ลงเรือน้อยลอยวน ในสายชลห้วยหนองผือ


" ผมจำได้สมัยเด็กๆครูให้ผมเลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่ ปลูก ผัก มันรู้สึกเรียนแล้วมีความสุขมาก สมัยนี้ ลูกผมเรียนในห้องแอร์จาก ตึกโน้นไปตึกนี้ เรียนแต่วิชาการ ทักษะชีวิตไม่ได้เลย ทำอะไรก็ไม่เป็น ให้มาเที่ยวตามป่า เขาก็ไม่ยอมมา"

ผมไม่ได้รู้จักคุณชัยวัชวี อนันต์รัตนกิจ เจ้าของบริษัทคาแพคเมทัลโป

รดักส์จำกัด กทม. เป็นการส่วนตัวแต่อย่างใด  แต่เพื่อนของคุณชัย ชื่อ 

คุณวิรัช  ซึ่งทำงานบริษัทเสื้อผ้าส่งออก โทรมาหาผม บอกรู้จัก

โรงเรียนบ้านหนองผือทางเว๊บไซต์ อยากมาเที่ยว ก็เลยนัดกันวันเสาร์ที่

ผ่านมา และชวนคุณชัยวัชวี พร้อมเพื่อนอีกสองคนมาด้วย


ผมกับครูนิรุต ให้การต้อนรับ เราคุยกันถูกคอ เพราะคนกรุงเทพฯ 

เข้าใจปัญหาทางการศึกษาเป็นอย่างดี และไม่อยากเห็น "การเมืองนำ

การศึกษา" จนวุ่นวายไปหมด กำหนดนโยบายมากมายแต่ทำไม่ได้ 

หรือ ทำได้ก็ไม่เคยสำเร็จเป็นรูปธรรม


คณะที่มาเยี่ยมเยือน..บอกถูกใจมากๆ ที่เข้าโรงเรียนมาแล้ว เห็นความ

สะอาด ร่มรื่น พอเราบอกว่า เป็นหนึ่งใน ๗ โรงเรียนที่อยู่ในข่าย ยุบ

เลิก/ควบรวม เขารู้สึกงง และแสดงความคิดเห็นในประเด็นที่ไม่เห็น

ด้วย ที่รัฐทุ่มเทโอกาสไปให้โรงเรียนในฝัน โรงเรียนดีศรีตำบล..แล้วไม่

สนใจที่จะพัฒนาโรงเรียนประจำหมู่บ้าน ที่ชุมชนไม่ประสงค์ที่จะนำลูก

หลานไปเรียนที่ไหน เท่ากับปิดกั้นความเท่าเทียมและโอกาสทางการ

ศึกษา


ก่อนที่บรรยากาศการสนทนาจะตึงเครียด ก็เลยต้องผ่อนคลาย ด้วย

การให้ครูนิรุตเป็นมัคคุเทศก์พาทัวร์โดยรอบโรงเรียน..ขณะที่แลก

เปลี่ยนเรียนรู้อยู่นั้น.....ได้ทราบข้อมูลว่า ลูกๆของคุณชัยวัชวี กำลัง

ศึกษาอยู่ชั้นมัธยมฯ ในโรงเรียนอันดับหนึ่งของประเทศไทย  คุณชัย 

พยายามพูดถึงความหลัง จนเพื่อนหยอกเย้าว่าสูงวัย แต่สิ่งที่พูดออก

มาก็ดูน่าฟัง อาทิ  " ผมจำได้สมัยเด็กๆครูให้ผมเลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่ ปลูก

ผัก มันรู้สึกเรียนแล้วมีความสุขมาก สมัยนี้ ลูกผมเรียนในห้องแอร์จาก

ตึกโน้นไปตึกนี้ เรียนแต่วิชาการ ทักษะชีวิตไม่ได้เลย ทำอะไรก็ไม่เป็น 

ให้มาเที่ยวตามป่า เขาก็ไม่ยอมมา" แสดงถึงผู้พูดให้ความสนใจ

ธรรมชาติในชนบทมากๆเลย ท้ายสุดที่คุณชัยพูดถึง คือลูกคนโต ได้

ทุน AFS ไปอยู่ต่างประเทศในช่วงเวลาหนึ่ง และได้ไปพักอาศัยใน

ครอบครัวที่มีฟาร์มเกษตร ทำให้ได้ประสบการณ์ชีวิตมากมาย ....และ

อยากเห็นบรรยากาศกิจกรรมการเรียนรู้แบบนั้นเกิดขึ้นในโรงเรียนของ

ไทย


การเยี่ยมชมโรงเรียน มาหยุดลงตรงสระน้ำ ผมบอกคณะที่มาว่า 

อาจารย์ขจิต ฝอยทอง แห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กำแพงแสน 

บริจาคเรือให้โรงเรียน  เพิ่งซื้อมาได้วันเดียว ทางคณะคิดว่าโรงเรียน

จะใช้เรือลำน้อยหาปลา เราต้องบอกวัตถุประสงค์ว่า ต้องการสอนทักษะ

ชีวิตพื้นฐาน ด้านการพายเรือ เนื่องจากแนวโน้ม ประเทศไทย น้ำจะ

หลากมากขึ้นเรื่อยๆ ก่อนประเดิมทั้งเรือ ไม้พาย และเสื้อชูชีพ มีคำถาม

ว่า ...ทำไม ต้องเป็นชื่อ "ฝอยทอง ๑" คำตอบคือให้เกียรติและสำนึกใน

พระคุณของผู้ที่มอบให้ ( อ.ขจิต) และความเหมาะสมที่สุด (พอเพียง) 

ของสระหรือห้วยแห่งนี้ ควรจะมีเรือ ๒ ลำ คือเมื่อเด็กฝึกทักษะในการ

พายเรือจนคล่องแล้ว ก็ควรจะได้ร้องเล่นเพลงเรือ ซึ่งเป็นเพลงพื้นบ้าน 

แบ่งผู้ร้องเป็นชายและหญิง  โดยใช้เรือ ๒ ลำ  และที่สุดแล้วเรือจะช่วย

เชื่อมสัมพันธ์ชุมชน ในวันลอยกระทง ช่วงกลางวัน จัดกิจกรรมนักเรียน

กับนักเรียน ผู้ปกครองส่วนผู้ปกครอง พายเรือแข่งกัน ในหลายๆรูป

แบบ ..จะช่วยให้วัฒนธรรมในวิถีชุมชนกลับคืนมา


คณะที่มาจากกรุงเทพฯ ไม่มีใครกล้าพายเรือ..คุณชัยวัชวี ก็พายไม่

เป็น..แต่ขอทดลองเป็นพรีเซ็นเตอร์  ประเดิมพายเรือฝอยทอง ๑ เป็น

คนแรก ด้วยการพายเรือวนไปวนมา หลายตลบ กว่าจะกลับเข้าฝั่งได้ก็

ใช้เวลาค่อนข้างนาน เรียกเสียงฮา ในวันเสาร์หรรษาได้พอสมควร


ก่อนกลับ  ..ตัวแทนได้เขียนสมุดเยี่ยม..ความว่า  "ผมดีใจมาก ที่ได้มา

พบกับคุณครู ที่มีจิตใจเป็นครูจริงๆ ซึ่งผมไม่ค่อยได้พบ ขอให้คุณครู

ช่วยสร้างเด็กๆ ให้เป็นคนดี ต่อๆไป  ขอบคุณครับ จาก ชัยวัชวี  "   ...๓ 

สิงหาคม ๒๕๕๖.....

ผมก็ขอบคุณทุกท่านเช่นกัน ครับ..ที่ให้กำลังใจ..ครูบ้านนอก..อย่างผม




              


                             


 

            

                              

 


                    

 

 

                   

 

                                      

 


หมายเลขบันทึก: 544616เขียนเมื่อ 4 สิงหาคม 2013 19:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 กันยายน 2013 21:29 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

โหล ๆๆๆๆ  น้องอาจารย์ขจิตโปรดทราบ...บัดนี้เรื่อ ฝอยทอง ๑ ได้เข้าจอดท่าเป็นที่

เรียบร้อยแล้ว  โปรดนำเรือ ฝอยทอง ๒ มาลงสระโดยไว...ทราบแล้วเปลี่ยน...!!

 

...ขอแสดงความยินดีและชื่นชมค่ะ

  อยากให้ผ.อ.โรงเรียนในลำพูนมาอ่านบันทึกของผ.อ.ชยันต์บ้าง   แทนที่จะเอาเวลาไปคิดเรื่องทำธุรกิจกับสหกรณ์ออมทรัพย์ครู ขออนุญาตแชร์นะคะ  เผื่อจะได้คิดกันบ้าง  

ดีใจด้วยค่ะได้เรือใช้แล้ว

ชอบเรือครับ สีแดงสดเลย  ถ้าได้เรือไม้แบบโบราณก็ดี แต่ดูแลยากหน่อย

ดีใจที่ตั้งชื่อเรือให้ครับ ฝอยทอง 1 

555 ต่อไปชื่อเรืออะไรดี 

ขอบคุณมากๆๆครับ ที่นำเรือมาให้ดู เย้ๆ

..มาแวะชม..เพลง..เพราะ..เรืองาม..สมชื่อ..หวานๆ..ฝอยทอง..(มีอีกไหมคะอาจารย์..จะ.ตั้งชื่อ..ว่า.."ขจิต ใจดี"..อ้ะะ)..ยายธีแอบคิด..อิอิ...

อยากพายเรือ ชมบัวจังเลย  ปลูกบัวอีกสักอย่างนะท่าน  ผอ. จะได้เข้ากับเพลง  ให้นักเรียนเรียนการพับดอกบัวได้ด้วย แล้วก็มีจิตอาสานำดอกบัวไปให้คนทำบุญที่วัด  ครบวงจรเลยค่ะ

ขอขอบคุณทุกท่านครับ หลายคำแนะนำน่าสนใจ แล้วผมจะนำไปปรับใช้ให้เหมาะสมกับโรงเรียนต่อไป ครับ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท