ความในใจ....กับรางวัล "สุดคะนึง"


ห่างหายจาก gotoknow   ไปซะนานเลย      ไปประชุมวิชาการที่ ม. เชียงใหม่    เพิ่งกลับมาถึงหาดใหญ่เมื่อคืนค่ะ        บันทึกแรกกับ gotoknow โฉมใหม่ in Thailand     คงเป็นเรื่องของรางวัลที่ได้รับ รางวัล “สุดคะนึง” ประจำเดือนกันยายน 2549
.
เป็นเรื่องนอกเหนือความคาดหมายจริงๆ ค่ะ      เหนือขนาดเชียงใหม่  แม่ฮ่องสอนโน่นแน่ะ    (แต่ยังไม่ถึงเชียงราย)        เคยคิดเข้าข้างตัวเองอยู่เหมือนกันว่า    เราก็เขียนพอใช้ได้นะ    น่าจะได้รับรางวัลอะไรซักอย่าง   อย่างเช่นคุณลิขิต     หรือไม่ก็บล็อกรูปสวยแห่งปี  อะไรประมาณนั้น...  (55555.. คิดได้ไง)     ส่วนรางวัลสุดคะนึง   ไม่เคยคิดเลยค่ะ     เพราะรู้สึกว่าบล็อกที่ได้รับรางวัลนี้     ต้องเป็นบล็อกที่บันทึกเป็นประจำ   และอุดมไปด้วยสาระและความรู้ฝังลึก      ซึ่ง...เขียนยากเนาะ     เลยเลือกที่จะเขียนแบบที่เป็นตัวเองดีกว่า    คือสาระน้อยๆ  อ่านสบายๆ        
มีบล็อกเป็นของตัวเอง  3 บล็อก  คือ
  • เรื่องเล่าชาว Igs  (ที่ได้รางวัล)   เขียนเรื่องงานและกิจกรรมต่างๆ  ในหน่วยงานและในภาควิชา
  • Nidnoi Variety     เขียนเรื่องทั่วไป  แบบตามใจฉัน
  • ด้วยความคิดถึง     เขียนเรื่องอาหาร  และท่องเที่ยว

บล็อกสุดท้ายเป็นบล็อกที่เขียนง่ายและเขียนแล้วมีความสุขที่สุดเลยค่ะ     (เขียนไปอิ่มไป)      ส่วนบล็อกที่เขียนยากคงเป็น เรื่องเล่าชาว Igs    เพราะเป็นเรื่องงานเกี่ยวข้องกับหน่วยงานและคนอีกหลายคน    จะเขียนได้แต่ละเรื่องก็คิดนาน....จนบางทีได้แต่คิดไม่ได้เขียน   เลยทำให้มีบันทึกออกมาน้อย

อีกประการที่ทำให้ไม่ค่อยได้เขียนก็คือ   เป็นคนไม่ชอบจดบันทึก    เวลาเขียนบันทึกในบล็อก   ไม่เคยร่างไว้ล่วงหน้าค่ะ     นั่งหน้าจอแล้วร่ายกันสดๆ  ไปเลย       ปัญหาคือบางเรื่องที่คิดว่าจะเขียนแต่...จำไม่ได้    ก็เลยจบกันตรงนั้น     คิดจะเปลี่ยนนิสัยตรงนี้เหมือนกันค่ะ

ได้รางวัลมาแล้ว....ก็จะพยายามเขียนบันทึกให้บ่อยขึ้น    และเขียนให้ดีขึ้นกว่าเดิม   สัญญาค่ะ

และ...ขอกล่าว (แบบนางงามที่ได้รับตำแหน่ง)   ว่า   ขอขอบคุณทุกท่านที่เป็นกำลังใจและช่วยให้เป็น blogger  ที่ดี    ทั้ง อ. ปารมี   พี่โอ๋  พี่เม่ย   พี่ไมโต  คุณศิริ    มิตรทางใกล้อย่างคุณเมตตา   คุณรัตติยา    มิตรทางไกลอย่างคุณจตุพร    คุณกะปุ๋ม  อ. beeman    ครูอ้อย  คุณ IS  คุณชายขอบ  คุณ bright lily    อ.ดร. ผู้พํฒนาระบบทั้งสองท่าน  และท่านอื่นๆ

เอ...ลืมใครไปหรือเปล่านะ....อ้อ      คุณขจิต  ฝอยทอง  นั่นเอง    เวลาที่ไม่ค่อยได้เขียนบันทึก    อาจารย์ขจิตจะมาต่อท้ายในบันทึกเสมอว่า   รออ่านบันทึกใหม่ๆ  อยู่นะ    ถ้ายังไม่เขียน    ท่านก็จะมาต่ออีก     สุดท้ายก็ต้องคลอดบันทึกออกมา    เกรงใจคุณครูน่ะคะ

มีรูปมาให้ดูค่ะ     ถ่ายกับป้ายที่คณะเทคนิคการแพทย์  มช.  เป็นหลักฐานว่าไปประชุมมาจริงๆ นะ     ส่วนอีกรูปก็เป็นหลักฐานว่าไปเที่ยวมาจริงๆ อีกเหมือนกัน   ล่องแพที่แม่น้ำปาย

กับเพื่อนๆ และพี่  ที่ไปประชุมด้วยกัน

ไปเที่ยวทั้งหมด 5 คน   ผู้ใหญ่สามและหลานสาวอีกสอง

 

คำสำคัญ (Tags): #รางวัลสุดคะนึง
หมายเลขบันทึก: 55578เขียนเมื่อ 24 ตุลาคม 2006 21:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:35 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (23)

อีกรูปค่ะ   ทัศนียภาพของแม่น้ำปาย

  • คุณนิดหน่อยผู้น่ารัก 
  • ตัวก็น่ารัก  ชื่อก็น่ารัก 
  • ขอบคุณค่ะที่กล่าวถึงครูอ้อย 
  • ดูหน้าครูอ้อยซิ  บานแฉ่งเลยค่ะ

ขอ.....กรี๊ดสุดชีวิตกับรูปทัศนียภาพเมืองปาย ชอบมากค่ะ ขอ save เอาไปอัดได้นะคะ ทำไมแพที่คุณนิดหน่อย ถ่อ มันขวางน้ำอย่างนั้นละคะ

ขอบคุณครูอ้อยค่ะ
นานน๊าน...จะมีคน (หลง)  มาชม
ครูอ้อยเห็นตัวจริงเมื่อไหร่   อาจจะเปลี่ยนใจ..  (เหอะ..เหอะ)
.
คุณเมตตาคะ
ไม่ได้ถ่อหรอกค่ะ    ถือไม้ทำท่าถ่ายรูปเฉยๆ     ขืนถ่อเองรับรอง    อย่าว่าแต่ขวางน้ำเลย....ขวางอย่างอื่นด้วย

เยี่ยมค่ะ พิมพ์กันสดๆ นี่หละค่ะอ่านสนุกดีนะ :)

ให้กำลังใจนะครับ...

ทำให้ได้ ทำให้ดี ทำให้ดีที่สุด

............

                                    คนเมืองปายครับ 

  • ต้องบอกว่ากรรมการตาถึงค่ะ จึงได้เลือกนางงามท่านนี้เป็น "สุดคะนึง" พี่เม่ยอ่านบันทึกของคุณ nidnoi ทีไรก็สบาย สบาย ทุกทีเลย...
  • ว่าแต่ ป้ายคณะเทคนิคการแพทย์ มช. เนี่ย พี่เม่ยไม่เจอกันนานหลายสิบปี โตขึ้นเยอะเลยเนาะ! แทบจำไม่ได้แน่ะ...
  • ยินดีด้วยใจจริงค่ะ สำหรับรางวัลนี้ ขอบอกว่า "สุดยอด"
  • แหม ตอนอ่านคำขอบคุณตอนได้ตำแหน่ง นั่งลุ้น ๆ ๆ ว่าจะมีชื่อเรารึเปล่าน้อ (อิ อิ อิ)
  • รออ่านtrip เมืองปาย อยู่นะคะ ได้ข่าว แว่ว ๆ  ว่า สนุกมาก แอบอิจฉาเล็ก ๆ
  • ได้รับความปรารถนาดี จากคนเมืองปาย ผ่านทั้งบล็อกและผ่านจากคนที่บ้านแล้วครับ
  •  ขอบคุณมาก
  • ท่าทางสาวใต้ จะติดใจเที่ยวทางเหนือละมั้ง ไปอีกเมื่อไหร่ อย่าลืมชวนบ้างล่ะ
ขอบคุณ อ.จันทวรรณ  และคุณคนเมืองปายค่ะ
จะพยายาม..ต่อไป  สู้ๆๆ
พี่เม่ยคะ   หนูว่ากรรมการรอบนี้ต้องเป็นวัยรุ่นแน่เลย    เลยชอบบล็อกของวัยรุ่น  (ช่างคิดไปได้..เนาะ)
.
ป้ายที่เห็น   อยู่หน้าตึกใหม่   เป็นตึก 12 ชั้นค่ะ  โอ้โฮ้..ใหญ่โตมากเลย     ส่วนตึกเก่า 7 ชั้น  อยู่ข้างๆ     ให้พี่จินดูแล้วค่ะ    ท่านพี่ยังถามถึงตึกไม้หลังเก่าอยู่เลย
ขอบคุณคุณรัตติยาค่ะ
เรื่องทริปเมืองปาย    จะนำเสนอเร็วๆ นี้ค่ะ   สัญญา  !!
.
สำหรับลุงไมโต
คงต้องรอให้สองสาวน้อยโตกว่านี้ซักหน่อยค่ะ    จะได้ไม่เวียนหัวเวลาเลี้ยวหลายร้อยโค้ง     ทางไปแม่ฮ่องสอน   พับไปพับมา  เหมือนไมโตคอนเดรียเลย
  • มารายงานตัวครับ
  • เพิ่งกลับมาจากชายแดนแถบ กาญจนบุรี
  • ขอแสดงความยินดีมากๆเลยครับ ท่าทางที่ปายน้ำไหลแรงมาก สังเกตจากสีน้ำ
  • ขอบคุณครับที่แวะไปทักทายและส่งmail ตอบมา
  • โอย อยากไปปายจังเลย

ยินดีด้วยสุด ๆ ค่ะ มาช้ากว่าคนอื่นๆ นิ ภาพสวยมากค่ะ เห็นแล้วอยากพาเด็ก ๆไปเที่ยวจัง แต่คงต้องรอให้โตกว่านี้สัก 10 ปี

ยินดีด้วยอีกครั้งค่ะ สำหรับรางวัล (เข้าไปยินดีในblog กรรมการแล้วหนึ่งครั้ง) 

ขอบคุณคุณขจิตค่ะ
ที่มารายงานตัว     มีคนบ่นๆ คิดถึงอยู่หลายคนเค้าบ่นว่าเอ๊...หายไปไหนนะ    เห็นกันอยู่หลัดๆ
.
น้ำไหลไม่แรงหรอกค่ะ    ไหลเบาๆ  สบายๆ  สมกับเป็น slow town
ขอบคุณ  อ. ปารมี   และคุณศิริ  ค่ะ
คุณศิริไปตอนนี้น่ะ   ดีกว่านะ    ยังหนุ่มยังสาว   ถ้ารอให้เด็กๆ โต  เกรงว่าเราจะแก่ซะก่อน
  • ขอแสดงความยินดีกับคุณ Nidnoi ด้วยนะครับ (คงไม่ช้าเกินไปนะครับ)
  • จะขอเป็นกำลังใจและติดตามอ่านผลงานของคุณ Nidnoi เสมอครับ

^___^

น่าสนุกนะคะ วันหลังจะไปล่องแพบ้าง ฮิฮิ

ขอแสดงความยินดีอีกรอบนะคะ

 

ขอบคุณคุณปภังกร
รออ่านบันทึกของคุณเหมือนกันค่ะ     เห็นหายไปนาน........
ขอบคุณคุณ IS ค่ะ
ว่างๆ  ชวนคุณกะปุ๋ม ไปนะคะ
เจ้าบ้านคงดีใจ
  • มาขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมที่ blog
  • ขอแสดงความดีใจด้วย คิดว่าคงไม่สายเกินไป นะครับ
ขอบคุณคุณหมอ  เช่นกันค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท