ลูกเราเป็นโรคภูมิแพ้

น้องอิมเป็นชื่อของลูกสาวของฉัน ตอนนี้เธอมีอายุ ใกล้จะ 8 ขวบ ในเดือนกุมภาพันธ์ ปีหน้านี้แล้ว  จริง ๆ เธอชื่อว่า อิม เฉย ๆ แหละ แต่เราอยากให้เรียกง่าย ๆ หรือเป็นคำสองพยางค์ ให้มันน่ารักขึ้น เลยเติม มี่ เข้าไป ก็เลยกลายเป็นอิมมี่ ซึ่งพ่อเขาไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ เขาอยากให้ชื่อลูกเป็นไทย ๆ เวลาคนถามเขาก็จะบอกว่าชื่อน้องอิม คนก็จะงง ก็ต้องบอกเพิ่มเติมว่า อิม เหมือนอิ่ม หรือย่อมาจากอิมมูน แปลว่ามีภูมิคุ้มกัน นั่นแหละ ชื่อที่พ่อเขาบอกมันดันไปตรงกับความจริงของเขาด้วยเพราะว่าอิมมี่เป็นโรคภูมิแพ้ เขาไม่ได้เป็นตั้งแต่กำเนิดนะ ตอนแรกเกิดก็ไม่มีอะไร แต่พอย้ายบ้านจากกรุงเทพมาอยู่ที่สุราษฎร์ธานีได้ไม่นาน ตอนนั้นเขาอายุ 2 ขวบกว่า ๆ เขาก็เริ่มมีผื่นขึ้นเหมือนลมพิษ ต้องให้กินยาแก้แพ้ ตอนแรกก็เป็นแบบนาน ๆ ครั้ง แต่เมื่อเวลาผ่านไป มันก็เริ่มเป็นถี่ขึ้น จนต้องกินยาแก้แพ้ทุกวัน ถ้าวันไหนไม่กิน วันนั้นก็จะเป็นผื่นขึ้น ตามตัว ตามหน้าตา แล้วก็คันด้วย พอกินยาไปพักหนึ่ง ก็จะดีขึ้น ระหว่างนั้น เธอก็จะเกา จนตามตัวเต็มไปด้วยแผล บางทีถ้าเป็นมาก กินยาไปแล้ว ก็ยังมีตาบวม ปากบวม ซึ่งดูแล้วน่าสงสารมาก ต้องยาพวกสเตียรอยด์ร่วมด้วย ตอนเธออยู่ ป. 1 เป็นแบบนี้ คุณครูต้องโทรศัพท์ตามพ่อไปที่โรงเรียนเลย เราก็พยายามรักษา หาสาเหตุ ก็ไม่แน่ชัดว่าเธอแพ้อะไร แต่ตอนนี้ดีขึ้นบ้างแล้วที่เธอเริ่มกินยาวันเว้นวัน เพราะตอนช่วงปิดเทอมนี้เราทดลองดูว่า เธอไม่ต้องกินยาได้นานแค่ไหน แล้วก็ให้ยาเธอก่อนที่เธอจะมีอาการ

                การที่อิมมี่เป็นภูมิแพ้ไม่น่าแปลกใจอะไร เพราะพ่อ และทางครอบครัวของพ่อเธอเป็นภูมิแพ้กันทุกคน ส่วนฉันไม่ได้มียีนภูมิแพ้ในตัว เธอก็ได้จากพ่อนั่นแหละ เรารักษากันเองในช่วงแรก ๆ เพราะพ่อเป็นหมอ เขาก็เปิดตำรารักษา ตามอาการ เพราะการเป็นแบบนี้เด็กบางคนจะเริ่มดีขึ้น เมื่ออายุมากขึ้นประมาณ 5 ปี แต่อิมมี่ก็ยังไม่น้อยลงเลย เรามีเพื่อนเป็นหมอเด็ก บางทีก็โทรไปปรึกษาบ้าง ตอนหลังแฟนของเพื่อนคนนี้ เขากำลังต่อเฉพาะทางด้านภูมิแพ้ที่ ร.พ. ศิริราช คุยกันไปคุยกันมา พ่ออิมก็อยากจะ investigate ให้แน่ ๆ ว่าอิมมี่เป็นภูมิแพ้ชนิดไม่ทราบสาเหตุแน่ชัดจริง ๆ ไม่ใช่โรคบางอย่างที่มีอาการเป็นภูมิแพ้ร่วมด้วย พวก autoimmune ต่าง ๆ หรือ พวกเกี่ยวกับไทรอยด์ เราก็เลยปฏิบัติการ full check up พาเขาไป โรงพยาบาลศิริราชถิ่นเก่า  เจาะเลือดไป 20 ซีซี อิมมี่ก็เก่งมากเลย ไม่ร้องไห้สักแอะ ต้องไปเอ็กซเรย์บริเวณใบหน้า เพื่อดูเกี่ยวกับไซนัส แล้วก็ไปทำ test ที่ท้องแขนที่ต้องงดยาก่อนทำ 3 วัน ว่ามีภูมิแพ้หรือเปล่า ซึ่งแน่นอนมีอยู่แล้ว ตอนนั้นทรมานมากเพราะเขาเริ่มแพ้ แต่กินยาไม่ได้ คันทั้งตัว หลังจากนั้นก็ไปทำ test ต่อที่ต้องนอนให้เขาเอาเข็มมาจิ้มหลังตามตัวสารต่าง ๆ ที่จะทดสอบว่าเราน่าจะแพ้อะไรบ้าง ตอนนี้แหละที่มันเจ็บ อิมมี่ก็มีสะอื้นบ้าง แต่ก็ผ่านไปด้วยดี ผลการทดสอบวันนั้น อิมมี่ไม่มีปัญหาเกี่ยวกับไซนัส แต่เป็นภูมิแพ้ที่มาจากภูมิคุ้มกันตนเองนั่นแหละ ยังต้องเฝ้าระวังเรื่องไทรอยด์อยู่ ส่วนที่ว่าแพ้อะไรบ้างนั้น ยังต้องรอผลอยู่ เพราะจากการตรวจเลือดพบว่า เลือดที่เจาะไปไม่พอ ต้องขึ้นไปเจาะเลือดใหม่ เมื่อเดือนตุลาคมที่ผ่านมา อีก 3 สัปดาห์ถึงรู้ผล การเป็นโรคภูมิแพ้นี่ บ้านเราเดี๋ยวนี้เด็กเป็นกันเยอะมาก อาจจะมาจากสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงไป แต่ถ้าเทียบกับการเป็นโรคอื่นแล้ว ลูกเราก็ยังโชคดีกว่าคนอื่นอีกเยอะนะจะบอกให้