Msu digest : ทิศทางของการเขียนบันทึกในบล็อก Msu digest ร่องรอยเพื่อคนกลุ่มเล็กๆ
การเขียนบันทึกใน blog แต่ละคนต่างมีแนวทางในการบันทึกที่ชัดเจน ทั้งบันทึกประสบการณ์เฉพาะตัว การถ่ายทอดเรื่องราวเฉพาะในด้านในด้านหนึ่ง
blog เป็นตัวเชื่อมโยงผู้ที่มีความสนใจใคร่รู้ในเรื่องเดียวกัน หรือ คนคอเดียวกันให้สื่อสารแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันได้เป็นอย่างดี
หลัง จากที่นายบอนสังเกตบันทึกต่างๆใน gotoknow กับการได้รับฟังข้อสังเกตของเพื่อนๆ ที่บอกว่า ทำไมจึงไม่ค่อยมีบันทึกเกี่ยวกับ มมส. ออกมาบ่อยๆที่จะช่วยทำให้คนที่ติดตาม gotoknow ทั้งเขียนบันทึกและอ่านบันทึก ได้รู้จักกันแน่นแฟ้นกลมเกลียวกันบ้าง
ทำ ให้ 15 ต.ค. 2549 นายบอนจึงเริ่มเปิดบล็อกนี้ ที่ชื่อว่า Msu digest เริ่มต้นจากบันทึกในแบบกันเอง สบายๆ ไม่หนักเกินไป เริ่มจากสังเกตข่าวสาร ข้อคิดเห็นของเพื่อนต่อ มมส. และหยิบยกข้อคิดเห็นที่ได้จากการอ่านบันทึกของคนเขียนบล็อก มมส. นำมาบันทึกในอีกมุมมองหนึ่ง
คาดว่า น่าจะสร้างรอยยิ้มเล็กๆ ความเป็นกันเองได้บ้าง อย่างน้อยก็น่าจะรู้จักรู้ใจกันได้มากขึ้น
แต่ ในความเป็นจริง บุคลากร มมส. ค่อนข้างจะทำงานหนัก ทำให้บันทึกในแบบ Msu digest ที่พยายามเขียนให้เบาๆ แบบกันเอง นั้น คนที่ถูกกล่าวถึง ไม่ได้รู้สึกเช่นนั้น กลายเป็นการล่วงเกินผู้ใหญ่ ลบหลู่ ไม่ให้เกียรติ ฯลฯ
สังเกต ดูจากทิศทางของเพื่อนๆที่ช่วยวิเคราะห์วิจารณ์แล้ว ต่างเห็นว่า อย่าไปยุ่งเกี่ยวกับท่านเหล่านั้นอีกเลย เพราะโดยปกติแล้ว พวกท่านมักจะแสดงข้อคิดเห็นในเรื่องราวที่ตรงกับความสนใจเฉพาะตัว เมื่อนายบอนไปทิ้งร่องรอย จะได้รับข้อคิดเห็นในระดับหนึ่ง แต่เมื่อเป็นคนคอเดียวกัน ระดับความกระตือรือร้น น้ำหนักในการแสดงความคิดเห็นจะมากกว่ากันอย่างเห็นได้ชัด
การพูดคุยกับคนคอเดียวกัน ย่อมโดนใจ ตรงใจ รู้ใจกันมากกว่า
งั้นก็เลย ต้องเลี่ยงที่จะเขียนถึงชาว มมส. แต่ละท่านแล้วล่ะครับ ถึงแม้ว่าจะอยากเขียนบันทึกด้วยความประทับใจเพียงไร แต่เมื่อเพื่อนให้ความคิดเห็นเช่นนี้ ก็งดเว้นไว้ดีกว่า…
เป็นการ บล็อกตัวเอง เมื่อเขียนเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกับบุคลากร มมส. นอกเหนือจากความสนใจ บุคลากรชาว มมส. แล้ว ก็จะเหมือนไม่มีบล็อกนี้ เพราะถ้านอกเหนือจากความสนใจ ก็ไม่มีใครคลิกอ่าน
ภูเขายังมีหลายลูก ถนนยังมีหลายสาย
ยังมีแง่มุมอีกหลายด้าน ที่หยิบมาบันทึกได้ ในการให้แง่คิดอีกมุมหนึ่ง อาจจะสร้างสรรค์มากบ้าง น้อยบ้าง ในแบบเบาๆ สบายๆ
แต่ ความตั้งใจจริงๆแล้ว อยากจะบันทึกถึงบุคคลใน มมส. ที่ไม่รู้จัก gotoknow บันทึกในแง่มุมที่ให้กำลังใจ ให้แง่คิด โดยเฉพาะคนรุ่นใหม่ อย่างที่นายบอนได้บันทึกเรื่อง ค่ายอาสารักบ้านเกิด และจะได้แจ้งที่อยู่ของบันทึกนี้ ให้คนที่เขียนถึง เพื่อเป็นกำลังใจในการสร้างสรรค์สิ่งที่ดีๆต่อไป
เวลาที่บันทึกชิ้น เล็กๆชิ้นหนึ่ง ทำให้ผู้ที่ถูกกล่าวถึง มีกำลังใจ แม้จะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ แต่ก็เป็นสิ่งที่ทำให้สังคมน่าอยู่ขึ้น
คนเขียนสบายใจ คนที่ถูกเขียนถึงสุขใจ
Happy Ending
blog เป็นตัวเชื่อมโยงผู้ที่มีความสนใจใคร่รู้ในเรื่องเดียวกัน หรือ คนคอเดียวกันให้สื่อสารแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันได้เป็นอย่างดี
หลัง จากที่นายบอนสังเกตบันทึกต่างๆใน gotoknow กับการได้รับฟังข้อสังเกตของเพื่อนๆ ที่บอกว่า ทำไมจึงไม่ค่อยมีบันทึกเกี่ยวกับ มมส. ออกมาบ่อยๆที่จะช่วยทำให้คนที่ติดตาม gotoknow ทั้งเขียนบันทึกและอ่านบันทึก ได้รู้จักกันแน่นแฟ้นกลมเกลียวกันบ้าง
ทำ ให้ 15 ต.ค. 2549 นายบอนจึงเริ่มเปิดบล็อกนี้ ที่ชื่อว่า Msu digest เริ่มต้นจากบันทึกในแบบกันเอง สบายๆ ไม่หนักเกินไป เริ่มจากสังเกตข่าวสาร ข้อคิดเห็นของเพื่อนต่อ มมส. และหยิบยกข้อคิดเห็นที่ได้จากการอ่านบันทึกของคนเขียนบล็อก มมส. นำมาบันทึกในอีกมุมมองหนึ่ง
คาดว่า น่าจะสร้างรอยยิ้มเล็กๆ ความเป็นกันเองได้บ้าง อย่างน้อยก็น่าจะรู้จักรู้ใจกันได้มากขึ้น
แต่ ในความเป็นจริง บุคลากร มมส. ค่อนข้างจะทำงานหนัก ทำให้บันทึกในแบบ Msu digest ที่พยายามเขียนให้เบาๆ แบบกันเอง นั้น คนที่ถูกกล่าวถึง ไม่ได้รู้สึกเช่นนั้น กลายเป็นการล่วงเกินผู้ใหญ่ ลบหลู่ ไม่ให้เกียรติ ฯลฯ
สังเกต ดูจากทิศทางของเพื่อนๆที่ช่วยวิเคราะห์วิจารณ์แล้ว ต่างเห็นว่า อย่าไปยุ่งเกี่ยวกับท่านเหล่านั้นอีกเลย เพราะโดยปกติแล้ว พวกท่านมักจะแสดงข้อคิดเห็นในเรื่องราวที่ตรงกับความสนใจเฉพาะตัว เมื่อนายบอนไปทิ้งร่องรอย จะได้รับข้อคิดเห็นในระดับหนึ่ง แต่เมื่อเป็นคนคอเดียวกัน ระดับความกระตือรือร้น น้ำหนักในการแสดงความคิดเห็นจะมากกว่ากันอย่างเห็นได้ชัด
การพูดคุยกับคนคอเดียวกัน ย่อมโดนใจ ตรงใจ รู้ใจกันมากกว่า
งั้นก็เลย ต้องเลี่ยงที่จะเขียนถึงชาว มมส. แต่ละท่านแล้วล่ะครับ ถึงแม้ว่าจะอยากเขียนบันทึกด้วยความประทับใจเพียงไร แต่เมื่อเพื่อนให้ความคิดเห็นเช่นนี้ ก็งดเว้นไว้ดีกว่า…
เป็นการ บล็อกตัวเอง เมื่อเขียนเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกับบุคลากร มมส. นอกเหนือจากความสนใจ บุคลากรชาว มมส. แล้ว ก็จะเหมือนไม่มีบล็อกนี้ เพราะถ้านอกเหนือจากความสนใจ ก็ไม่มีใครคลิกอ่าน
ภูเขายังมีหลายลูก ถนนยังมีหลายสาย
ยังมีแง่มุมอีกหลายด้าน ที่หยิบมาบันทึกได้ ในการให้แง่คิดอีกมุมหนึ่ง อาจจะสร้างสรรค์มากบ้าง น้อยบ้าง ในแบบเบาๆ สบายๆ
แต่ ความตั้งใจจริงๆแล้ว อยากจะบันทึกถึงบุคคลใน มมส. ที่ไม่รู้จัก gotoknow บันทึกในแง่มุมที่ให้กำลังใจ ให้แง่คิด โดยเฉพาะคนรุ่นใหม่ อย่างที่นายบอนได้บันทึกเรื่อง ค่ายอาสารักบ้านเกิด และจะได้แจ้งที่อยู่ของบันทึกนี้ ให้คนที่เขียนถึง เพื่อเป็นกำลังใจในการสร้างสรรค์สิ่งที่ดีๆต่อไป
เวลาที่บันทึกชิ้น เล็กๆชิ้นหนึ่ง ทำให้ผู้ที่ถูกกล่าวถึง มีกำลังใจ แม้จะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ แต่ก็เป็นสิ่งที่ทำให้สังคมน่าอยู่ขึ้น
คนเขียนสบายใจ คนที่ถูกเขียนถึงสุขใจ
Happy Ending
หมายเลขบันทึก: 55109เขียนเมื่อ 19 ตุลาคม 2006 11:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 16:08 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (1)
- เชียร์ด้วยคนค่ะ เป็นแนวคิดที่ดีมากค่ะ
- เขียนให้แก่กัน ด้วยกำลังใจ ด้วยปราถนาดี รีแลกซ์
- ดิฉันเข้ามาในที่นี้ ต้องการเพื่อน เลือกเสพความรู้ที่ต้องการรู้ ต้องการรีแลกซ์ ต้องการสื่อสารความคิดของตัวเอง ฯลฯ สรุปว่า ก็มีความสุขที่ได้เข้ามาที่นี่ค่ะ