เป็นความทรงจำที่ดีมากสำหรับข้าพเจ้า...
เมื่อได้เห็นความงามทางจิตใจของพี่สาวคนหนึ่งที่มีต่อน้อง ทั้งๆ ที่ไม่ใช่สายเลือดร่วมท้องเดียวกัน
หากแต่ถ่ายโยงอารมณ์แห่งความรัก ความเมตตา และกรุณา จากดวงใจน้อยๆ ดวงหนึ่งไปสู่ดวงใจน้อยๆ อีกดวงหนึ่ง
ภาพน้องน้ำตาลอุ้มน้องพลอยเดินจงกลม...
ทางจงกลมดังกล่าวนี้ เกิดขึ้นจากความตั้งใจพลิกฟื้นสวนป่าสมุนไพรที่ถูกทิ้งรกร้างมานานหลายปี ให้มีชีวิตชีวาขึ้นมาใหม่ และข้าพเจ้าอยู่ที่นี่สัมผัสได้ถึงพลังแห่งการเยียวยาจากธรรมชาติอย่างแท้จริง
เย็น สงบ และเรียบง่าย
เมื่อเดินเข้ามาในสวนป่า เห็นความมุ่งมั่นของน้องน้ำตาล หรือพี่ตาลตัวน้อย กำลังตั้งใจสอนน้องๆ ให้หัดเดินจงกลม
ช่างเป็นความงามอย่างยิ่งที่สะท้อนออกมาจากหัวใจ
รอบแรก ... พาน้องเดินก่อน จนน้องรับรู้ว่า "เดินจงกลมแบบนี้นะ"
ต่อมาจากนั้น ก็ปล่อยน้องลงเดิน สัมผัสพระแม่ธรณีด้วยเท้าเปล่า...
"ขวา-พุทธ ซ้าย-โธ" คือ คำสอนที่ต่างสอนกัน
ซึ่งในเรื่องนี้ข้าพเจ้าไม่ได้สอนโดยตรง แต่จะพาทำให้ดู และเวลาเด็กๆ ถาม ข้าพเจ้าก็จะบอกว่า "เวลาแม่ครูก้าวขาขวา แม่ครูจะระลึกว่า พุทธ และเมื่อก้าวขาซ้ายจะระลึกคำว่าโธ"
ซึ่งเพียงเท่านี้ แต่ปรากฏว่าเด็กๆ นำมาจดจำกับตนเอง
อุปนิสัยนี้ ข้าพเจ้าได้ฝึกกับตนเองตั้งแต่สมัยที่ยังวิ่งหรือว่ายน้ำอยู่ ทุกการเคลื่อนไหวจะนึกถึงคำว่า "พุทธ-โธ" อยู่เสมอ ...หรือไม่ก็หายใจเข้าสบาย หายใจออกสบาย
และมาเห็นน้องตาลสอนน้องต่อ ก็ให้ความรู้สึกอนุโมทนา สาธุด้วยเป็นอย่างยิ่ง
...
๑๖ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๖
เป็นบุณที่ได้มาอ่าน มาเห็นภาพนี้ ครับ