ถอดบทเรียน : Happy Ba 16 (ไอดิน_กลิ่นไม้)
ไอดิน_กลิ่นไม้ หรือ ผศ.วิไล แพงศรี หรือชื่อที่หลายๆท่านเรียกว่า อาจารย์แม่
บันทึกของอาจารย์บ่งบอกความเป็นนักวิชาการ ที่มีทั้งรายละเอียดค่อนข้างสมบูรณ์ ทั้งมีภาพประกอบที่มีคำอธิบายแปะอยู่บนภาพเกือบทุกภาพ แม้ความเห็นของอาจารย์ยังตอบเป็นขั้นเป็นตอน บางความเห็นพอๆกับบันทึกที่ให้ความเห็นเสียอีกนั้นเสียอีก
แล้วผมจะถอดยังไงดี...เมื่อหนุ่มโรงงานจะต้องมาถอดบทเรียนนักวิชาการ...
ผมอ่านบันทึกของท่านหลายๆบันทึกแล้วเลือกบันทึกนี้ มาถอดบทเรียน..
ต้องขออนุญาตอาจารย์ก่อนนะครับ หากความเห็นไม่เหมาะสม ไม่ควร ในแง่ของวิชาการต้องขออภัยมาล่วงหน้า ณ ที่นี่ด้วย ครับ
"น้ำท่วม...กับความดีงามบนความหายนะ" http://www.gotoknow.org/posts/467594 เป็นบันทึกเมื่อ 2 ปีที่แล้ว
อาจารย์โปรยข้อความหน้าบันทึกเชิญชวนได้อย่างน่าติดตามอ่านว่า...
"ท่ามกลางความหายนะมหันต์ที่เป็นผลพวงจากมหาอุทกภัย ยังมีความดีงามสว่างไสวที่ช่วยชุบชูใจให้เบิกบาน"
" ถ้าเรายอมรับหลักการที่ว่า ในบรรดาทรัพยากรทั้งหลาย มนุษย์เป็นทรัพยากรที่มีความสำคัญมากที่สุด การได้เห็นพฤติกรรมดีงามของคนท่ามกลางความหายนะ ก็น่าจะเป็นกำลังใจได้ว่า เมืองไทยน่าจะไปรอด...
"การกระทำที่ดีงามมีอยู่มากมายจึงไม่อาจนำมากล่าว ณ ที่นี้ ได้ทั้งหมด จึงขอนำเสนอเพียงตัวอย่างบางส่วน ที่รวบรวมได้จากบันทึกของกัลยาณมิตรชาว GotoKnow ดังนี้ ...
ความดีงามที่ 1 คือ "การเป็นคนมองโลกในแง่ดี (Optimist)" ยกตัวอย่าง คุณสันติสุข สันติศาสนสุข กัลยาณมิตรที่เป็นหนึ่งในผู้ประสบอุทกภัยที่กรุงเทพฯ ...มองเห็นความงามในความทุกข์ ดังบันทึกในรูปของบทกลอน เรื่อง “ความงามของความทุกข์” ที่ท่านสร้างไว้ ...ความ(บางวรรค)ว่า
"เห็นน้ำใจล้างน้ำตาในคราเศร้า ปลอบโยนคนปวดร้าวคลายทุกข์ร้อน
เอาความรัก ความเมตตาเอื้ออาทร ที่ซุกซ่อนอยู่ในใจออกให้ปัน ..."
อาจารย์ได้ให้ความเห็นต่อเรื่องราวและรูปภาพของมวลสรรพสิ่ง บ่งบอกให้เห็นความเมตตา...ว่า
"...เห็นน้องหมาในภาพที่ถูกเจ้าของสร้างแพให้อยู่กันตามลำพัง ก็หวังว่า พวกเขาคงจะปลอดภัย และมีคนเมตตาให้อาหารพอให้อยู่รอดได้ ..."
ความดีงามที่ 2 คือการไม่นิ่งดูดาย (อัตถจริยา) การมี "อัตถจริยา" หนึ่งในสังคหวัตถุ 4 หลักธรรมเพื่อการอยู่ร่วมกันในสังคม คือ การทำตนให้เป็นประโยชน์ต่อกัน มีภาพของกัลยาณมิตรหลายๆท่านที่ได้ช่วยเหลือผู้ประสบภัยครั้งนั้น เช่น
- ท่านนงนาท สนธิสุวรรณ ได้อำนวยการให้มีการแจกจ่าย ถุงยังชีพของธนาคารไทยพาณิชย์ ไปยังผู้ประสบอุทกภัยในท้องที่ต่างๆ
- บุคลากรมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน โดยการประสานงานของ ดร.ขจิต ฝอยทอง ได้สละทรัพย์/มอบของบริโภค ซึ่ง ดร.ขจิต ฝอยทอง และคุณสามารถ เศรษฐวิทยา ได้สละเวลา และกำลังกายในการจัดซื้อของอุปโภค/บริโภคและเดินทางไปแจกจ่ายของยังชีพให้กับผู้ประสบภัยที่นครปฐม ด้วยตนเอง
- และมีบันทึกของกัลยาณมิตรหลายๆท่านที่ร่วมให้กำลังใจ ...
ความดีงามที่ 3 การมีจิตวิญญาณเพื่อบ้านเมือง ดัง "คำอธิษฐานหน้าน้ำปีนี้" ของ ผศ.โสภณ เปียสนิท ซึ่งอธิษฐานเมื่อวันที่ 28 ตุลาคม 2554 คำอธิษฐาน 4 บทสุดท้าย ความว่า
ขอให้มี "ผู้ใหญ่" ในเมืองนี้ ทำหน้าที่ให้เต็มอย่างเข้มข้น
วางแบบแปลนแผนจัดการงานสายชล จากเบื้องต้นเบื้องกลางทางเบื้องปลาย
ขอ "เรือก-สวน-ไร่-นา-บ้าน-ป่า-เขา" เป็นอย่างเก่าสงบงามความเรียบง่าย
ฝูงสัตว์เลี้ยงกลับบ้านผ่านความตาย ญาติทั้งหลายรอดมาพร้อมหน้ากัน
ขอ "ให้ฝนหยุดตก" ยกไว้ก่อน แล้วกลับย้อนให้เย็นเป็นของขวัญ
ขอความ "หนาวอย่าหนัก" นักนิรันดร์ ขอให้ฝันเอาไว้ได้เป็นจริง
ขอกราบองค์ทรงธรรมพระสัมพุทธ บริสุทธิ์ร่มเย็นเป็นขวัญมิ่ง
บารมีคุ้มภัยได้พักพิง ขอทุกสิ่งกลับเป็นดังเช่นเดิม
ความดีงามที่ 4 การมีสติและปัญญาในการพิจารณาให้เข้าใจได้ถ่องแท้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้น และพร้อมเผชิญและหาทางออกที่เหมาะสม ขอยกบทกลอนในบันทึกของ คุณสันติสุข สันติศาสนสุข เรื่อง "ยกใจให้พ้นน้ำ" บันทึกเมื่อวันที่ 5 พฤศจิกายน 2554 ซึ่ง 2 บทสุดท้าย ความว่า
พลิกใจให้ หลุดพ้น ความหม่นโศก ไม่เป็นโรค กลัวน้ำ ขึ้นสมอง
ได้รู้คิด รู้สำนึก รู้ตรึกตรอง ว่าจะต้อง อยู่ให้ได้ อย่างไรดี
...................
ท้ายของบันทึกอาจารย์ได้เขียนถึงบุตรสาวที่ชอบทำงานเป็นจิตอาสา ได้อย่างน่าคิดว่า...
"...ก่อนมีวิกฤติอุทกภัย ผู้เขียนมองว่าการที่บุตรสาวไปทำกิจกรรมเพื่อสาธารณะนั้น เป็นการทำตามแฟชั่น/ตามกลุ่มศิลปินที่เธอเป็นแฟนคลับ และถูกกลุ่มแฟนคลับชักชวนไป
แต่พอมีวิกฤติอุทกภัย เห็นเธอไปทำงานช่วยผู้ประสบอุทกภัยโดยลำพัง เป็นผู้ชักชวนคนอื่นด้วยซ้ำ และเป็นการไปทำงานกับองค์กรอื่นด้วย
และเธอมีการคิดใคร่ครวญเกี่ยวกับการกระทำของตนโดยการถามผู้มีความรู้ลึกทางธรรมว่า การที่เธออยากทำงานเพื่อสาธารณะอยู่ตลอดมันเป็นกิเลสหรือเปล่า แต่ได้รับคำตอบว่า เป็นเมตตา ..."
.....................
ขอบคุณ ผส.วิไล แพงศรี
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านมาถึงตรงนี้
ในวันที่ฝนโปรยปราย
ฟ้าร้องครืนเครง
26 มิถุนายน 2556
พ.แจ่มจำรัส
ความเห็น (8)
ได้จังหวะพอดีเลยนะคะ "ไอดิน-กลิ่นไม้" เพิ่งจะเข้าไปเปรยๆ ในอนุทินของ "คุณพ.แจ่มจำรัส" ด้วยความเป็นห่วงที่เห็นโหมงานถอดบทเรียนแห่งความสุขอย่างมากมาย เกรงจะเป็นการเบียดเบียนตนเองเกินไป ที่ไหนจะต้องทำงานประจำ ไหนจะต้องลาไปพบหมอแล้วกลับไปเคลียร์งานค้าง
โดยไอดินฯ ได้ทบทวนการมอบหมายงานจากบันทึกเรื่อง “ร่วมถอดบทเรียนการจัดการความสุข Happy Ba e-Book” (http://www.gotoknow.org/posts/535918) ซึ่งคุณศิลาชี้แจงว่า ท่านทำแค่ ๔ อย่าง "เลือก ถอด ใส่ แปะ" ๑) เลือกอ่านบันทึกใดก็ได้ ที่ท่านชื่นชอบจากบันทึกที่กัลยาณมิตรของเราคัดเลือกไว้แล้ว บันทึกที่ท่านเลือกอ่านจะเป็นของท่านใด "กี่ท่านก็ได้ กี่บันทึกก็ได้" ที่สำคัญคือโปรดอ้างอิงชื่อเจ้าของบันทึกและชื่อบันทึกด้วย ๒) ถอดบทเรียนบันทึกที่ท่านอ่าน ท่านได้ "ประโยชน์" + "ความสุข" อะไรจากบันทึกที่กัลยาณมิตรของพวกเรา ถ่ายทอดแบ่งปันให้พวกเราได้เรียนรู้ โดยจะเขียนสไตล์ไหนก็ได้ ...
แต่ยังไงก็ขอขอบคุณจริงๆ ที่คุณพ.เลือกอ้างอิงในตอนสำคัญๆ ในบันทึกที่ไอดินฯ อยากให้อ้างถึงได้อย่างครบถ้วน ไม่มีตกหล่น...นี่แหละค่ะ ฝีมือหนุ่มโรงงาน ที่เคยแสดงบทบาทนักจิตวิทยาอุตสาหกรรมให้ไอดินฯ ได้ "ทึ่งด้วยความคาดไม่ถึง" มาก่อนหน้านี้แล้ว
ทั้งหมดนั้น คือ...เห็นจริงทุกประการจ้ะ
.... อาจารย์ แม่ เป็นคนต้นแบบ .... นะคะ เป็นทั้วแม่ และเป็นทั้งอาจารย์ นะคะ ..... ขอบคุณนะคะ
ไอดิน-กลิ่นไม้ ขอบคุณอาจารย์อีกครั้งที่กรุณาแนะนำ สำหรับวิธีการทำงานที่จะไม่เป็นการเบียดเบียนตัวเอง น้อมรับไว้ด้วยความขอบพระคุณอย่างสูงครับ...
ขอบคุณครับ คุณมะเดื่อ
2 วันเสาร์-อาทิตย์นี้น่าจะได้พักเต็มที่ ครับ
Dr. Ple .. อาจารย์ แม่ เป็นคนต้นแบบ .... นะคะ เป็นทั้วแม่ และเป็นทั้งอาจารย์ นะคะ
ขอชื่นชมพี่ผศ.วิไลด้วยคนนะคะ...ท่านมีทั้งความรู้ความสามารถและความมีน้ำใจที่งดงามนะคะ...
มาร่วมเป็นกำลังใจให้อาจารย์ไอดินด้วยค่ะ