นิทาน : จระเข้กับลิง
ผู้เล่า : นายเสวียน อุ่นดี อ.ชุมแสง กพ. 2528
เรื่องชาดกนะ มีลำคลองหนึ่งมีต้นไม้ ทีนี้ลำคลองก็ไม่กว้างเท่าไรหรอก ปลายมันชี้ไปทางฝั่งโน้น ฝั่งขะโน้นก็มีต้นไม้มากมายน่ะนะทีนี้ปลายมันก็ถึงกัน จระเข้ก็มีอยู่ในน้ำ จระเข้หากินอยู่ข้ามฟากโน้นบ้างนี้บ้าง ส่วนบนต้นไม้ก็มีลิงอาศัยอยู่ ไอ้เข้นี้ก็อยากจะกินลิงมานานนักหนาทีเดียว อยากแท้ทีเดียว อยากจะกินลิง ชวนลิงเป็นเพื่อนเสมอเลย ไอ้ลิงก็ไม่เล่นด้วย ก็หาอุบายว่า "ไอ้เจ้าลิง เอ็งจะต้องไปไต่ต้นไม้ทำไมให้มันเมื่อยเล่า มาขึ้นหลังข้านี่ ข้าจะพาไปส่งฝั่งขะโน้น ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ " ไอ้ลิงก็บอกว่า "ไม่เป็นไร กันไปได้ ไต่ขึ้นไปสบายดี เดี๋ยวก็ถึง " จระเข้ก็พยายามพูดทุกวันๆ
- อีกวันหนึ่งไอ้ลิงก็ใจอ่อนซิ ใช่มั้ยล่ะ เรามาเป็นเพื่อนกันดีกว่า ว่ายังงั้นนะ เรามาเป็นเพื่อนกันดีกว่าไม่ต้องเป็นศัตรูกันละเอ้า เอาก็เอา ลิงก็ใจอ่อน ลิงก็ตกลง เอ้าลองดุก็ได้ ทีนี้อยู่มาวันหนึ่ง ไอ้ตะเข้ก็ลอยตัวเป็นขอนไม้พาลิงไปส่ง จะให้ลิงตายใจ ใช้มั้ยล่ะ ไอ้ตะเข้คิด พอถึงกลางแม่น้ำกูจะกินมันซะเลย ทีนี้พอถึงกลางแม่น้ำ ไอ้เข้ก็ฮึบกินซะเลยลิง ก็อมเข้าไว้ยังงั้นแหละ นี่ไอ้หน้าโง่ มึงอยู่ต้นไม้สูงยังโง่กว่ากูอย่ในน้ำ กูจะกินมึงแล้ว ว่างั้น ไอ้หน้าโง่ ไอ้ลิงก็บอกว่า ฮ่ะ กินเราไม่ตายหรอกนะไอ้เจ้าเข้ เราไม่ตายหรอก หัวใจเราอยู่โน่น บนยอดไม้โน่น ตะเข้ก็ครางฮึ่มๆๆ กูจะกินมึงให้ได้ กูจะขยำมึงเดี๋ยวนี้แหละ เฮอะ ไอ้ลิงบอกว่ากินกูไม่ตายหรอก หัวใจกูอยู่บนยอดไม้ ไม่เชื่อมึงดูซิวะ ก็ชี้ไปรังมดแดง ใช่มั้ยล่ะ มีรังมดแดงเยอะใช่มั้ย ทีนี้ เอ....ไอ้ตะเข้ก็สงสัย ไอ้เข้นึกในใจว่า กินมัน ๆไม่ตาย เอ..ทีนี้ทำยังไง ก็คายออกมา ลิงก็กระโดดขึ้นต้นไม้น่ะนะ ก็บอกให้ตะเข้ว่า เดี๋ยวก่อนนะ ข้าจะเอาหัวใจของข้าให้เองกิน รอก่อนนะ ไม่ต้องกินตัวว่างั้น กินหัวใจเลย ทีนี้ไอ้ลิงก็ขึ้นไปบนยอดไม้เขย่ารังมดแดงเลย มดแดงก็หล่นลงมากัดตะเข้เลย
ความเห็น (2)
...ตอนเด็กๆ...พอฟังนิทานจบ...จะมีคำถามตามมา...นิทานเรื่องนี้สอนไว้ว่าอย่างไร?...แย่งกันตอบสนุกมากค่ะ...
แล้วนิทานเรื่องนี้จะสอนว่าอย่างไรดี...........ทิ้งท้ายไว้ให้เด็กๆแตกหน่อต่อยอดได้เลย...อยากให้เด็กๆสนุกเหมือนเราๆในอดีตบ้าง