คนรักหมาน่ารักดี
|
ภาพนี้ ท่านดูแล้วรู้สึกอย่างไร .......
ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่มีความรู้ชั้นปัญญาชน มีสังคม มีความเป็นอยู่ที่ดี แต่ไม่พบความสุขที่แท้จริง
เขาตัดสินใจมุ่งหน้าไปหาธรรมชาติ
ทำงานกับธรรมชาติ
อิ่มไปวันหนึ่งๆ
เพื่อนของเขาคือหมา
เขาทิ้งทุกอย่างไปหมดแล้ว เหลือแต่ความพอเพียงและความจำเป็นบนเส้นทางแห่งความเป็นจริง
ความเห็น (11)
- แหม คุณหมาเป็นกองทัพเลยนะคะ
- ครูอ้อยสบายดีนะคะ คิดถึงค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ Bright Lily
- เขาน่ารักดีเลยเอามาให้ดูแล้วมาคิดว่า สงสัยเบื่อคนมากเลยเลี้ยงหมาตั้งกองทัพเลยค่ะ อิอิ
- สบายดีค่ะ แล้วคนถามสบายดีหรือเปล่าคะ อิอิ
- กำลังสนุกกับการเรียนค่ะ สนุกมั๊กมากค่ะ
- ขอบคุณมากค่ะ คิดถึงเช่นกันค่ะ
- อยู่กับหมาเหมือนกันค่ะ
- เข้าใจเลยค่ะ ^^
- ขออนุญาตต่อยอดบันทึกนี้ ที่นี่นะคะ ทำไมอยู่กับหมาแล้วมีความสุข
- ^________^
- ครูอ้อยไปอ่านบันทึกของคุณ k-jira มาแล้วนะคะ
- หลังจากที่เจ้าน้อยหน่าของครูอ้อยตายไปแล้ว ครูอ้อยก็ไม่เคยเลี้ยงหมาเป็นล่ำเป็นสันอีกเลย
- แต่คุณแม่คุรพ่อของครูอ้อยเลี้ยงตั้งหลายตัว น่ารักทั้งนั้น หมาเธอมีนิสัยหลากหลายเหมือนคนเลยเนอะ
คิดถึงน้องหมาจังเลย
บางครั้งคนอาจจะทำให้เราขุ่นเคืองใจได้ แต่น้องหมาไม่ว่ามันจะทำตัวเป็นคุณชายในหลายๆ ครั้ง แต่ทำไมเราก็ไม่อาจจะโกรธมันได้เลยน้า รึบางครั้งมันทำผิด แต่ด้วยหน้าตาสำนึกผิดอย่างสุดซึ้งของน้อง ทำให้เราหายโกรธได้ทุกทีสิน่า
^___^
- ขอบคุณค่ะ คุณครูอ้อย ^_^ ก็คิดอยู่เหมือนกันว่า ถ้าหมดชูจังแล้ว ก็คงไม่เลี้ยงต่อแล้วล่ะ
- เห็นด้วยค่ะคุณ IS ท่าทางสำนึกผิดของหมาเนี่ย มันทำให้ใจเราหลอมละลายเลยเชียวล่ะ
อย่างเจ้าชูจัง.. ยังจำท่ายืนแอบข้างมุมชั้นวางของอย่างหงอๆเกรงๆ แอบมองเราอย่างหยั่งท่าทีได้เลย เรื่องมีอยู่ว่า.. ชูจังเขาจะขับถ่ายเป็นที่น่ะค่ะ และจะไม่ถ่ายในห้อง โดยจะให้นายไปปูกระดาษหนังสือพิมพ์ให้บนระเบียงหลังห้อง แล้วถ่ายบนกระดาษ
ทีนี้วันนั้น เจ้านายไปเข้าเวรค่ะ แล้วกลับช้า เค้าคงอั้นไม่อยู่ จึงมาถ่ายบนส้วมชั่วคราว ซึ่งปูไว้ให้บนพื้นหน้าห้องน้ำ เวลาไปเข้าเวร เผื่อเค้าปวดฉี่ แล้ววันนั้นเค้าอั้นอึไว้ไม่ไหว เลยถ่ายไว้บนกระดาษ
พอกลับถึงห้องวันนั้น แปลกใจมากๆ.. ทำไมชูจังไม่ออกมาต้อนรับ ทั้งๆที่ตะกี้ตอนไขกุญแจ ก็ได้ยินเสียงเค้าทำจมูกฟุตฟิตอยู่เลย แต่ไหงพอเปิดประตู มันกลับหายตัวไปซะ
ตอนนั้นนึกในใจ เจ้าหมานี่ต้องทำผิดอะไรไว้แน่ๆเลย
พอกวาดตามอง เห็นอึบนกระดาษ แล้วหันไปเห็นเค้ายืนแอบมองเราอยู่.. คือไปยืนซ่อนแอบอยู่หลังมุมชั้นวางของน่ะค่ะ (เชอะ..นึกว่าจะซ่อนตัวมิดเรอะ)
สายตาประมาณว่า "หนูผิดไปแย้วค่า... อย่าดุหนูนะ "
อันที่จริงเขาก็ไม่ได้ทำอะไรผิดหรอก เพราะว่าก็ตั้งใจปูกระดาษไว้เผื่อเขาขับถ่ายอยู่แล้ว แต่เห็นท่าทางของมันตอนนั้น ทั้งขำทั้งสองสารเลย
มันคงคิดว่าเป็นความผิด คิดว่าเราจะดุมันสินะ
ดังนั้นจึงย่อตัวลงนั่งยองๆ กวักมือ ยิ้มให้เค้า แล้วบอกเสียงหวานๆ (แบบที่ชูจังชอบ.. ชูจังเป็นหมาที่อ่อนโยนนะคะ เค้าชอบให้พูดหวานๆ เพราะๆ เสียงนิ่มๆ ถ้าเสียงแข็งๆเค้าจะกลัว)
ปรากฏว่า เค้าวิ่งโผเข้ามาหา กระโดดขึ้นตักด้วยความดีใจเลยค่ะ
แล้วลองคิดดูสิ.. เค้ารู้เรื่อง และประจบขนาดนี้ จะไม่รักไม่หลงได้ไงจริงไหม ^_^
- เรื่องของหมาที่เรารักนี่เล่าไม่รู้จบค่ะ
- มันซื่อสัตย์ ไม่พูดกลับไปกลับมาแบบคน(เพราะมันพูดไม่ได้)
- เจ้าชูจังน่ารักมากนะคะ รู้ตัวว่าผิด ก็ทำเป็นขอโทษ
- คนบางคนรู้ตัวว่าผิด ไม่เสนอหน้ามาให้เห็นเลย อิอิ
- เจ้าน้อยหน่าไปมีแฟนอยู่บ้านอัยการพันธ์อาซีเชี่ยนค่ะ ตั้งท้องแบบครูอ้อยไม่รู้ ท้องสาว ครูอ้อยไม่รู้จริงๆคิดว่าเธออ้วน
- วันที่เธอคลอดลูก เธอหายไป ครูอ้อยเรียกมากินข้าวก็ไม่มา เดินหาจนรอบบ้านเธอไปคลอดอยู่ที่ลังเก็บของ ลูกๆของเธอน่ารักมาก 4 ตัว หน้าตาเหมือนพ่อมันหมดเลย ครูอ้อย เลี้ยงหมดทุกตัว
ชื่อ แตงกวา ลิ้นจี่ มะเขือยาว ส้มเช้ง ครูอ้อยตั้งชื่อตามสีของมัน
อิอิ.. ความรักของน้อยหน่า เหมือนนางเอกหนังช่องเจ็ดเลย รักหนุ่มไฮโซ แล้วต้องอุ้มท้องลูกมาแอบคลอดเสียด้วย ความจริงน้า... ถ้ามีตัวเมีย น่าจะตั้งชื่อ ดาวพระศุกร์นะคะ .. ^_____^
ส่วนชูจังเป็นโสดร่วมกับนายมันค่ะ (ตราบใดที่นายยังไม่มีแฟน ชูจังก็รับปากว่า จะนอนร่วมคานเดียวกับเจ้านาย 555)
ว่าไปแล้วตอนสาวๆ ชูจังก็เสน่ห์แรงนะคะ เคยพาเค้านั่งหน้าตะกร้ามอเตอร์ไซต์ ไปซื้อของเซเว่น ข้างแฟลตที่พัก ก็มีหมาพันธุ์เทอเรีย (ชูจังพันธุ์มอลทีส) มายืนสองขา ไหว้ขอความรักชูจัง (ที่นั่งอยู่บนตะกร้ารถ) เลยเชียวล่ะ
แล้วมันยังใจกล้า วิ่งตามรถ แล้วขึ้นมานั่งรออยู่จังถึงหน้าประตุห้อง ตอนนั้นเห็นใจในความรักของเจ้าหนุ่มมากๆ ถึงขั้นใจอ่อนตกลงใจจะยกชูจังให้เป็นคู่ตุนาหงัน (เพราะเขาหล่อ เลยคิดเลยเถิดไปถึงลูกว่า คงสวย)
ชูจังตอนแรกก็กระดี๊กระด๊า.. แต่พอเจ้าหนุ่มจะชวนเข้าหอ สาวเจ้าก็ร้องจ๊าก วิ่งมากอดนายตัวสั่นกลัวเลยค่ะ
สุดท้ายจึงต้องส่งว่าที่เจ้าบ่าวให้กลับบ้านไป เพราะเจ้าสาวรับไม่ได้ (ก็ของมันไม่เคยนี่นา..จังไม่รู้ว่ามันเจ็บ) หลังจากวันนั้น ชูจังขวัญเสีย กินอะไรไม่ได้ไปเป็นสัปดาห์ ต้องพาไปหาหมอเช็คร่างกายเลย นึกว่าเค้าไม่สบาย
พอเรียกขวัญกลับมาได้ กลับมาเป็นชูจังตามปกติ เค้าก็ไม่เคยยุ่งกับหนุ่มไหนอีกเลย (ท่าจะกลัว) เจ้านายมันก็ไม่กล้านัดบอร์ดให้กับตัวไหนอีก
ชูจังก็เลยกลายเป็นโสดมาจนถึงปัจจุบันค่า ^_^''
น้อยหน่าก็หน้าตาแบบนี้(แบบชูงจัง) ล่ะค่ะ ครูอ้อยรักเธอมาก เพราะเป็นหมาคู่ทุกขคู่ยาก อดทน ไม่เคยเจ็บไข้ให้ครูอ้อยเดือดร้อน กินง่าย เลี้ยงลูกก็เก่ง
ตั้งแต่มันตาย ครูอ้อยก็ไม่ถวิลจะเลี้ยงหมาอีก ครูอ้อยร้องไห้ตั้งหลายวัน กว่าจะลืมมันได้
ทุกวันนี้พูดถึงหมากับใคร ครูอ้อยก็จะเล่าเรื่องน้อยหน่าทุกทีไป โดยเฉพาะกับนักเรียน นั่งฟังกันเงียบเลยค่ะ นักเรียนชอบหมามากนะคะ ถ้ามีรูปมาให้ดูพวกเขายิ่งชอบค่ะ
- คุณครูอ้อยเอารูปน้องน้อยหน่ามาให้ดูกันหน่อยสิคะ อยากเห็นเหมือนกัน
- ขอบคุณค่ะ ^_^
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณ K-jira
ตั้งยี่สิบปีมาแล้ว ครูอ้อยต้องไปเปิดอัลบั้มรูปเก่าๆก่อนค่ะ และจะลำดับมาให้ดู จำได้ว่าได้ถ่ายรูปของลูกๆเธอไว้ด้วยค่ะ รอก่อนนะคะ
ครูอ้อย