ประสบการครั้งแรกกับคนเผ่าถ่าน


ประสบการณ์ครั้งแรกกับคนเผาถ่าน

 

-ครูพีร์-

ชุมชน100เล่มเกวียนเปลี่ยนชีวิต

 

 

                ว่ากันว่า....ครั้งแรกสำคัญเสมอ..ครั้งแรกสำคัญที่สุด..จริงไหมครับ...บางคนอาจจะบอกว่า..เฮ้ย..มันอยู่ที่คนโว้ย..บางคนอาจจะบอกว่า สุดแสนประทับใจ..บางคนบอกปล่อยไปเรื่อง เฮ่ยๆ ...แต่สำหรับผู้เขียนแล้วในวัย 13 ขวบ อยากจะบอกว่าสุดแสนประทับใจ...ว่าไปนั่น....แล้วคุณผู้อ่านละครับ ...คิดไปถึงไหนแล้ว....บางคนบอกคิดยังไม่ถึงไหน...เพราะคิดจบตั้งแต่อ่านชื่อเรื่องละ...(ฮา)

                ...ที่จั่วหัวไว้เสียหวาดเสียว..อย่าพึ่งตกใจเลี้ยวกลับก่อนนะครับ..อ่านให้จบก่อน...เพราะผู้เขียนต้องการชวนผู้อ่านร่วมพูดคุย แลกเปลี่ยนประสบการณ์ครั้งแรกของกันและกันอย่างจริงจัง..แต่ไม่ใช่ประสบการณ์อย่างที่คุณๆกำลังคิดกันอยู่นะครับ..(คิดอะไร ก็อันนั้นล่ะ...)

              ...แต่..มันคือประสบการณ์จากการอ่านหนังสือดีๆ เล่มแรกจนเกิดความประทับใจแรกสุดในชีวิตครับ..

                ...เป็นหนังสือเล่มแรกในชีวิตอ่านแล้วติดใจในรสอักษรจนนำไปสู่หนังสือเล่มอื่นๆ และเล่มอื่นๆ จนถึงเล่มปัจจุบัน  ที่เรายังอ่านค้างอยู่..บัดเดียวนี้..หนังสือเล่มที่เมื่อคืนพึ่งหาที่คั่นหน้าไว้ก่อนนอนหลับทับเล่มไว้กลัวใครจะแย่งอ่าน ...บัดเดียวนี้..เล่มที่เรากำลังถือยู่ในมือนี้..ขณะอ่านบทความนี้...

                ...คุณครับ..เคยสักครั้งไหมก่อนที่เราจะจับหนังสือเล่มล่าสุดขึ้นมาอ่านแล้วนึกถึงหนังสือเล่มแรก..ที่เคยอ่านแล้วเกิดความประทับใจ...

                ...คุณครับ...เคยสักครั้งไหม.ที่นึกถึงหนังสือเล่มแรก เล่มนั้น ที่อ่านแล้วประทับจนต้องอ่าน ๆ ๆ ๆ เล่มอื่นๆ แล้วคุณเคยคิดเล่นๆ หรือเปล่าครับว่า..ถ้าไม่มีหนังสือเล่มนั้น..ที่เราอ่านแล้วเกิดแรงบันดาลใจ..จนต้องทำให้อยากอ่านเล่มอื่นๆ เราจะไม่มีวันนี้ วันที่ที่เรามีสมบัติบ้าอันแสนหวงหลายร้อย หลายพันเล่ม

                ...คุณครับ..เคยนึกเล่นๆ ไหมว่าถ้าเราไม่รู้จักหนังสือเล่มแรกนี้  ก็อาจจะไม่รู้จักนักเขียนหลายๆ คนบนโลกใบนี้ที่ทุ่มเทความฝันปั้นตัวอักษรจากน้ำหมึก..ผู้ที่ทำให้เราท่านทั้งหลายได้รื่นรมย์เสพสมรสสุนทรียะแห่งอักขระที่แต่งแต้มบนหน้ากระดาษ....หรือหากปราศจากหนังสือเล่มแรก..เราอาจจะไม่ได้รู้จัก ไม่แสวงหาบรรณาคาร ร้านหนังสือที่ชื่นชอบ จนต้องจมปลักเป็นขาประจำราวกับว่าจะประกาศตัวเป็นสาวกประจำร้าน....

 

                คุณครับ...ที่เขียนมาทั้งหมดนี้..ไม่มีอะไรนอกจากจะชวนคุณๆ ผู้อ่านทั้งหลายมาแลกเปลี่ยนประสบการณ์การอ่าน สร้างชุมชนนักเขียน-เล่าเรื่องที่อ่าน แลกเปลี่ยน-แนะนำหนังสือดีๆ ให้เพื่อนหนอนด้วยกันผ่านชุมชน 100เล่มเกวียนเปลี่ยนชีวิต(ด้วยหนังสือดี) อย่างไรก็ตามเนื่องจากโครงการนี้ได้รับการสนับสนุนจากสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ(สสส.) เพื่อสร้าง/ส่งเสริม/สนับสนุนการสร้างชุมชนการอ่านใน GotoKnow ดังนั้นหากเพื่อนๆ ผู้อ่านท่านใดเล่าประสบการณ์ครั้งแรกกับ(การอ่าน)หนังสือเล่มไหนได้สนุก น่าติดตาม(อ่าน) หรือเกิดแรงบันดาลใจให้เพื่อนๆ ได้ตามอ่านเล่มนั้นๆ ทางชุมชนจะมีเงินรางวัลสนับสนุนสำหรับซื้อหนังสือเล่มใหม่ให้ด้วยครับ...(เพื่อจะได้ไปซื้อหนังสือมาอ่านแล้ว..เล่าให้เพื่อนๆฟังอีก..:))

 

 

 

สำหรับกติกาการเข้าร่วมกิจกรรม  มีอยู่ว่า...

                1. เขียนเล่าเรื่องราวความประทับใจ   ในประเด็นต่างๆ  (1 ชิ้น ต่อ 1 ประเด็นนะคราบ)

                                (1)หนังสือเล่มแรกที่ประทับในความทรงจำ/  หนังสือเล่มหนึ่งที่ทำให้ชีวิต/และความคิดเปลี่ยนไป

                                (2)หนังสือเล่มนี้ที่อยากบอกต่อ

                                (3)นักเขียนแสนรัก

                                (4)ห้องสมุดในฝัน หรือบรรยากาศอันแสนสัปปายะของหนอนน้อย

                                (5)ทำอย่างไรให้ลูกรักหรือลูกศิษย์ กลายเป็น “หนอน” (หนังสือ)

                2.  ความยาวของแต่ละเรื่อง ประมาณ  1 หน้ากระดาษ A4   พร้อมภาพประกอบที่เกี่ยวข้อง   เช่น  ปกหนังสือ นักเขียน  ฯลฯ  จำนวน 1-3  ภาพ

                3.  เพื่อสร้างกระแสการอ่าน/และแรงดึงดูดใจในการตั้งชื่อเรื่องให้น่าติดตาม(หวาดเสียว) หน่อย ให้เพื่อนๆ เขียนหัวเรื่องขึ้นต้นด้วยคำว่า

 

                 “ประสบการณ์ครั้งแรกกับ.........................” (ตามด้วยชื่อหนังสือ นักเขียน ห้องสมุด)

               

                4. สำหรับ “คำสำคัญ” หรือ Key Word  ให้เลือกใช้คำดังต่อไปนี้เท่านั้นนะครับ (เลือกเฉพาะคำที่เกี่ยวข้องกับงานเขียน)   เพื่อทีมงานจะได้ตามหางานของท่านได้

            หนังสือ   ประสบการณ์การอ่าน  หนังสือประทับใจ  หนังสือเปลี่ยนชีวิต  ห้องสมุดในฝัน  หนอน หนอนน้อย

 

                5.การให้รางวัลจะให้เดือนละ 1 ครั้งนะครับ อาจจะด้วยการโหวตจากเพื่อนสมาชิกหรือเกณฑ์อื่นๆ  ซึ่งจะแจ้งให้ทราบอีกทีครับ

 

                ปล.ลืมบอกไปว่า...สำหรับประสบการณ์ครั้งแรกอันแสนประทับใจของผู้เขียนตอนอายุ 13 ขวบ กับคนเผ่าถ่าน เป็นเรื่องจริงครับ...ส่วนจะประทับใจมากน้อยขไหนหนาด.. จะเล่าให้ฟังทีหลังนะครับ..วันนี้เอารูปภาพอันแสนประทับใจมาให้ชอบกันก่อนละกัน..ครับ

 

หมายเลขบันทึก: 552599เขียนเมื่อ 5 พฤศจิกายน 2013 18:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 พฤศจิกายน 2013 22:30 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (22)

-สวัสครับดีครับ

-น่าสนใจกับโครงการดี ๆ นี้ครับ

-ขอบคุณครับ...

 

อย่าลืมมาร่วมแลกเปลี่ยนประสบการณ์การอ่าน/หนังสือดีๆ ร่วมกันนะครับคุณเพชรน้ำหนึ่ง

หนังสือที่ทำให้ชีวิตเปลี่ยน...สำหรับตนเองมีหลายเล่มมากเลยค่ะ

น่าสนใจมากเลยครับ

ทำให้ต้องย้อนกลับไปในวัยวาน...

คุณ noktalay ครับขอสักเล่มนะครับผมขอเล่มแรกจริงฯ จะได้แชร์ประสบการณ์กันครับ

คุณ พ.แจ่มจำรัส เขียนมาแลกเปลี่ยนเล่าเรื่องความหลังให้กันฟังบ้างนะครับ รออ่านอยู่นะครับผม

สวัสดีจ้ะคุณครูพีร์ หนังสือคือชีวิตส่วนหนึ่งของคุณมะเดื่อจ้ะ เมื่อก่อนอ่าน ๆๆๆๆๆ หนังสือ

แทบทุกเล่มในห้องสมุด แต่เดี๋ยวนี้ชราแล้ว สายตาไม่ค่อยดี  อ่านน้อยลง แต่เจอหนังสือที่

ถูกใจทีไร ก็ซื้อมา " เก็บ " ไว้ตลอด  จำได้ว่า หนังสือเล่มแรกที่อ่านแล้วประทับจิตติดใจ

มากที่สุด ก็ตอนเรียน ป.5  ( ตอนนั้นอายุประมาณ 9 ขวบ ) เป็นหนังสือในห้องสมุด

ของโรงเรียน เรื่อง  " พ่อมดมหัศจรรย์แห่งออซ "  ชอบมาก  อ่านทุกวันจ้ะ

...ไม่เชื่อเลยว่าคนไทยอ่านหนังสือเฉลี่ยปีละ 8 บรรทัด ต่อคน...

คุณ คุณมะเดื่อ อย่าลืมเขียนมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะครับ

สวัสดีครับ... ประสบการณ์ครั้งแรกของผมกับ "สร้อยทอง" 
หนังสือเล่มนี้ผมอ่านตอน ม.1 ประสบการณ์ครั้งนั้นทำให้ผมอ่านหนังสือมากขึ้นๆ และเริ่มเสพติดหนังสือ 
สาวอังกาบ กับ หนุ่มลอย ยังอยู่ในใจผมจนถึงวันนี้ ถ้้าไม่มีสร้อยทองผมคงกลายเป็นคนไม่อ่านหนังสือ นี่คือจุดเริ่มต้นและเปลี่ยนชีวิตผมตลอดชีวิตครับ ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับคุณ สายน้ำ ขุนเขา ลำเนาไพร หนังสือสไตล์เดียวกันเลยครับผม ผมว่างานของ นิมิตร ภูมิถาวร เหมาะกับเด็กๆ นะครับผมอ่านคนเผ่าถ่านเหมือนกันครับครั้งแรกแล้วติดเลย ภาษาง่าย โครงสร้างเรื่องเรื่อยๆ ชวนติดตาม อ่านสนุกครับ

แล้วอย่าลืมเขียนเรื่องอื่น ๆ มาเล่าสู่กันฟังบ้างนนะครับ

 

น่าสนใจดีมาก...แค่ตั้งหัวเรื่องมาก็ชวนติดตามแล้ว..ติดตามมาอ่านด้วยความชื่นชมนะคะ

ชอบมากค่ะ อยากมีส่วนร่วมในหัวข้อ ห้องสมุดในฝันค่ะ

ขอบคุณครับ Kob อย่าลืมสมัครสมาชิก GotoKnow แล้วมาเล่าเรื่องดีๆ ให้กันฟังนะครับ

หนังสือดีมีแรงเสริม คอยเพิ่มเติมประสบการณ์ ฉันจึงรักการอ่าน และสืบสานให้ศิษย์เอย

การ์ตูนเรื่อง "ต้องรอด"ค่ะ การ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องแรกๆ ที่อ่าน ตอนที่อ่านอายุ 12 เรื่องของเด็กชายอายุ 13 ปี ต้องเผชิญกับภาวะหลังแผ่นดินไหว ความเสียหายเกิดค่อนประเทศ ต้องต่อสู้เพื่อให้มีชีวิตรอด ต้องเรียนรุ้ทักษะการใช้ชีวิต(ให้รอดตาย) ด้วยตัวเอง ผจญกับความหิว ความโหยหา...

ความยาว 16 เล่มจบ.

ตอนที่อ่านก็คิดถึงว่าถ้าเป็นตัวเอง คงไม่รอดตั้งแต่เล่มแรกค่ะ

อยากเขียนครับ...ย้อนอดีต...มีหลายเล่มที่จดจำกับหนังสือเล่มแรกครับ

เช่น

ต้นส้มรอรัก (อ่านไปสะอื้นไป)

อยู่กับก๋ง (อบอุ่นและกตัญญูสุดๆ)

ต้องกลับไปค้นหาหนังสือก่อน

แล้วจะกลับมาเขียนครับ

น่าสนุกนะคะ คนรักการอ่านคงจะชอบที่จะได้บอกเล่าเรื่องราวแบบนี้ ถ้ามีเอวลาจะมาร่วมเขียนบอกเล่าด้วยคนค่ะ

เสียดายนิดนึงที่ชื่อบันทึกมีไม้เอกเกินมาหนึ่งตัวนะคะ คนเผาถ่าน เลยกลายเป็น "เผ่า"ไป

ขอบคุณครับ คุณ.. ทิมดาบ และ อาจารย์ โอ๋-อโณ อย่าลืมเขียนเล่าประสบการณ์สนุกให้ชุมชน 100 เล่มเกวียนฟังบ้างนะครับ ขอบคุณ..ด้วยความชื่นชมครับ

น้องพีร์

ติดต่อน้องไม่ได้ครับ

เหมือนผมเลยครับ คนเผ่าถ่าน เรื่องแรกในชีวิตเลยครับ ตอน ป .4 แปลกใจว่ามีคนเมือนผมด้วย ^^ ตาแม่น กับเจ้าหนู

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท