็นคนไม่ชอบจดบันทึก เวลาเขียนบันทึกในบล็อก ไม่เคยร่างไว้ล่วงหน้าค่ะ นั่งหน้าจอแล้วร่ายกันสดๆ ไปเลย ปัญหาคือบางเรื่องที่คิดว่าจะเขียนแต่...จำไม่ได้ ก็เลยจบกันตรงนั้น คิดจะเปลี่ยนนิสัยตรงนี้เหมือนกันค่ะ
ได้รางวัลมาแล้ว....ก็จะพยายามเขียนบันทึกให้บ่อยขึ้น และเขียนให้ดีขึ้นกว่าเดิม สัญญาค่ะ
และ...ขอกล่าว (แบบนางงามที่ได้รับตำแหน่ง) ว่า ขอขอบคุณทุกท่านที่เป็นกำลังใจและช่วยให้เป็น blogger ที่ดี ทั้ง อ. ปารมี พี่โอ๋ พี่เม่ย พี่ไมโต คุณศิริ มิตรทางใกล้อย่างคุณเมตตา คุณรัตติยา มิตรทางไกลอย่างคุณจตุพร คุณกะปุ๋ม อ. beeman ครูอ้อย คุณ IS คุณชายขอบ คุณ bright lily อ.ดร. ผู้พํฒนาระบบทั้งสองท่าน และท่านอื่นๆ
เอ...ลืมใครไปหรือเปล่านะ....อ้อ คุณขจิต ฝอยทอง นั่นเอง เวลาที่ไม่ค่อยได้เขียนบันทึก อาจารย์ขจิตจะมาต่อท้ายในบันทึกเสมอว่า รออ่านบันทึกใหม่ๆ อยู่นะ ถ้ายังไม่เขียน ท่านก็จะมาต่ออีก สุดท้ายก็ต้องคลอดบันทึกออกมา เกรงใจคุณครูน่ะคะ
มีรูปมาให้ดูค่ะ ถ่ายกับป้ายที่คณะเทคนิคการแพทย์ มช. เป็นหลักฐานว่าไปประชุมมาจริงๆ นะ ส่วนอีกรูปก็เป็นหลักฐานว่าไปเที่ยวมาจริงๆ อีกเหมือนกัน ล่องแพที่แม่น้ำปาย
กับเพื่อนๆ และพี่ ที่ไปประชุมด้วยกัน
ไปเที่ยวทั้งหมด 5 คน ผู้ใหญ่สามและหลานสาวอีกสอง
อีกรูปค่ะ ทัศนียภาพของแม่น้ำปาย
ขอ.....กรี๊ดสุดชีวิตกับรูปทัศนียภาพเมืองปาย ชอบมากค่ะ ขอ save เอาไปอัดได้นะคะ ทำไมแพที่คุณนิดหน่อย ถ่อ มันขวางน้ำอย่างนั้นละคะ
เยี่ยมค่ะ พิมพ์กันสดๆ นี่หละค่ะอ่านสนุกดีนะ :)
ให้กำลังใจนะครับ...
ทำให้ได้ ทำให้ดี ทำให้ดีที่สุด
............
คนเมืองปายครับ
ยินดีด้วยสุด ๆ ค่ะ มาช้ากว่าคนอื่นๆ นิ ภาพสวยมากค่ะ เห็นแล้วอยากพาเด็ก ๆไปเที่ยวจัง แต่คงต้องรอให้โตกว่านี้สัก 10 ปี
ยินดีด้วยอีกครั้งค่ะ สำหรับรางวัล (เข้าไปยินดีในblog กรรมการแล้วหนึ่งครั้ง)
^___^
น่าสนุกนะคะ วันหลังจะไปล่องแพบ้าง ฮิฮิ
ขอแสดงความยินดีอีกรอบนะคะ