ท่าน
ผศ.ดร. พิศมัย ศรีอำไพ เข้ามาเขียนบันทึกในบล็อกของท่าน เนื้อหาเข้มข้น
เมื่อมีบันทึกแบบนี้ตลอดๆ เป็นการเปิดโอกาสให้ได้เรียนรู้ไปด้วยครับ แม้คนที่ติดตามจะมองว่า "นั่นคือ เรื่องของทีมงานของเขา สื่อสารเฉพาะทีมงานของเขาเท่านั้น"
คุณวิชิต แห่ง CARD เขียนไว้ว่า
"หากจะเน้นความเป็นทางการมากนักคงยากที่จะดึงเอา Tacit Knowledge ออกมา"
แต่รูปแบบที่คุ้นเคย ก็เป็นทางการมาตลอด บันทึกจึงออกมาในเนื้อหาที่เป็นทางการเช่นกัน
ถ้าในครั้งต่อๆไป ไม่มีใครว่าง ก็ไม่มีบันทึกข่าวสารของ MSU-KM ให้ติดตาม
เพราะความคุ้นเคยกับรูปแบบที่เป็นทางการ แล้วจะให้ปรับความคิดมาสู่รูปแบบที่เป็นกันเอง กับบุคคลที่พบปะกันแบบเป็นทางการ ...... ย่อมมี ความเกรงใจ...
ความแตกต่าง ทำให้เกิดความเกรงใจ แต่ความเหมือน ความคล้ายคลึง ความคุ้นเคยกัน ทำให้เกิดความเป็นกันเอง...
ดูเนื้อหาในบันทึก
องค์การแห่งการเรียนรู้ (Learning Organization)แล้ว เนื้อหาต่างๆสามารถแลกเปลี่ยนเรียนรู้ได้หลากหลาย แต่เนื้อหาอาจจะได้ข้อสรุปแล้วในห้องประชุม
ถ้าเอามาแลกเปลี่ยนที่นอกห้องประชุมอีก อาจจะถูกมองว่า ยังไม่เข้าใจอีกหรือ
นั่งเขียนบันทึกนี้ไป เพื่อนนั่งอ่านแล้วสะกิดเตือนนายบอน....
"นายไปยุ่งอะไรกับเค้าด้วยวะ ไม่ได้อยู่ในทีมงานอะไรกะเค้าเลย ก็ขนาดหลายคนในทีมงานเค้ายังไม่ได้เข้ามาบันทึก เขียนข้อคิดเห็นอะไรเลย แล้วนายเป็นใครมาจากไหน ที่จะไปร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับเค้าด้วย.....
ในเมื่อพวกเค้าไม่ค่อยจะมีเวลามาแลกเปลี่ยนในบล็อกมากนัก..."
นายบอนได้แต่ยิ้ม งั้นก็บันทึกไว้เป็น Feedback ละกันครับ เพราะการได้รู้ถึงความคิดของบุคคลอื่นๆ ย่อมเป็นกระจกเงาที่สะท้อนได้หลายสิ่ง