หลังจากที่พวกเราเดินทางจากท่าเรือแม่สามแลบ จุดเริ่มย้อนแม่น้ำสาละวินขึ้นไปบ้านท่าตาฝั่งใช้เวลาชั่วโมงเต็มๆ ที่อยู่บนเรือล่องกลางสาละวิน
<p class="MsoNormal"><strong><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma">ความยิ่งใหญ่ของลำน้ำทำให้ผมรู้สึกของความอหังการ์ของธรรมชาติที่เราเป็นหนึ่งในบริบทนั้น ...ธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่สร้างสรรค์ </span></strong><strong><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma"></span></strong></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma">เราเห็นคนโบกมือริมฝั่งน้ำสาละวิน เมื่อเรือเทียบท่าบ้านท่าตาฝั่ง <strong>พี่พะตี่ไพโรจน์ ส.อบต.ท่าตาฝั่ง</strong>ที่เป็นนักพัฒนาตัวยง และ<strong><span style="color: blue">พะตี่จะเป็นไกด์พาพวกเราชมกระบวนการท่องเที่ยวของชุมชนท่าตาฝั่ง ซึ่งเป็นเป้าหมายในการเก็บข้อมูลในทริปนี้</span></strong></span><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma; color: blue"></span></p> <blockquote><blockquote> <p class="MsoNormal"><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma"> <img src="http://cdn.gotoknow.org/assets/media/files/000/037/786/original_ttf5.JPG?1285464757" border="0" align="middle"></span></p> <p class="MsoNormal"> เส้นทางลัดเลาะที่พะตี่พาเราเดินทาง </p>
</blockquote></blockquote> <p class="MsoNormal">พะตี่พาพวกเราเดินลัดเลาะ บ้านพี่น้องชาวกระเหรี่ยงไปเรื่อยๆ และชี้ให้ดูโน้น ดูนี่ตลอดเวลา พะตี่สื่อความหมายได้ดี การอธิบายจากคำบอกเล่าของพะตี่ดูสนุกสนานและชวนให้ติดตามยิ่งนัก</p> <p class="MsoNormal"> </p> <p class="MsoNormal">เราเดินทางไปยังบ้านของน้อง “พอมีดา” และคืนนี้พวกเราจะต้องพักแบบโฮมสเตย์ เรียนรู้วิถีชีวิตชาวกระเหรี่ยงอย่างใกล้ชิด นำสัมภาระเก็บแล้ว พะตี่บอกว่าจะพาพวกเราเดินชมหมู่บ้านโดยรอบ </p> <p class="MsoNormal">ภาพของหมู่บ้านเล็กๆในความรู้สึกผม ไม่ได้เล็กอย่างที่คิด เพราะการตั้งบ้านเรือนกระจายตัวกันตามชายป่า เดินขึ้นดอยลงดอย ลัดทุ่งนา ริมน้ำ เล่นเอาพวกเราคนเมืองหอบแฮกๆไปตามๆกัน</p> <p class="MsoNormal">การเดินลัดเลาะสัมผัสหมู่บ้านใกล้ชิดแบบนี้ ทำให้ผมได้เห็นวิถีการอยู่ การกิน ของพี่น้องกระเหรี่ยงได้เป็นอย่างดี </p> <p class="MsoNormal">บ้านท่าตาฝั่งเป็นหมู่บ้าน Food Bank ที่ได้รับการพัฒนาในเรื่องการปลูกผักเพื่อกิน เพื่ออยู่ แบบเศรษฐกิจพอเพียง บ้านหลังหนึ่งมีผักเกือบทุกชนิด ปลูกปนๆกันไป อยากกินอะไรก็เก็ยกินได้เลย ไม่มีสารพิษ…งานนี้น้องนู๋แหม่มผู้ช่วยนักวิจัยของผมเก็บผักสดๆตลอดเวลา เธอบอกว่าจะนำไป จิ้ม มิซาโต๊ะ(แปลว่า = น้ำพริก) ในมื้อเย็นนี้</p><blockquote><blockquote><p class="MsoNormal"> </p></blockquote></blockquote> <p class="MsoNormal"> บ้านเรือนพี่น้องกระเหรี่ยงท่ามกลางความอุดมสมบูรณ์ของพื้นที่ี่
</p><p class="MsoNormal">วิถีคนอยู่กับป่า วิถีที่เรียบง่ายพออยู่พอกินแบบนี้ เป็นวิถีที่น่าอิจฉานัก…ไม่มีเงินก็อยู่ได้ พืชผักในบริเวณบ้านสะพรั่งเก็บปรุงอาหารได้ บริเวณไหนที่เป็นที่ลาดชันเราก็เห็นการปลูกแฝกเพื่อรักษาหน้าดิน มีการตำข้าวกล้องเพื่อใช้กินภายในครอบครัว </p> <p class="MsoNormal">ตลอดที่เดินทางไป ก็ทักทายชาวบ้านที่หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส มิตรไมตรีที่ดีของคนท้องถิ่น เส้นทางที่พะตี่พาพวกเราเดิน…รอบหมู่บ้านใช้เวลาเกือบ ๒ ชั่วโมง และในเวลาที่มีคุณค่าเหล่านี้ผมเห็นสิ่งดีๆ ที่เป็นวิถีของคนท้องถิ่นอย่างเต็มอิ่ม</p> <p class="MsoNormal">คืนนี้เรามีนัดคุยกันกับ คณะกรรมการท่องเที่ยวโดยชุมชน ที่บ้าน พอมีดา กระบวนการท่องเที่ยวของบ้านกระเหรี่ยงเล็กๆ ฝั่งสาละวินจะเป็นอย่างไร? ติดตามบันทึกของผมต่อไปครับ หากเป็นประเด็น Community Based Tourism ติดตามที่ http://gotoknow.org/blog/cbt ครับ</p><hr width="100%" size="2"><p class="MsoNormal"> </p> <p class="MsoNormal">เก็บข้อมูล : บ้านท่าตาฝั่ง ต.แม่ยวม อ.แม่สะเรียง จ.แม่ฮ่องสอน</p> <p class="MsoNormal">โครงการวิจัย การสังเคราะห์กระบวนการท่องเที่ยวโดยชุมชนแม่ฮ่องสอน</p> สนับสนุนโดย สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย(สกว.)สำนักงานภาค
ถึงแม้ว่าจะทำให้ทุกคนหอบแฮกๆๆๆไปตาม ๆ กัน..แต่ก็คุ้มจริง ๆ หายเหนื่อยใช่ไหมค่ะ..
น่าจะอยู่ที่นั่นนาน ๆ นะค่ะ....
ไม่ต้องใช้จ่ายเงิน คงประหยัดน่าดู...ได้กินผักปลอดสารพิษด้วย....
สวัสดีค่ะ คุณจตุพร
ดำเนินชีวิตตรงตามหลักเศรษฐกิจพอเพียงเลยนะคะ ได้อ่านแล้วทำให้นึกถึงชีวิตเมื่อตอนยังเด็กที่ยังเป็นสังคมเครือญาติกันมีอะไรแบ่งปันซึ่งกันและกัน แต่ความมเจริญเข้ามา ก็หาสังคมแบบเดิมแทบไม่เจอ แต่ก่อนเคยมีสังคมแบบนี้แหละค่ะ สังคมเครือญาติ แต่พอความเจริยเข้มาสังคมก็เปลี่ยนไป เฮ้อ เศร้าจัง
อ่านแล้วจินตนาการตาม สมัยก่อนตนเราก็อยู่อย่างเศรษฐกิจเพียงพอ เก็บผัก หาปลาทาน ไม่ต้องใช้เงิน ก็อยู่ได้อย่างอุดมสมบรูณ์ แต่ทำไมสมัยนี้ยิ่งมีเงิน ยิ่งจนนะ
วิถีชีวิตแบบธรรมชาติที่หมู่บ้านทำให้รู้สึกอิ่มใจไปด้วยจัง
^____^
อืม ชีวิตคุณมันจริง ๆ คุณจตุพรในขณะที่ออตเหี่ยวอยู่กับงานเอกสาร อะนะชีวิต
ตามมาอ่านครับจะตามต่อไป
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาให้ข้อคิดเห็นครับ
ทุกคนเป็นกำลังใจที่ดีของผมครับ
..........................................
คุณ Chah
วิถีที่งดงามและเรียบง่าย ทำให้ผมอิ่มอกอิ่มใจครับ มีความสุขที่ได้สัมผัส
...................................................
คุณเปีย
เราสามารถที่จะดำเนินตามรอยเศรษฐกิจพอเพียงได้ครับ ...ไม่สายเกินไปครับ
เริ่มที่ตัวเองก่อนก็ได้ครับ พอเพียงทั้งสุขภาพและวิถีชีวิตตนเอง
...................................................
คุณ IS
บรรยากาศที่เมืองนอกก็คงเป็นอีกแบบนะครับ...ผมโชคดีที่ได้ไปสัมผัส บรรยากาศในหมู่บ้านที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยของดีๆ
ให้กำลังใจครับ
................................................
คุณออต ครับ
ไม่ต้องห่อเหี่ยวครับ ทำใจให้สนุกกับการทำงานเอกสารนะครับ เสร็จแล้วก็ออกเดินทางต่อไงครับ
อยู่ที่ใจครับ ทำงานเอกสารก็มีความสุขได้
ขอบคุณสำหรับการติดตามต่อเนื่อง
ผมให้กำลังใจนะครับ :)
คุณกาเหว่า ครับ
ยิ่งเราเข้าไปค้นหาและเรียนรู้วิถีชีวิตกับพี่น้องชาวปกาเกอญอ เราก็พบถึง ความพอเพียง ที่เป็นวิถีของพวกเขาอยู่แล้ว
ความสวยงามของการอยู่ เป็นวิถีที่เราควรศึกษาและเรียนรู้เพื่อยอมรับซึ่งกันและกัน
แม่ฮ่องสอน..."เมืองในฝัน สวรรค์บนดอย" อาจเป็นเมืองที่อยู่ไกลครับ หากไม่ตั้งใจไปจริงๆ ก็ไม่ถึง
และหากตั้งใจให้ไปถึง รับรองจะประทับใจครับ
ดีใจครับ..ที่พี่วีรยุทธกลับมาอีกครั้ง...หลังจากที่หายไปนานนะครับ
...............
จริงอยู่ครับพี่ว่า ความเจริญทางด้านวัตถุบนเขา อาจไม่เท่าในเมือง แต่ด้านจิตใจนี้ไม่แน่นะครับ เพราะที่ผมสัมผัสอัธยาศัยไมตรีดีมากครับ
.............
ข้อคิดเห็นที่ีพี่ให้มา เป็นวิธีคิดที่ทันสมัยเสมอครับ การสร้า้งภูมิคุ้มกัน ให้กับชุมชน ให้รู้เท่าทันและขณะเดัยวกันการพัฒนาศักยภาพชุมชนให้ "รู้ตัว" รู้และภูมิใจตนเอง เป็นสิ่งที่ดีมากครับ
ขอบคุณพี่มากครับ
"เมืองในฝัน สวรรค์บนดอย"
ปลูกทุกอย่างที่อยากจะกิน
เศรษฐกิจพอเพียง ช่างเป็นชีวิตที่มีความสุขนะค่ะ
รักษาความเป็นวิถีของการใช้ชีวิตให้ได้ยาวนานที่สุดนะค่ะ
อย่าให้ความเป็นเมืองมาเปลี่ยนสิ่งดีงามที่มีอยู่
คุณกัลปังหา
เมืองในฝันของผม คือ เมืองที่มีเศรษฐกิจพอเพียง และวิถีที่อิงแอบธรรมชาติครับ
....................................
คุณกาเหว่าครับ
หากมีโอกาสมาเที่ยวได้ครับ ที่นี่เรามีการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชน เที่ยวได้ทุกฤดู
ยินดีต้อนรับครับ