กิจกรรมน้ำใจสายธาร..บูรณาการเรียนรู้..สู่ทักษะชีวิต


เราเสียเวลาและงบประมาณมากมาย ไปกับการศึกษาหาข้อมูล/การทดลองวิจัยและประเมินผล ซ้ำแล้วซ้ำแล้ว แต่การสร้างกิจกรรมตรงไปตรงมาที่นำพาความรู้และความสุขมาสู่นักเรียนตัวน้อยๆ กลับถูกละเลยจากกลุ่มคนที่มี"อำนาจ"และ "หน้าที่"คงถึงเวลาที่ครูที่คิดดีทำดี จะต้องคิดนอกกรอบกันบ้างแล้ว

ห่างหายโกทูโนว์หลายวัน มีงานประจำเยอะมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ดั่งใจ เพราะฝนตกต่อเนื่องกันมา ๔ วันแล้ว เพิ่งจะหยุดตกวันนี้ และที่สำคัญ มีงานวิชาการที่ต้องวัดและประเมินผล"ภาษาไทย" ในโครงการเร่งรัดพัฒนาคุณภาพ ของ กระทรวงศึกษาธิการ เป็นอะไรที่ไม่อยากทำเลย เป็นงานซ้ำซ้อนและรู้ปัญหาอยู่แล้ว อยากปรับปรุงแก้ไขไปข้างหน้ามากกว่าที่จะเริ่มต้นศึกษาหาข้อมูลเดิมๆแบบนี้

 

นักเรียนมีปัญหาการอ่าน..ต้องปรับที่ตัวครู ..วิธีคิด..กิจกรรม..และทำอย่างจริงจัง มากกว่าทำตามคำสั่งจากเบื้องบน แต่..นโยบายก็คือนโยบาย.. ครูต้องประชุมรับข้อสอบ ผมเองสอนแทนครูและศึกษาแนวดำเนินการ ซักซ้อมเตรียมการกับครูประจำชั้น ฝึกการอ่านให้นักเรียนและตั้งคำถามให้นักเรียนตอบ เพื่อให้นักเรียนคุ้นชินกับการที่จะได้เจอข้อสอบที่จะมาจากส่วนกลางและชินกับบรรยากาศของการสอบ โดยมีครูจากโรงเรียนใกล้เคียงมาคุมสอบ ๒ ท่าน

 

แล้วก็ผ่านไป..ผลที่ออกมาเป็นที่น่าพอใจ การอ่าน..ข้อความที่ต้องมีการจับใจความโดยให้นักเรียน ชั้น ป.๓/ป.๖ ตอบคำถามด้วยนั้น นักเรียนทำได้ในระดับดี ถึงดีมาก แต่ก็ยังเชื่อมั่นไม่ได้ ว่าวิธีการและเครื่องมือดังกล่าว จะเป็นที่มาของ "คุณภาพ"แท้จริง ครูยังต้องพัฒนาการอ่านให้นักเรียนอย่างต่อเนื่องด้วยวิธีการที่หลากหลายต่อไปอย่างไม่หยุดยั้ง

 

กิจกรรมที่ผมต้องการ และรอคอยมานานมาก คือกิจกรรมในวันนี้ วันเสาร์ที่ ๒๑ กันยายน ๒๕๕๖ ที่ผมจะลืมไม่ลง เพราะเด็กได้เต็มๆ เรียนรู้ มีความสุข และไม่อึดอัด กับบรรยากาศเก่าๆ วันนี้เด็กได้เป็นศูนย์กลางเป็นคนสำคัญตั้งแต่ต้นจนจบ

ผมให้ชื่อกิจกรรมว่า "กิจกรรมน้ำใจสายธาร..บูรณาการเรียนรู้..สู่ทักษะชีวิต" ที่มีท่าน อ.ขจิต ฝอยทอง" ผู้มีความรู้และประสบการณ์ด้านการถ่ายทอดภาษาอังกฤษมาอย่างโชกโชน พร้อมคณะนิสิตจากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กำแพงแสน ผู้เต็มเปี่ยมด้วยน้ำใจ"จิตอาสา"ที่น่ารักของน้องๆนักเรียน..โรงเรียนบ้านหนองผือและโรงเรียนบ้านเขานางสางหัว ซึ่งเป็นโรงเรียนเครือข่ายขนาดเล็กด้วยกัน

 

กระบวนการจัดกิจกรรมมีความพร้อม เริ่มตั้งแต่ "หัวใจ"ของคณะวิทยากรที่มา ที่ไม่ต้องมากพิธี แต่มีสื่อ วัสดุอุปกรณ์ และ เกม เพลง มามอบให้น้องๆอย่างมากมาย การเรียนรู้ร่วมกันในแต่ละฐาน คือ ประสบการณ์แห่งทักษะชีวิต ที่นักเรียนจะได้นำไปประยุกต์ใช้ และครูเองก็ต้องนำรูปแบบไปต่อยอด ให้เกิดการบูรณาการในทุกมิติ ทั้งภาษาอังกฤษ ภาษาไทย ศิลปะ สังคมศึกษา ให้สามารถหลอมรวมเป็น ทักษะชีวิต คู่กายไปใช้ในชีวิตประจำวันของนักเรียน ไม่ลืมแม้กระทั่งจะต้องสอนการ "พายเรือ" โดยไม่ต้องรอให้น้ำท่วมชุมชนเสียก่อน

 

เราเสียเวลาและงบประมาณมากมาย ไปกับการศึกษาหาข้อมูล/การทดลองวิจัยและประเมินผล ซ้ำแล้วซ้ำแล้ว แต่การสร้างกิจกรรมตรงไปตรงมาที่นำพาความรู้และความสุขมาสู่นักเรียนตัวน้อยๆ กลับถูกละเลยจากกลุ่มคนที่มี"อำนาจ"และ "หน้าที่"คงถึงเวลาที่ครูที่คิดดีทำดี จะต้องคิดนอกกรอบกันบ้างแล้ว

 

ขอขอบคุณท่าน อ.ขจิต และคณะนิสิต ที่รักทุกท่าน ที่มาช่วยจุดประกายให้นักเรียนใฝ่รู้ใฝ่เรียน และขอบคุณ "คุณมะเดื่อ" ที่ถึงแม้จะไม่ได้มา แต่ก็ส่ง หนังสั้นมาให้ชม เรื่อง"เพื่อนโลก เพื่อนรัก" ที่ผมจะเปิดให้นักเรียนดูในวันจันทร์ ครับ

 

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 548923เขียนเมื่อ 21 กันยายน 2013 23:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 กันยายน 2013 23:10 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

 

       ....  น่าสนุกมากๆ เลยนะคะ ..... อยากไปสนุกด้วยจังเลย ..... เอาไว้วันหลัง .... จะไปด้วยนะคะ ....  

 

ขอบคุณค่ะ

เรียนท่านผอ. 

"กิจกรรมน้ำใจสายธาร..บูรณาการเรียนรู้..สู่ทักษะชีวิต"

คือการสอนที่เรียนด้วยการฝึกหัด ปฏิบัติทางการศึกษา  คนทำกิจกรรมอย่างท่านอาจารย์ ขจิต เข้าถึงจึงออกแบบการเรียนรู้ที่ ให้ความสุข  ก่อนให้ความรู้

ขอบคุณที่นำกิจกรรมดีๆมาบอกต่อๆ

เห็นด้วยกับแนวคิดของอาจารย์ชื่นชมคร้บ

  ถ้าผู้ใหญ่ ....ยังรักกัน....ดูแลกัน ช่วยเหลือกัน  หยิบยื่นโอกาสให้กัน   วันข้างหน้าเด็กๆๆ เหล่านี้ จะทำแบบเดียวกับที่เราทำ   ตัวอย่างที่ดี  มีค่ากว่าคำสอน คะ

ขอบคุณผอ.มากครับ ที่ทำให้ผมและนิสิตได้ทำความดี

ได้เรียนรู้กับนักเรียน ฝากดูแลเหานักเรียนโรงเรียนบ้านเขานางด้วยครับ

นักเรียนเป็นกันมากครับ

หากเป็นก่อนหน้านี้สัก สามปี คุณมะเดื่อคงมีกิจกรรมทางวิชาการของโรงเรียนของคุณมะเดื่อ  ที่เชื่อมโยงกับโรงเรียนบ้านหนองผือแล้วจ้ะ...แต่ยุคนี้...คุณมะเดื่อเพียงรอเวลาที่จะพักผ่อนสังขารเท่านั้น ... เพราะระบบของโรงเรียนลูกปิดตายแถมต้องใส่รหัสผ่านอีกต่างหาก...คิดนอกกรอบได้อย่างเดียวคือ....ออกไปนอกระบบโรงเรียน...เท่านั้น..

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท