ยามเช้าอากาศสบายๆปลายวันฝนที่แม่ฮ่องสอน…
ผมพร้อมกับน้องแหม่มรีบบึ่งรถไปที่หนองจองคำ เพื่อไปรับน้องภาที่เกสต์เฮาส์เล็กๆข้างหนองจองคำ ก่อนที่จะแวะตลาดสายหยุดเพื่อซื้อหม่านโถในตลาดสายหยุดแม่ฮ่องสอน (มาทุกครั้งต้องซื้อทุกครั้ง) จนแม่ค้าจำผมได้
<p class="MsoNormal"><strong><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma">จนพร้อมพรัก...เสบียงก็พร้อมก็ถึงเวลาเคลื่อนพล</span></strong><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma"> ครับ</span><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma">เราเดินทางออกจากแม่ฮ่องสอนประมาณ ๐๙.๓๐ น.ในเช้าวันฝนไม่ตก<span> </span>อากาศเริ่มเย็นแล้วครับที่เมืองแม่ฮ่องสอน</span><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma">เดินทางออกจาก<strong>อำเภอเมือง</strong> ไปถึง<strong>ขุนยวม</strong> เมืองเล็กๆที่ขึ้นชื่อ </span><strong><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma">“<span>ทุ่งดอกบัวตอง</span>”</span></strong><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma"> ที่ทุกคนรู้จัก ผมชอบ<strong>ขุนยวม</strong>ครับ เพราะเป็นเมืองเล็กๆที่ไม่พลุกพล่าน มีร้านรวงไม่มากนัก วิถีไทยใหญ่ที่นี่ยังคงเอกลักษณ์งดงาม ตามบันทึกที่ผมไปเยือน <a href="/blog/mhsresearch/52256"><strong>โฮมสเตย์เมืองปอน</strong></a> ที่ขุนยวมนี่หละครับ</span></p><blockquote><blockquote><p class="MsoNormal"><img src="http://cdn.gotoknow.org/assets/media/files/000/037/714/original_sw3.jpg?1285464397" border="0" align="middle"> วิวดอยคลอเคลียสายหมอกยามเช้า ถนนสาย อ.เมืองแม่ฮ่องสอน - ขุนยวม<br></p></blockquote></blockquote> <p class="MsoNormal"><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma">เราออกจาก<strong>ขุนยวม</strong>ไปถึง <strong>แม่ลาน้อย</strong> เกือบบ่ายคล้อย เราแวะกิน<strong>เย็นตาโพโอปอ</strong> ที่คุณเก้ง ผู้ประสานงาน สกว.แม่ฮ่องสอน เขาการันตีว่าอร่อยมาก เต็มอิ่มกับเย็นตาโฟเราก็รีบออกเดินทางต่อทันที เพราะคิดว่ากว่าจะถึงที่หมายก็คงใกล้ค่ำ</span><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma">จากแม่ลาน้อยไป <strong>อ.แม่สะเรียง</strong>ไม่ไกลครับ ช่วงอึดใจเดียวเราก็มาถึงแม่สะเรียง เมืองใหญ่รองจาก อ.เมือง แม่ฮ่องสอน แต่ดูเหมือนจะเงียบๆ<span> </span>อากาศร้อนช่วงกลางวันนี่ร้อนได้ใจเลยครับ</span></p><blockquote><p class="MsoNormal"><img src="http://cdn.gotoknow.org/assets/media/files/000/037/710/original_sw1.JPG?1285464379" border="0" align="middle"> ทุ่งนาระหว่างทางแม่สะเรียง ถึงแม่สามแลบ<br></p></blockquote> <p class="MsoNormal"><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma">เดินทางออกจาก<strong>แม่สะเรียง</strong> ปลายทางที่<strong>บ้านแม่สามแลบ</strong>เพื่อที่เราจะลงเรือไป<strong>ท่าตาฝั่ง</strong>ที่นั่น ...ใช้เวลาการเดินทางนานทีเดียวครับ กับถนนบางช่วงถูกน้ำกัดเซาะ พอให้พวกเรารู้สึกตื่นเต้น สองข้างทางอุดมไปด้วยต้นไม้ ที่เขียวชอุ่ม ...นี่หละครับ ที่เป็นของดีของชาวแม่ฮ่องสอน ที่เรายังมีป่าที่อุดมสมบูรณ์ถึงเพียงนี้...เราเพลิดเพลินกับการเดินทางมาก กว่าจะถึงบ้านแม่สามแลบปาเข้าไปเกือบ ๑๖.๐๐ น. </span><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma"> </span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma; background-color: #ffff99">จากการประสานงานกับพี่พะตี่ไพโรจน์ บอกว่าหากมาค่ำขนาดที่เรามา มีทางเดียวที่จะไปท่าตาฝั่งคือ </span><strong style="background-color: #ffff99"><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma">“<span>เช่าเรือ</span>”<span><span> </span></span></span></strong><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma; background-color: #ffff99">ราคาค่อนข้างแพงทีเดียว แต่ต้องกัดฟันจ่ายครับ <strong>ตั้ง ๑,๔๐๐ บาท(พักค้างคืนกับเรา) </strong>สนนราคาเพื่อพาพวกเรา ๔ ชีวิตลงจากฝั่งสาละวิน ตรงจากแม่สามแลบถึง บ้านท่าตาฝั่งโดยย้อนเส้นทางน้ำสาละวินขึ้นไป...</span><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma"> </span></p> <p class="MsoNormal"><strong><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma">สาละวินแม่น้ำยิ่งใหญ่...ผมตะลึงเมื่อได้สัมผัสด้วยตาในครั้งแรกเมื่อปี ๔๔</span></strong><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma"> <span> </span>ครั้งนี้มาเยือนครั้งที่ ๒ แปลกตาออกไปเพราะมาคราน้ำยังไม่แห้ง คราก่อนน้ำแห้งโตรกผา โขดหินสวยงาม<span> </span>แต่ก็สวยแปลกอีกอย่างหนึ่งที่น้ำปริ่มคลอเคลียกับต้นไม้ที่อุดมสมบูรณ์ริมฝั่งน้ำ</span><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma">อีกฝั่งเป็นพม่า อีกฝั่งเป็นคนไทยครับ แม่น้ำเพียงแต่กั้นเขตแดน <strong>นกบินไปมาได้อิสระ แต่คนซิครับ พี่น้องกันแท้ๆ ข้ามไปหากันไม่ได้</strong></span></p><blockquote><blockquote><p class="MsoNormal"><img src="http://cdn.gotoknow.org/assets/media/files/000/037/712/original_sw2.JPG?1285464390" border="0" align="middle"> ลำน้ำสาละวิน มองผ่านการเดินทางโดยเรือ </p></blockquote></blockquote> <p class="MsoNormal"><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma">มีกวีและนักเขียนท่านหนึ่งบอกว่า <strong><span style="background-color: #ccffff">ที่นี่มีธรรมชาติงดงามที่สุดแห่งหนึ่งโลก หลากสีสันและวิถีดั้งเดิมของคนพื้นเมืองและอีกนัยหนึ่งเป็นแม่น้ำแห่งสงคราม ที่ต่อสู้แลกเลือดเนื้อระหว่างเผ่าพันธุ์</span> </strong></span><strong><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma"></span></strong></p> <p class="MsoNormal"><strong><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma">ทริปนี้มีอะไรเล่าสู่กันฟังมากมายครับ...</span></strong><strong><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma"></span></strong></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma">ผมคงต้องไปนอนที่บ้านกระเหรี่ยงริมน้ำสะวินในคืนนี้ และ<strong>เก็บข้อมูลงานวิจัย</strong>ไปพร้อมๆกัน...</span><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma"></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma"> </span></p> <p class="MsoNormal"><strong><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma">ผมคิดว่า มีอะไรมากมายที่นี่ให้ผมค้นหา</span></strong><strong><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma"></span></strong></p> <p class="MsoNormal"><strong><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma">ตามผมมาสิครับ</span></strong><strong><span style="font-size: 11.5pt; font-family: Tahoma">!!!</span></strong></p><p> </p><hr width="100%" size="2"><strong>โครงการวิจัย</strong> การสังเคราะห์กระบวนการท่องเที่ยวโดยชุมชน จังหวัดแม่ฮ่องสอน<p> </p><p><strong>สนับสนุนโดย</strong> สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.) สำนักงานภาึค </p><p class="MsoNormal"> </p>
ขอบคุณพี่อร ครับ
ได้รับ CBT Guide Book แล้ว อย่าลืมมาเที่ยวชุมชนแม่ฮ่องสอนนะครับ
ขอบคุณพี่ที่ติดตามบันทึกผมตลอด ...
ดีใจที่ได้พูดคุยผ่านโทรศัพท์เมื่อช่วงเช้าครับ
ขอบคุณอาจารย์จันทรัตน์ครับ
ผมมีรูปสวยๆมาฝากอาจารย์ให้ละเมอต่อที่
และ
รูปเหล่านี้ถ่ายเมื่อสองสามวันก่อน วันเก็บข้อมูลงานวิจัยครับ
ช่วงนี้อาจารย์มีความสุขกับลำนำสาวะวิน ธรรมชาติที่งดงามแห่งหนึ่งของโลก โฮ้โฮ้......ยิ่งน่าสนใจนะค่ะ
วิถีชีวิตของคนลำนำสาละวิน ยังเหมือนเดิมหรือเปล่า หากอาจารย์ไปครั้งที่ 3 คิดว่ายังคงธรรมชาติที่งดงามอย่างนี้ใช่ไหมค่ะ
เดินทางอย่างนี้ ..รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
ธรรมชาติสวย รูปสวย คนถ่ายเก่ง อาจจะเพราะกล้องดี 555
^___^
คุณ Chah ครับ
มีความสุขมากครับ สนุกสนานกับการเดินทาง เหน็ดเหนื่อยบ้าง แต่ประสบการณ์ที่ได้เรียนรู้ผ่านการเดินทางมีค่ายิ่งครับ
ผมได้ข่าวร้ายว่าจะมีการสร้า้งเขื่อน ไม่รู้ว่าจะเป็นไปได้แค่ไหน...
คิดว่า ไปครั้งที่ ๓ คงจะสวยเหมือนเดิมครับ
.............................................................
คุณแนน
กล้องผมราคาถูกมาก (กำลังจะบอกว่าตัวเองฝีมือดี)
จริงๆครับ ผมอยากซื้อกล้องสวยๆแบบพี่ไมโต แต่ก็คงต้องอดใจไว้ครับ...
ถ่ายรูปดิจิตอลมีข้อดีคือ การถ่ายหลายๆมุม เมื่อไม่พอใจก็ถ่ายใหม่ เอาที่สวยที่สุดครับ
เลยพยายามคัดสรรมาให้คุณแนนชมไง