เล่าเรื่อง/หรือเล่าสู่กันฟัง

แค่เล่าสู่กันฟังมากๆ องค์กรก็ประสบความสำเร็จได้

เนื่องจากคืนนี้นอนดึกจึงอยากขอสรุปเรื่องราวองค์กรของผมซึ่งได้ชื่อว่าเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ให้ฟัง

     แม้ว่าวิธีการเก็บความรู้ของคนเราจะมีวิธีการที่ไม่แตกต่างกันมาก คือ จากการเรียน ดู อ่าน ฟัง ทำ และคิด แต่เนื่องจากปัจจัยอีกหลายๆประการ ทำให้แต่ละคนมีความรู้ในด้านต่างๆ ไม่เหมือนและไม่เท่าเทียมกัน และยิ่งอายุมากขึ้น ความรู้ ทักษะและประสบการณ์ที่เพิ่มมากขึ้น ทำให้ความรู้ในแต่ละคนยิ่งแตกต่างกันมากขึ้น ถ้าเปรียบองค์กรเหมือนกับคน ความรู้ขององค์กรก็มีหลากหลายเช่นกัน แต่ที่จัดว่าเป็นความรู้ส่วนสำคัญขององค์กร คือความรู้ในบุคคลที่สั่งสมจากการทำงานในองค์กร ซึ่งเป็นความรู้ที่อยู่ในบุคลากรแต่ละคนหรือแต่ละหน่วยงานในองค์กร บุคลากร/หน่วยงานมีความรู้ไม่เท่ากัน บางคน/บางหน่วยงานมีความรู้ในระดับที่ดีเยี่ยม ถ้าไม่มีการเผยแพร่หรือกระจายความรู้นี้ภายในองค์กรก็จะเป็นเรื่องที่น่าเสียดายและเสียโอกาสเป็นอย่างมาก การเปลี่ยนหรือเก็บความรู้ของบุคลากร/หน่วยงานให้เป็นความรู้ขององค์กรจึงจำเป็นต้องอาศัยการบริหารจัดการ ถ้าไม่มีการบริหารจัดการที่ดี องค์กรจะมีความรู้น้อย ไม่ว่าองค์กรจะมีอายุนานขึ้นเท่าใด  การเล่าสู่กันฟัง นี่เองที่เป็นการถ่ายทอดความรู้ที่ง่ายและรวดเร็วที่สุดในความคิดของผม แม้กระทั่งการคุยแบบพี่บอกน้อง ก้ถือว่าเป็น storytelling แล้วนะครับ
                   การทำงานโดยการใช้ความรู้ที่ถูกต้อง ทันสมัย โดยวิธีการที่ดีที่สุด มีขั้นตอนน้อยที่สุด ประหยัด (เวลา ทรัพยากร) มีประสิทธิภาพสูง เป็นนวัตกรรม จะนำมาซึ่งความภาคภูมิใจ ความสนุกและความสุขในการทำงาน ถ้าองค์กรใดมีวิธีการบริหารจัดการความรู้ที่ดี ผลประโยชน์ที่เกิดขึ้นจะได้กับผู้ทำงานโดยตรง ผลประโยชน์ต่อองค์กรคือทำให้เป็นองค์กรที่มีความรู้ สามารถส่งถ่ายความรู้ให้บุคลากรได้รวดเร็ว มีความเจริญงอกงามและพัฒนาอยู่ตลอดเวลา เพิ่มประสิทธิภาพและประสิทธิผล ทำให้ได้เปรียบต่อองค์กรอื่น ๆ

         การบริหารจัดการความรู้ เป็นแนวคิดใหม่ในการบริหารองค์กร วิธีที่ดีที่สุดและเหมาะสมที่สุดซึ่งในแต่ละองค์กรก็จะมีวิธีการที่ไม่เหมือนกัน

                                 "เรียนรู้จากงาน เจือจานแบ่งปัน เรียนรู้ด้วยกันจรสร้างสรรองค์กร"