"ใครว่าชีวิตตีราคาเป็นเงินไม่ได้?" ... (งานไม่ประจำ ทำเงินกว่า : วิสูตร แสงอรุณเลิศ)
ใครว่าชีวิตตีราคาเป็นเงินไม่ได้?
สมมติว่าคุณมีเงินเืดือน ๑๕,๐๐๐ บาท
เดือนนึงทำงาน ๒๒ วัน ทำงานวันละ ๘ ชั่วโมง (แม้ว่าจริง ๆ คุณจะทำไม่ถึงก็ตาม) รวมเวลาเดินทางไปกลับ ๒ ชั่วโมง เป็นเวลา ๑๐ ชั่วโมงต่อวัน เท่ากับคุณทำงานเดือนละ ๒๒๐ ชั่วโมง
ทำงานเดือนละ ๒๒๐ ชั่วโมง แลกกับเงิน ๑๕,๐๐๐ บาท นั่นเท่ากับว่าเมื่อหารออกมาแล้ว คุณจะมีค่าตัวชั่วโมงละ ๖๘ บาท ผมตีเป็นตัวเลขกลม ๆ ที่ ๗๐ บาทก็แล้วกัน
เพราะฉะนั้นถ้าบ่ายนี้ คุณกินกาแฟสดสตาร์บัคส์ แก้วละ ๑๔๐ บาท
นั่นเท่ากับคุณแลกชีวิตไป ๒ ชั่วโมง เพื่อกาแฟแก้วนั้น
ถ้าคุณซื้อไอโฟน เครื่องละ ๓๐,๐๐๐ บาท
นั่นเท่ากับคุณแลกชีวิตไป ๔๒๘ ชั่วโมง เพื่อมือถือเครื่องนั้น
ถ้าคุณซื้อรถยนต์ คันละ ๗๐๐,๐๐๐ บาท
นั่นเท่ากับคุณแลกชีวิตไป ๑๐,๐๐๐ ชั่วโมง เพื่อรถคันนั้น
ถ้าคุณซื้อบ้าน ราคา ๒,๐๐๐,๐๐๐ บาท (รวมดอกเบี้ย ๓๐ ปี จะกลายเป็น ๔,๐๐๐,๐๐๐ บาท)
นั่นเท่ากับคุณต้องแลกชีวิตไป ๕๗,๑๔๒ ชั่วโมง เพื่อบ้านหลังนั้น
อายุเฉลี่ยของคนเราอยู่ที่ ๗๐ ปี หรือ ๖๑๓,๒๐๐ ชั่วโมง
ถ้านอนวันละ ๘ ชั่วโมง เราก็จะเหลือชีวิตที่รู้สึกตัวอยู่ ๔๐๘,๘๐๐ ชั่วโมง
แต่ละชั่วโมงของเราถูกใช้ไปเพื่อแลกกับอาหาร สิ่งของ และโมงยามที่อยู่กับสิ่งที่รัก คนที่รัก
ที่สำคัญคุณไม่ได้ใช้เวลาของคุณเท่านั้น แต่ยังใช้เวลาของคนที่คุณรัก ซึ่งเวลานั้นคุณควรจะได้อยู่กับเขา
ที่พูดมาทั้งหมดไม่ได้อยากจะทำให้หดหู่จนไม่อยากซื้ออะไรอีกเลย
แต่ประเด็นก็คือ ถ้าซื้อน้อยลง คุรก็อาจะไม่จำเป็นต้องเอาเวลาไปแลก
และจะมีเวลาใช้ไปกับสิ่งที่รัก คนที่รักเพิ่มขึ้น บนความพยายามที่เท่าเดิม
เพราะฉะนั้นคิดก่อนซื้อ ดีกว่ามั้ยครับ?
แต่คุณคิดถูกแล้วนะครับที่ซื้อหนังสือเล่มนี้
(บทความสั้น ๆ นี้ถูกเผยแพร่แชร์ออกไปใน facebook เืกือบ ๑ หมื่นครั้ง
ต้องขอบคุณแฟนเพจ People Magazine มา ณ ที่นี้ด้วยครับ)
.....................................................................................................................................................................
เสียดายเวลาชีวิตไหมครับ ;)...
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...
....................................................................................................................................................................
ขอบคุณหนังสือดี ๆ ...
วิสูตร แสงอรุณเลิศ. งานไ่ม่ประจำ ทำเงินกว่า. กรุงเทพฯ : สต็อกทูมอร์โรว์, ๒๕๕๖.
ความเห็น (8)
ขอบคุณครับอาจารย์
ถ้าอายุ อยู่ถึง 70 ปี .... จะเหลือชีวิตที่รู้สึกตัวอยู่ ๔๐๘,๘๐๐ ชั่วโมง(หักเวลานอนหลับออกไปแล้ว) ..... แต่ละชั่วโมงของเราถูกใช้ไป....เพื่อแลกกับอาหาร .... สิ่งของ และโมงยามที่อยู่กับสิ่งที่รัก ... คนที่รัก .... ที่สำคัญ .... ไม่ได้ใช้เวลา ของเราเท่านั้น แต่...ยังใช้เวลาของคนที่คุณรัก .... ซึ่งเวลานั้นคุณควรจะได้อยู่กับเขา .... แต่ประเด็นก็คือ ถ้าสิ่งซื้อของน้อยลง .... เราก็อาจะไม่จำเป็นต้องเอาเวลาไปแลก และเราจะมีเวลาใช้ไป...กับสิ่งที่รัก... คนที่รักเพิ่มขึ้น บนความพยายามที่...เท่าเดิม .....
....ได้ข้อคิดที่ดีม๊ากๆ ค่ะท่านWas
ขอบคุณมากค่ะ
อืม..ขอบคุณครับอาจ่รย์ เป็นบันทึกที่ช่วยยั้งคิดอย่างทากๆครับ
ยินดีครับ คุณหมอ ทิมดาบ ;)...
ยินดีครับ พี่เปิ้น Dr. Ple ;)...
ยินดีครับ คุณ พ.แจ่มจำรัส ;)...
ข้อมูลดีๆขอบคุณมากๆ แล้วเวาลาที่เราทำเพื่อสังคม เพื่อจิตอาสาอย่าง กัลยาณมิตรทำอยู่ ต้องเดินทางมากและใช่ตังค์เยอะ ต้องใช้ไปอีกหลายชั่วโมงด้วยนะครับ..จะพยายามรักษาความสมดุลเงินที่เหลือแต่ละเดือน..เพราะปัจจุบันเอาเงินอนาคตมาใช้มากแล้ว
ข้อมูลดี ๆ หนังสือดี ๆ เราเอาแชร์กันครับ ท่านอาจารย์ prayat duangmala ;)...