เวลาอยู่ในที่ประชุม ในเว็บบอร์ด หรือเขียนบทความ เคยสังเกตความคิด การให้ความเห็นของตัวเองหรือของคนอื่นหรือไม่
คุณคิดแบบไหน: ท้า ทาง ทัก ทั่ว
ท้า
ความคิดเห็นที่ชี้ประเด็นปัญหา มองเห็นความท้าทาย ช่วยให้มองรอบทิศ ช่วยกระตุ้นความคิดของกลุ่ม แต่ถ้าติดอยู่แต่เรื่องนี้ ประโยชน์ก็น้อย แก้ง่ายๆ ก็ลองถามตัวเองว่า ถ้าเป็นเรา เราจะแก้ปัญหานั่้นอย่างไร
ทาง
ความเห็นที่บอกทาง คือ ทางออกทางแก้ปัญหา แนวทาง กลเม็ดประสบการณ์ของตนเองที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนั้น ยิ่งถ้าเป็นประสบการณ์ตรง ไม่ได้ไปจำเขามาหรืออ่านตำรามา ก็จะเป็นประโยชน์ต่อกลุ่มมาก
ทัก
ความเห็นขัดแย้ง ทักท้วงความคิด ข้อเสนอ วิธีปฏิบัติของผู้อื่น ด้วยประสบการณ์ที่แตกต่าง ช่วยให้มุมมองของกลุ่มกว้างขึ้น แต่ถ้าเอาแต่ทักเขาอย่างเดียวตลอดงาน เพื่อนก็คงเลิกคบ
ทั่ว
ความคิดเห็น หรือข้อมูลทั่วไปที่เกี่ยวข้อง ซึ่งอาจจะเป็นประโยชน์ต่อกลุ่ม
ทุกแนวคิด ล้วนเป็นประโยชน์
แต่ในชุมชนนักปฏิบัติ เราอยากได้ความคิดแบบ ทาง มากๆ ครับ
จริงๆ ในสังคมก็มีคนคิดทั้ง 4 แบบ หากมีคนคิดแบบ"ทาง" มากๆ ก็จะเป็นสังคมแห่งการเรียนรู้ ขอชื่นชมที่เผยแพร่ เป็นประโยชน์มากครับ
ผมได้มาจาก กระบวนการ dynamic facilitator
แต่นำมาสรุปเป็นคำสั้นๆ เพื่อให้ตัวเองจำง่ายๆครับ
ยังไม่ค่อยเข้าใจค่ะ แต่จะพยายามเล่าเรื่องราว ที่ปฏิบัติต่อคนไข้และญาติค่ะ