เมื่อผมมี “ผู้ติดตาม”ครบ ๑๐๐ ท่าน

สถานีความคิด :

เมื่อผมมี “ผู้ติดตาม” ครบ ๑๐๐ ท่าน

ขอมอบดอกไม้สวยๆ ดอกนี้ให้กับ "ผู้ติดตาม" ผม ทั้ง ๑๐๐ ท่านนะครับ

(๑)

วันนี้(๔/๗/๕๖) ผมเหลือบมองดูข้อมูลในบล็อกของตัวเองใน Gotoknow.org พบว่าปัจจุบันผมมี “ผู้ติดตาม” ทั้งหมด ๑๐๐ ท่าน และผมเป็นฝ่าย “ติดตาม” จำนวน ๑๔๙ ท่านด้วยกัน เห็นแล้วก็รู้สึกดีใจและภาคภูมิใจมากๆ ที่มีคนให้ความสนใจและให้เกียรติติดตามอ่านบันทึกหรือเรื่องราวที่ผมเขียนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ทำให้รู้สึกมีกำลังใจและอยากจะเขียนเรื่องราวต่างๆ ให้ “ผู้ติดตาม” ได้อ่านกันต่อไปอีกเรื่อยๆ

ย้อนกลับไปเมื่อ 2 ปีที่แล้ว เมื่อคราวที่ผมสมัครเข้ามาเป็นสมาชิกของชุมชน Gotoknow เป็นวันแรก ผมจำได้จนถึงทุกวันนี้ว่า พี่“โอ๋-อโณ” คือ บุคคลท่านแรกที่เข้ามาเป็น “ผู้ติดตาม” คนแรก ในบล็อกของผม ซึ่งทำให้ผมรู้สึกประทับใจพี่โอ๋มากๆ เกิดความรู้สึกว่าตนเองมีเพื่อนที่คอยติดตามผลงานอยู่ และผมก็ไม่รีรอที่จะเป็นฝ่าย “ติดตาม” บล็อกของพี่โอ๋-อโณ เป็นการตอบแทนเช่นกัน

หลังจากนั้นมา ผมก็มีจำนวน “ผู้ติดตาม” เพิ่มมากขึ้นมาเรื่อยๆ ตามลำดับ จนกระทั่งครบ ๑๐๐ ท่าน อย่างที่เห็น และก็คงจะมีจำนวนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตราบเท่าที่ผมยังเขียนบันทึกหรือเรื่องราวต่างๆ นำเสนออย่างสม่ำเสมอ (ซึ่งผมก็ขอขอบคุณทั้ง ๑๐๐ ท่าน เป็นอย่างสูงเอาไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ)

คราวหนึ่ง คุณ....ปริม ทัดบุบผา... น้องสาวที่แสนดี ได้บอกกับผมเอาไว้ว่า “โกทูโนว์เป็นชุมชนแห่งการคิดบวก มิตรภาพ การช่วยเหลือเกื้อกูล และให้กำลังใจซึ่งกันและกัน จำนวนของ “ผู้ติดตาม” ที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เป็นตัวชี้วัดให้เห็นถึงคุณภาพของงานเขียนหรือบันทึกแต่ละเรื่องที่เราเขียนและนำเสนอผ่านโกทูโนว์ หากเราเขียนดีและน่าสนใจ ก็จะมีผู้ติดตามอ่านเพิ่มมากขึ้น แต่ถ้าหากว่าเราเขียนไม่ดีหรือไม่น่าสนใจ จำนวนผู้ติดตามอ่านก็จะน้อยตามไปด้วย”

(๒)

สำหรับผมเองนั้น ในรอบ ๒ ปีที่ผ่านมา ผมได้ “ติดตาม” ผลงานของบล็อกเกอร์ในชุมชนโกทูโนว์แห่งนี้แล้ว จำนวน ๑๔๙ ท่านด้วยกัน เพื่อติดตามอ่านบันทึก อนุทิน และเรื่องราวต่างๆ ที่เขาเขียนขึ้น เนื่องจากรู้สึกชื่นชอบในลีลาการเขียนหรือการนำเสนอ ชอบแนวคิด มุมมอง วิธีคิด และวิถีชีวิตของเขา โดยที่ผมไม่ได้สนใจหรอกว่าเขาจะสนใจหรือเข้ามาเป็น “ผู้ติดตาม” ผลงานของผมหรือไม่

ทุกๆ ครั้งที่มี “ผู้ติดตาม” เพิ่มเข้ามา ผมจะรีบแวะเข้าไปเยี่ยมบล็อกของเขา จากนั้นก็เป็นฝ่ายคลิก “ติดตาม” เขาตอบแทนกลับไปเช่นกัน โดยมีเหตุผล(เชิงบวก)ดังต่อไปนี้ :

๑. คนที่เขาเข้ามาเป็น “ผู้ติดตาม” เรา แสดงว่าเขาชื่นชอบผลงานของเราและพร้อมที่จะติดตามอ่านผลงานของเราเสมอ ไม่ว่าจะเป็นสมาชิกเก่าหรือสมาชิกใหม่ก็ตาม ดังนั้น เราก็ควรจะติดตามอ่านผลงานของเขาด้วยเช่นกัน เพื่อจะได้แลกเปลี่ยนมุมมองและประสบการณ์ระหว่างกันและกัน

๒. คนที่เขาเข้ามาเป็น “ผู้ติดตาม” เรา แสดงว่าเขา “ให้เกียรติเรา” ดังนั้นเราจึงควร “ให้เกียรติเขา” ตอบแทนเช่นกัน (ตามพุทธภาษิตที่ว่า “ผู้ไหว้ ย่อมได้รับการไหว้ตอบ ”)

๓. การเป็นฝ่าย “ติดตาม” ผู้อื่น(ทั้งสมาชิกใหม่และสมาชิกเก่า) จะช่วยทำให้คนๆ นั้น รู้สึกมีกำลังใจและเกิดความรู้สึกว่าตนเองมีเพื่อนหรือมีคนคอยติดตามผลงาน เป็นแรงบันดาลใจที่จะทำให้เขาหมั่นเขียนเรื่องราวต่างๆ ออกมาให้อ่านอย่างสม่ำเสมอมากยิ่งขึ้น (การ “ให้ดอกไม้” ก็เช่นเดียวกัน)

เมื่อเขียนมาถึงตรงนี้ ผมขอถามตรงๆ ว่า.............................

แล้วคุณละครับ คุณเคย "ให้ดอกไม้" ใครไหม?

มีใครเข้ามาเป็น “ผู้ติดตาม” คุณบ้างไหม?

และคุณได้ “ติดตาม” เขาบ้างหรือเปล่าเอ่ย? 555

เขียนใน GotoKnow โดย อักขณิช
ใน ชาวบ้านอารมณ์ดี

คำสำคัญ (Tags): #สถานีความคิด#อักขณิช ศรีดารัตน์#gotoknow.org

หมายเลขบันทึก: 541399เขียนเมื่อ 4 กรกฎาคม 2013 11:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กรกฎาคม 2013 08:41 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน