บันทึกระหว่างรอขึ้นรถ "รู้สึกว่าผมจะเริ่มเป็นโรค NALS" อีกแล้ว

วันนี้ผมเริ่มเก็บข้าวเก็บของแพ็กกระเป๋าและเริ่มแบกเป้ขึ้นสะพายบนไหล่ประมาณ 15.00 น.

ความรู้สึกในช่วงนั้นบอกตรง ๆ เลยครับว่า "น้ำตาแทบไหล"

จากชีวิตที่มีความสุขที่สัมผัสกับความรักแท้มานานร่วมเดิน เป็นความรักที่ขาดหายมานานหลายสิบปี หนึ่งเดือนที่ผ่านมาจึงเป็นเดือนแห่งความสุขที่สุดในชีวิต และวันนี้จะต้องเดินจากความสุขนั้นออกมาอีกแล้ว

เมื่อยกมือสวัสดีแม่และแม่พูดว่า "คืนนี้ก็ไม่มีใครนวดขาให้น่ะสิ" ตอนนั้นถึงกับอึ้งไปเลยครับ ไม่อยากจะออกเดินทางเลย

ต่อแล้วการเดินทางก็เริ่มต้นขึ้น แต่พอเดินมาได้ไม่ถึงครึ่งทาง ก็สวนทางกับพ่อที่ขี่มอเตอร์ไซด์กลับมาบ้านพอดี และพ่อบอกว่า "เดี๋ยวจะไปส่ง"

จากนั้นพ่อผมก็ขี่มอเตอร์ไซด์มาที่ศาลาท่ารถสี่แยกคลองลานหลังจากนั้นพ่อก็กลับไป แต่ยังไม่ทันที่รถจะออก พ่อก็ขี่รถกลับมาอีกครั้งหนึ่งและยื่นซอง "เกลือแร่ ORS" (ผมชอบเป็นโรคอาหารเป็นพิษครับ) ที่ผมเตรียมซื้อไว้และลืมหยิบมา พ่อขี่รถเอามาให้ครับ ยิ่งทำให้ไม่อยากไปมากขึ้นครับ

ล้อเริ่มหมุนเวลา 15.30 น. กับรถสายคลองลาน-กำแพงเพชร วันนี้มีผู้โดยสารน้อยมากครับ คือ "มีผมคนเดียว" คิดไปแล้วน่าสงสารคนขับรถมาก ๆ ครับ ต้องขับรถสองแถวระยะทางกว่า 50 กิโลเมตร แต่ไม่มีผู้โดยสารเลย แต่ซักพักมารถวิ่งมาถึง "คลองน้ำไหล" ก็มีผู้โดยสารหญิงขึ้นอีกหนึ่งท่านครับ ก็เลยทำให้รถที่ผมนั่งอยู่เป็นเหมือนรถโดยสารมากขึ้น

พอมาถึง "มอสมบูรณ์" วันนี้เป็นวันตลาดนัดพอดี ก็ได้มีหลวงพ่อท่านหนึ่งขึ้นมาบนรถ ท่านนั่งตรงข้ามกับผมครับ ผมก็ได้มีโอกาสพูดคุยกับท่านเป็นระยะ ๆ จนได้ทราบว่าท่านกำลังจะเดินทางไปจังหวัดนครสวรรค์ จนกระทั่งเวลาประมาณ 17.00 น. รถโดยสารก็ได้วิ่งมาถึงสถานีโดยสารจังหวัดกำแพงเพชร ผมก็จึงขออนุญาตจ่ายค่าโดยสารให้ท่านด้วยครับ ท่านจึงได้ให้พรกับผมมาทำให้เกิดความเป็นสิริมงคลกับการเดินทาง

จากนั้นนั่งรอที่ศูนย์ท่ารถสักพัก "พี่สาวของผม" พี่เจี๊ยบก็ได้ขับรถมารับและพาไปหาซื้ออะไรกินกันที่ "ไนท์พลาซ่า" ของจังหวัดกำแพงเพชรครับ ซึ่งเป็นสถานที่รวมของกินที่มากมายที่สุดของตัวจังหวัดเลย วันนี้ผมได้ซื้ออาหารที่อยากกินมาก ๆ มาสองอย่างก็คือ "ราดหน้า และผัดซีอิ๊ว" ซึ่งเป็นอาหารที่ชอบกินตั้งแต่สมัยเรียนและสมัยทำงานที่ราชภัฏกำแพงเพชร ผมจำได้เสมอครับว่ ท่าน ดร.ทวนทอง พาผมมากินราดหน้าที่ร้านนี้บ่อย ๆ

ตอนนี้ผมก็มานั่งรอเพื่อที่จะขึ้นรถเวลาประมาณเที่ยงคืนที่บ้านพี่สาวซึ่งอยู่ในหมู่บ้านไดมอนด์ปาร์คครับ ก็กะว่าจะขึ้นรถให้ไปถึงประมาณตี 5 ครับ เพราะการเดินทางการจังหวัดกำแพงเพชรถึงจังหวัดเชียงใหม่ ใช้เวลาเดินทาง ประมาณ 4 ชั่วโมงครึ่ง โดยผมไม่ได้จองตั๋วรถไว้หรอกครับ เพราะทางสายนี้มีรถผ่านขึ้นล่องตลอด

ช่วงระหว่างที่นั่งรออยู่ที่บ้านพี่สาวนี้ ผมคิดถึงพ่อและแม่มาก ๆ ครับ ตอนนี้เหมือนกับผมกำลังเป็นโรค NALS (สภาวะขาดความรักแท้ (Non-Actually Love Syndrome) ) เลย ยิ่งตอนที่นั่งดูละครเรื่องเงินปากผีที่ดูพร้อมกับแม่และนั่งนวดขาให้แม่ตลอดระยะเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมาทำให้คิดถึงความสุขแท้นั้นมาก...