ดิฉันตัดสินใจ เปลี่ยนชื่อ blog จากเดิมชื่อ "เลขานุการผู้ประสานงานเครือข่าย UKM" ที่ใช้มาหนึ่งตั้งแต่เปิดครั้งแรกซึ่งในวันเปิดครั้งแรกนั้นตั้งใจจะเขียนเรื่องเครือข่ายการจัดการความรู้ระหว่างมหาวิทยาลัยเป็นหลัก แล้วมันมีปัญหาอะไรกับชื่อเดิม..ทุกครั้งที่ดิฉันตั้งท่าเขียน มันมีอะไรบางอย่างมาบอกว่าให้เขียนเกี่ยวกับเครือข่ายคือติดอยู่กับชื่อซะทุกทีไปทั้งที่ก็รับรู้อยู่ว่าชื่ออะไรไม่สำคัญแต่กระนั้นมันก็ยังมารบกวนพาลเกี่ยวพัน เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องที่เขียนซะทุกทีไป บางทีคิดว่าชื่ออาจเป็นการกันการอ่านของสมาชิกซะด้วยซ้ำไปเพราะค่อนข้างจำกัดวง ดิฉันจึงตัดสินใจเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น Blog "งานพัฒนาบุคลากร" (หวังว่าคงไม่หนัไปกว่าเดิม) มันจะได้ทำให้ดิฉันลดอาการเกร็งในการสื่อสารเรื่องราวเนื้องานที่ทำทุกวันของตัวเอง อันที่จริงแล้วดิฉัน เปิดไว้ 3 blog ด้วยกัน คือ งานพัฒนาบุคลากรเขียนเกี่ยวกับเครือข่ายการจัดการความรู้และงานพัฒนาบุคลากรที่ดิฉันทำ เก็บได้จากการทำงาน สะท้อนมุมมองต่อการทำงานในบางมุมบวกอารมณ์ความรู้สึก และ เมื่อเป็นแม่ เล่าเรื่องเด็กๆ ถ่ายทอดสิ่งที่ดิฉันได้จากการเป็นแม่ลูกสองที่ต้องดูแลในมุมมองของแม่อย่างดิฉันส่วนใหญ่มักเขียนใน blog งานพัฒนาบุคลากร blog อื่นๆ เรื่องจะมาตามแรงบันดาลใจ เลือกทัศนาตามใจชอบนะคะ ขอพลังแห่งการแลกเปลี่ยนเรียนรู้จงสถิตย์อยู่กับทุกท่านตลอดไป(ประโยคนี้ขอยืมคุณปภังกรมาค่ะ)
แม้จะยังไม่ได้เปลี่ยนชื่อบล็อก ก็รับรู้ว่าคุณเมตตาสื่อสารจากตัวตนจริงๆได้แล้วค่ะในบันทึกช่วงหลังๆ ต่างจาก 2-3 บันทึกแรกๆที่ดูเป็นทางการมากๆ
ชอบชื่อบล็อกชื่อใหม่นี้ค่ะ ชวนติดตามดีนะคะ
ขอขอบคุณอาจารย์เมตตา...
เรื่องชื่อบล็อกนี่... ถ้าสั้นหน่อยน่าจะดีครับ >
ตัวอย่างเช่น โคคาโคล่า > พอมาไทยจำยาก คนไทยมักจะเรียก "โคล่า" > ต่อมาบริษัทเขาเปลี่ยนชื่อเป็น "โค้ก" ให้คนไทยจำง่าย
ถ้าคนเขียนบล็อกมีบุญ เก่ง หรือเป็นครูบาอาจารย์ที่มีลูกศิษย์ ลูกหาเข้ามาชมมากๆ > จะตั้งชื่ออะไรก็คงดีไปหมด...
แวะมาหลังมื้อกลางวันคะ...พี่จิ๊บ...
สิ่งสำคัญ...คือ ตัวตนเราที่ถ่ายทอดออกมา..
ไม่ว่าจะเป็น ชื่ออะไร...กะปุ๋มก็ติดตามอ่านเช่นเดิมคะ
(*^__^*)
กะปุ๋ม