เริ่มจะไม่เห็นด้วยกับการจัดการ

พอได้ปฏิบัติงานไปแล้วระยะหนึ่ง  บริบทไม่อำนวยให้งานประสบกับความสำเร็จ  ต้องมีคนเสียสละเวลา  ทำงานอย่างจริงจังและเต็มใจ  งานนั้นจึงจะบรรลุเป้าหมาย

แต่เมื่องานยังต้องการพัฒนา  จึงต้องมาสรุปผลด้วยกัน  หาจุดแข็งจุดอ่อนของงานนั้นให้ได้ร่วมกัน  สรุปออกมาให้ได้ว่า  ปีหน้าหรือคราวหน้าเราจะเปลี่ยนการดำเนินงานใหม่

ในนามที่เป็นหัวหน้างาน  ได้ปฏิบัติงานสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีทุกครั้ง  นำความยินดีมาสู่ตนเอง   แต่การทำงานด้วยตัวคนเดียวคิดทำคนเดียว  น่าจะมีการประชุมร่วมปรึกษาหารือกัน  ไม่ใช่หรือ

เพราะอะไร  จึงไม่มีการประชุม  ก็เพราะการเร่งรัด  ด่วนจนเกินไปของการจัดการ  เงินงบประมาณมาถึงแต่ละครั้ง  พร้อมกับคำว่า  รีบทำนะ  จึงทำให้งานที่ขาดการประชุม  การตัดสินใจที่คลาดเคลื่อน  และเหนื่อยทุกครั้งที่งานสำเร็จ

การจัดการที่ดี  ไม่ได้มีทสูตรตายตัวที่จะดำเนินการ  มันเป็นไปโดยอัตโนมัติในระหว่างการดำเนินงาน  งานบางสิ่งไม่ได้คาคิดเกิดขึ้น  ต้องใช้ความรอบคอบในการตัดสินใจ  และต้องมีความอารีอารอบกับสมาชิกที่เห็นแก่ได้เสมอ  ถึงเวลาทำงานไม่มาร่วมด้วยช่วยกัน  แต่ถึงเวลาจะใช้สิทธิ  ทวงสิทธิคิดได้คิดดี

ต่อจากนี้ไป ต้องใช้อำนาจแบบที่ฝ่ายบริหารปฏิบัติ  เชิญประชุมจัดแบ่งงานกันทำให้ถ้วนหน้า  จะได้รู้ว่า  งานที่ทำนั้นมันยาก  มันมาก  มันลำบากอย่างไร

แต่อำนาจของเรามีไหม  เขาให้อำนาจไหม  ต้องนำไปปรึกษาเขาทุกทีไป  งานเลยวนเวียนไม่จบไม่สิ้น

สอนก็มาก  ยังจะมาใช้เวลาทำงานแบบนี้  ท่านที่อ่านคงจะพบแบบนี้กันบ้าง  ใช่ไหมเอ่ย

[Pojana Yeamnaiyana Ed.D.]

เป็นกำลังใจให้นะคะ...ทำงานให้สนุก...มีความสุขกับการทำงานนะคะ