หนังสือกระทรวงมหาดไทยที่ มท. ๐๓๑๐.๑/๖๙๘๔ : ท.ร.๑/๑ มิใช่เป็นการรับแจ้งหรือการจดทะเบียนการเกิด

        หนทางหนึ่งในการศึกษาสถานการณ์ด้านกฎหมายและนโยบายของรัฐไทยในเรื่องการจดทะเบียนการเกิด   ก็คือ การนำเอากฎหมายหรือนโยบายที่สำคัญมาวิเคราะห์และสังเคราะห์         

           เพื่อการนี้ อ.แหววจึงได้ลองนำ "หนังสือสั่งการเกี่ยวกับการจดทะเบียนการเกิด" ที่สำคัญๆ ของกระทรวงมหาดไทย มาศึกษา       

             ขอเริ่มต้นจาก  หนังสือกระทรวงมหาดไทยที่ มท. ๐๓๑๐.๑ / ๖๙๘๔ ลงวันที่ ๒๒ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๔๕ ถึงปลัดกระทรวงสาธารณสุข เรื่องการออกหนังสือรับรองการเกิด ท.ร.๑/๑) ให้กับบุตรของคนต่างด้าว อ้างถึง พ.ร.บ.การทะเบียนราษฎร พ.ศ.๒๕๓๔       

             ในวันนี้ จะขอตั้งข้อสังเกต ๒ ประการ ในส่วนที่เกี่ยวกับหนังสือฉบับนี้ 

(๑) หนังสือนี้บอกว่า ผู้ทำคลอดหรือผู้รักษาพยาบาลจะออก ท.ร.๑/๑ ให้แก่เด็กที่คลอดออกมา "ก็ได้" 

ตรงนี้ น่าสงสัยว่า ถ้าจะไม่ออก ก็ได้ ไม่ผิด มาตรา ๒๓ แห่ง พ.ร.บ.การทะเบียนราษฎร พ.ศ.๒๕๓๔ จริงหรือ ? เราน่าจะมาเช็คข้อกฎหมายตรงนี้กัน ม.๒๓ กำหนดเป็น "หน้าที่" หรือเป็น "อำนาจตามอำเภอใจ" กันแน่ ?

(๒) หนังสือนี้ปฏิเสธว่า ท.ร.๑/๑ มิใช่เป็นการรับแจ้งหรือการจดทะเบียนการเกิด 

ซึ่งก็น่าเสียวไส้มากเลย ก็น่าจะถูกว่า ท.ร.๑/๑ ยังมิใช่ขั้นตอนที่สมบูรณ์ในเรื่องการจดทะเบียนการเกิด แต่ก็น่าจะเป็น "ขั้นตอนแรก" ที่จะนำไปสู่ "สูติบัตรซึ่งออกโดยเทศบาลหรืออำเภอหรือเขต" ซึ่งมีสถานะเป็นนายทะเบียนในกฎหมายว่าด้วยการทะเบียนราษฎร           

การปฏิเสธแบบห้วนๆ สั้นๆ แบบนี้ ก็หมายความว่า ประเทศไทยไม่ยอมปฏิบัติตาม ICCPR ซึงเป็นอนุสัญญาที่ผูกพันประเทศไทยให้ต้องยอมรับทำ "ทะเบียนการเกิด" ให้แก่เด็ก  จะเอาอย่างนั้นหรือ ?            

จริงนะที่ฝ่ายปกครองของประเทศไทยจะไม่สนใจในกฎหมายระหว่างประเทศที่ผูกพันประเทศไทย  มาคิดดูกันให้รอบครอบหน่อยดีไหม ?????

------------------------------------------------------------

โดย รศ.ดร.พันธุ์ทิพย์ กาญจนะจิตรา สายสุนทร

วันจันทร์ที่ ๑๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๙