สีสันที่ขาดหายไป ของคุณ poo ณ อันดามัน


ภาษากวีที่มีพลังบวกของเธอ สร้างสรรค์ผลงานไว้ให้กับชุมชนแห่งนี้มานาน

มาวันนี้.... แม้นจะไม่ได้เห็นร่องรอยของเธอผ่านมาช่องทางนี้ นานมากแล้ว


แต่การได้อ่านภาษาที่เธอเขียน

ข้าพเจ้าเชื่อมั่นว่า.....

งานเขียนของเธอ ...ยังคงเต็มเปี่ยมด้วยพลังและแรงศรัทธา ในการมองโลกที่สวยงามใบนี้เสมอ




คงไม่มีสิ่งใดหยุดยั้งได้

อุปสรรคใดใดใช่กางกั้น

ตราบฟากฟ้ายังมีดวงตะวัน

ดวงดาราจันทราพลันสุกสกาว



สิ่งมหัศจรรย์สร้างสรรค์ ณ ขณะนี้

ล้วนสุนทรีย์และเป็นใจมิร้อนหนาว

ยิ้มเปี่ยมสุขทุกวี่วัน ทุกครั้งคราว

ดั่งดวงดาวพร่างพราว แสงแห่งมนตรา

ขยายเส้นขอบฟ้าพารื่นรมย์

ผสานผสมบ่มความดี มีคุณค่า

สยายปีกโบกโบยบิน ในมรรคา

เราจะถึง ฟากฝั่งฟ้าเมฆาลัย

เธอเต็มเติมเพิ่มรสชาติปรารถนา

เป็นพันธะสัญญาตราตรึงไว้

แม้หนทางหน้าเป็นเช่นไร

ภาคภูมิใจ เปี่ยมไฟฝัน..... นิรันดร์กาล

บทกวีบางตอน ที่ถอดแปลงจากเพลงProud of you

กับเรื่องราว ความรักของน้องฟ้ากะนายเมฆ

จากบันทึกนี้

... อรุณรุ่งแห่งรักแรก ...


ปล. ปูได้หนังสือ “ความสุขของกะทิ” ส่งความปรารถนาดีจาก คุณแสงแห่งความดี ... ขอนำข้อความ มุมคิด ซึ่งเจ้าของเล่มเก่า เน้นข้อความด้วยปากกาสีไว้ เห็นว่าน่าสนใจ นำมาแบ่งปัน ส่งต่อความสุขเล็กๆ ในใจ


“แม่บอกว่า…อย่าทำตัวเหมือนแมงกะพรุน ที่เคลื่อนที่ไปอย่างไม่มีจุดหมาย ทั้งชีวิตที่ผ่านมาของแม่ มีจุดหมายที่แน่ชัดตลอดมา แม้ในช่วงสุดท้ายของชีวิตตอนนี้….ก็เหมือนกัน”/h3div
“แม่บอกว่า… คนเราจำเป็นต้องมีความใฝ่ฝัน  และทำวันแต่ละวันให้ดีที่สุดไปพร้อมๆ กันด้วย”/h3
“หนูคือ….อนาคตของแม่ นับแต่วันที่ชีวิตแม่…นับถอยหลัง”/h3
“คนบางคนวิ่งไล่ความฝันไปเรื่อยๆ จนไม่รู้ว่าจริงๆ แล้ว.. ความฝันที่ว่า….อยู่ใกลัตัวนี่เอง”

ด้วยความระลึกถึงนะครับ คุณ poo

หมายเลขบันทึก: 539419เขียนเมื่อ 15 มิถุนายน 2013 14:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 กรกฎาคม 2014 09:23 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (19)

หากผ่านมา แอบอ่าน แล้ว โปรดทิ้งร่อยรอยไว้บ้างนะครับ

เพราะมิใช่มีผมเพียงคนเดียว ที่รู้สึกเช่นนี้


งดงามเสมอ ...ขอบคุณบันทึกดีๆจากคุณแสง ค่ะ :)

หนู Poo หลังสุดที่เธอเข้าไปเยี่ยม "ไอดิน-กลิ่นไม้" เธอใช้ชื่อว่า Boo และเธอเคยให้ e-mail address ไว้ คิดถึงเธอมากมาย เดี๋ยวจะลองเช็คดูค่ะ ว่า เธอหายไปไหน 

ขอบพระคุณ อาจารย์ไอดินมากนะครับ ที่กรุณาช่วยตามเธออีกแรงหนี่ง

ขอบคุณ ครับ


ขอบคุณ คุณหนูรี ครับ

บันทึกของคุณหนูรี น่าติดตาม ทุกบันทึกเช่นกัน ครับ

..

มึความสุขกับการเดินทางของชีวิต นะครับ คุณหนูรี ครับ


สวัสดีค่ะ

มาเยี่ยม มาอ่าน และ มาขอบคุณค่ะที่ไปเยี่ยมกัน

เพลงเพราะจังค่ะ


คิดถึงคุณ poo เช่นกันครับ

มีหลายบล็อกเกอร์ที่ห่างหาย

ฝากบันทึกไว้มากมาย

แสนเสียดายเวลาพาจากจร...

คิดถึงเช่นกันค่ะ น้องปูอยู่ไม่ไกลจะพี่อรเลย แต่เราก็ยังไม่เคยลงตัวเรื่องนัดเจอกันค่ะ

หายไปนานเหลือเกิน คิดถึงมากนะคะ น้องสาวคนดี

ว๊าวๆๆ  คิดถึงเช่นกัน เคยเอ่ยเหมือนกันค่ะ ไม่มาผ่านทางนี้ก็ผ่านทาง FB  แต่ช่วงนี้ไม่เห็นเช่นกัน  คิดถึงมากน้องปู อันดามัน คิดถึงอ้ายภูผา กับน้องฟ้า แต้ๆเจ้า..


"คนบางคนวิ่งไล่ความฝันไปเรื่อยๆ จนไม่รู้ว่าจริงๆ แล้ว.. ความฝันที่ว่า....อยู่ใกลัตัวนี่เอง"

 อ่านแล้วโดนใจ..วัยใกล่เลยวัยรุ่นอย่างผมเลยครับพี่แสง...บางคนวิ่งไม่หยุดทั้งชีวิต แต่บางคนเลือกจะหยุด ณ จุดที่พอครับ ขอบคุรพี่แสงมากๆนะครับ 

แฟนพันธุ์แทะ ของผมหายไป ;)...

คิดถึงน้อง poo ณ อันดามัน มากมายเช่นกันค่ะ มาช่วยส่งเสียง

สายัณห์สวัสดีค่ะ ส่งความคิดถึงมาพร้อมสายฝนจากอันดามัน ขอบคุณนะคะ .. มาตามจาก fb ที่ปี้ตูม ลิงค์ไว้ที่หน้าเพจ ตอนแรกเข้าไมได้ กำลังสงสัยเชียวว่า ใครเขียนบันทึกถึง อ่านสำนวนแล้วก็คิดถึง คุณแสงฯ คนแรก และแล้วก็ทายถูก ... ระลึกถึงคุณแสง น้องดวงใจ หนุ่มเพชร และสมาชิกบ้านโก ทุกๆ ท่านนะคะ :) 



ว้าว!! คุณปูมาแล้ว

มาให้สัญญาว่า...ต่อนี้ไป จะมาเขียนบันทึกให้อ่าน อย่างน้อยเดือนละ 1 บันทึก

..

สัญญานะ

ด้วยความระลึกถึงนะคับ

"คนบางคนวิ่งไล่ความฝันไปเรื่อยๆ จนไม่รู้ว่าจริงๆ แล้ว.. ความฝันที่ว่า....อยู่ใกลัตัวนี่เอง"

ใช่แล้วน้องปูจ๋าหายไปนานมาก พี่ไปอวยพรวันปีใหม่ไทยที่บันทึกล่าสุดของ น้องปูจ๋า ซึ่งโน่น สามปีเข้าไปแล้ว...คิดถึง

Miss You จริง ๆ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท