"พี่หนาน"
นาย พรพจน์ พี่หนาน เรียงประพัฒน์

“ค่าวเกษียณอายุแด่คุณ KRUDALA”


ผมมีความดีใจและภูมใจที่ได้มีส่วนร่วมแสดงออกถึงความสัมพันธ์อันดีกับเพื่อนกัลยาณมิตรในบ้านโกทูโนว์แห่งนี้ซึ่งคุณครูแดง KRUDALA หรือชื่อจริง คุณครูอัญชลี จอมขันเงิน แห่งจังหวัดลำพูน คือ อีกผู้หนึ่งที่มีความเอื้ออาทรต่อผู้เขียน จึงได้เขียน “ค่าวเกษียณอายุแด่ KRUDALA” นี้ขึ้น เพื่อให้คุณครูที่ใกล้ปลดเกษียณในอีกไม่กี่วัน ได้อ่านเพื่อความบันเทิงและได้สุนทรียะทางด้านภาษาท้องถิ่น มิได้หวังสิ่งตอบแทนอื่นใด

๒๗/๐๗/๒๕๕๖


**************

                 

 

 

 

เกษียนสาร                 เล่าขานค่าวจ๊อย             ผมบ่าวเหลือหน้อย           จักก่อยไขจ๋า

 

จื่อว่า “ครู” นั้น           สำคัญนักหนา                 เจิญหมู่เฮามา                  วันทาน้อมไหว้

วันแห่งความหลัง         เดินทางมาใกล้               เกษียมาไว                    จั้นจ๊น

“ครูแดง” ดีหลี           วิถีสืบค้น                        เตียวโตยต๋ามก้น               พากเพียร

“อัญชลี” นี้                บ่ามีใผเหมือน                เป๋นกำย้ำเตือน                  ปากั๋นกราบไหว้

สายนามสกุล              คุ้นเหนือคุ้นใต้                “จอมขันเงิน” ไง             ได้ค้น

“ครูชำนาญก๋าร         พิเศษ” ท่วมท๊น              บ่อได้คิดปล้น                   ใผมา

อยากหื้อทุกท่าน         หมั่นมาศึกษา                กับ “KRUDALA”              เพิ่มมาแถมหน้อย

ครูนี้เป๋นศรี                 “วิถีธรรม” ถ้อย           “โฮงเฮียน” ต๋ามฮอย        “พระพุทธ”

“วัดขี้เหล็ก” แข็ง        ฟันแตงบ่อทรุด              บ่อเกยสะดุด                    เลิกลา

โฮงเฮียนวัดนั้น           สำคัญนักหนา                เป๋นหยังใดจา                  ปากั๋นเปลี่ยนได้

ความฮู้หลากหลาย      ทั้งไกล๋และใกล้              จาก “วิทยาลัย”               เต๋มล้น

“ครูสอนภาษา            ดีเด่น” ท่วมท้น               มีใผจักค้น                       หาเจอ

“ครูแนะแนว” เน้น      “ดีเด่น” เสมอ                ประจ๋ำอำเภอ                   “เมืองหละปูน” ใกล้

มาถึงปล๋ายปี๋               เป๋นดีไค่ไห้                   ครูอำลาไป                      เพริศแพร้ว

“อายุเกษียณ”            เวียนมาแถมแล้ว            โอ้ว่าครูแก้ว                     ขอไกล

หมู่ลูกศิษย์นั้น             ปากั๋นหวั่นไหว               สะอื้นอาลัย                      เสียใจ๋บ่อหน้อย

ครูมาจ้วยเสริม            เติมสิ่งตี้ด้อย                 ปาหมู่เฮาลอย                  เด่นฟ้า

หื้อมีศักดิ์ศรี                ทำดีอย่าจ๊า                   กัญชายาบ้า                    บ่อควร

เปิ้นสอนศิษย์นั้น         หื้อหมั่นสงวน                 อย่าเหเรรวน                   ก๋วนคนอยู่ใกล้

จักขอจดจ๋ำ                และทำหื้อได้                 หวังจักมีชัย                     ไค่ป๊น

หลัก “ก๋ารเกษียณ”     ต้านเพียรสืบค้น            บ่อต้องดั้นด้น                 เซาะไกล

“มีเงินปอใจ๊               แข็งแรงสดใส               แบ่งปั๋นกั๋นไป                  ใส่ใจ๋หลานหน้อย”

งานหนักนักหนา         เจ็บขาไหล่ห้อย            ครูอย่ากึ๊ดกอย                เอานัก

พักผ่อนเกยหวัง         ไปยังตี้ฮัก                     บ่อเกยไปพัก                   สักครา

ตั้งแต่ต๋อนนี้              หาตี้ศึกษา                    นอกหลักต๋ำฮา                 ตี้หาบ่อได้

อาหารก๋ารกิ๋น            คนถิ่นมีไว้                    ในสวนนั่นไง                    มากล้น

เอวอ่อนดัดหลัง        ระวังข้อซ้น                   เล่นหลายเจ็บก้น               มีมา

ประคองก๋ายนี้           หื้อดีไว้หนา                  เกิดตุ๊กข์ยากมา                หาไหนแถมได้

ยอมฮับความจริ๋ง      แนบอิงชิดใกล้              ธรรมะพาใจ                     สุขล้น

สังคมขาดหยัง          เฮาหวังจ้วยป๊น             บ่อถึงกับด้น                     ดั้นมา

จ้วยได้ต๋ามจั๊น          เต่าอั้นแหละหนา           บ่อถึงกับปา                    ไปหาตุ๊กเข้า

ตั้งอยู่ในศีล              กิ๋นผักบ่าเต้า                 เครื่องดองของเมา           ลาเต๊อะ 

ชื่นชมลูกหลาน        สำราญเฮอะเฮอะ           ยิ้มหัวม่วนได้                  ไค่จา

ชีวิตครูนั้น               สุดมันหรรษา                 สรวลเสเฮฮา                  หาไหนแถมได้

ไปฮักษาศีล             กิ๋นธรรมวัดใกล้              คนตี้สูงวัย                      มีนัก

พระศาสนา              รอมาฟูมฟัก                   หวังจักจ้วยได้                ผ้องนา

จ้วยกั๋นสืบค้น           ธรรมะศึกษา                  จ้วยกั๋นวันทา                 พระสงฆ์องค์เจ้า

ยังจ้วยได้แถม         บ่าว่าหนุ่มเฒ่า               จ้วยใส่บาตรเข้า             พระนั้น

อายุเกษีย            ตี้เวียนจี้จั๊น                    ตั้งใจ๋หื้อมั่น                   ไว้ดี

บ่อต้องกลั๋วตุ๊กข์      สนุกดีหลี                      คิดหวังสิ่งดี                    ทำดีหื้อได้

 ตั๋วผมไหว้สา           ครูบาไกล๋ใกล้               อำนวยอวยชัย               ให้ครบ

“ครูอัญชลี”           นี้จงได้พบ                     ประสบสิ่งตี้                    กล่าวมา

ขอหื้อพระนั้น         ทุกจั๊นวะสา                    แผ่เมตต๋ามา                  ฮักษาปกป้อง

รวมมิตรตังหลาย    ทุกสายเกี่ยวข้อง            ตี้ฮ่วมปรองดอง             อยู่นี้

ขอความมีชัย         จึ่งได้กล่าวจี๊                  ขอปอเต้าอี้                   ก่อนนา

เกษียมา               เวลาได้ตี้                      เต้านี้ลวดวางกลอน       ก่อนแลนายเหย

 

 

 

 

 

นายพรพจน์  เรียงประพัฒน์  :  ผู้เขียน

  ๒๕ กรกฎาคม ๒๕๕๖

 

 

 

คำชี้แจง

        ผมขออนุญาตคุณ KRUDALA  นำค่าวเกษียณอายุมาแสดงไว้ ณ ที่โกทูโนว์แห่งนี้ เพราะอย่างน้อยจะทำให้อีกหลายคนมีส่วนร่วมแสดงความรู้สึก และได้อ่านไปพร้อม ๆ กัน  ส่วนเนื้อหานั้น ถ้าคุณครูเห็นว่าควรให้มีการปรับปรุงแก้ไขตรงไหน อย่างไร  ก็กรุณาแจ้งให้ทราบได้  หรือครูจะคัดลอกไปทำอะไรก็สุดแท้แต่ความเห็นงาม  ให้ถือว่าผมได้มอบให้คุณครูแล้วนะครับ

       คำว่า เกษีย  เกษีย และ เกษีย  มีความหมายต่างกันตามที่ท่านพระมหาชัยวุธ  ฐานุตฺตโม  ได้แสดงไว้ ตามนี้  http://www.gotoknow.org/posts/71496   

 

 

 

 

 

 

ขอบคุณโกทูโนว์ 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 543782เขียนเมื่อ 27 กรกฎาคม 2013 15:54 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2014 20:17 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

ด้วยจิตคารวะแด่คุณครู..คุณครูแดง KRUDALA (คุณครูอัญชลี จอมขันเงิน ) แห่งจังหวัดลำพูน ด้วยคนนะครับ

-สวัสดีครับ

-ตวยมาอ่านค่าวเกษียณKrudala

-ชอบ ๆ ครับพี่หนาน...

 

 

  • สวัสดีครับพี่หนาน
  • เพิ่งรู้ว่า พี่ครูเกษียณปีนี้ เลยขอฝากเกือบจะค่าว มาแจมฝากพี่ครูตวยครับ  
  • ครูแดงใจ๋ดี ฮักปี้ฮักน้อง น้ำใจ๋แผ่วผ้อง ดีงาม  
  • หื้อสุขเพิ่มพูน ด้วยบุญติ๊ดต๋าม ม่วนใจ๋กู้ยาม  บ่ถามหาไข้
  • ใกล้วันเกษียณ เตือนมาใจ้ๆ ยะฮื้ออาลัย แต้แต้ (กึ๊ดเติง)
  • แต่งเข้าแพะเข้าดอยไปพ่อง อยากจ้วยอนุรักษ์ของเก่าครับ

ซาบซึ้ง และไพเราะมากครับ

สวัสดีเจ้า พี่หนาน

       ได้อ่านค่าวแล้วเจ้า ปอกั๊ดอก กำค่าวตี้พี่หนานกรุณาแต่งฮื้อกับครูดาหลาในโอกาสเกษียณอายุ  มีความหมายกับครูดาหลานักๆเลยเจ้า  

ตี้พี่หนานบอกว่าถ้าบ่เปิงใจตี้ไหนขอฮื้อบอกไปนั้น   ขอบอกว่าเปิงใจ๋หมดทุกตอน กำค่าวม่วน บ่มีตี้แก้ไขสักกำเน้อเจ้า   

      ขอบคุณนักๆเน้อเจ้า  

และฝากขอบคุณ อ.ชำนาญตวยเจ้าตี้แต่ง"กำเกือบจะค่าว" ม่วนๆฝากปี้ครูดาหลาเจ้า

                

 

อ่านแล้วไพเราะ ถ้าอ่านเป้นเหนือยิ่งเพาะใหย่

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท