ถอดบทเรียน happy ba : ถ้าอาจารย์ชยันต์… ไม่รักและสงสารแมวแล้ว…..แมวเหล่านี้จะเป็นเช่นไร?
เมื่อก่อนอาจารย์เบื่อที่จะเลี้ยงแมว
นั้นอาจเป็นเหตุผลส่วนตัว
ที่ใคร ๆ ก็ก้าวก่ายสิทธิส่วนตัวของอาจารย์ไม่ได้
การเลี้ยงแมว ….อาจมีสิ่งจูงใจมาก่อน ว่า….จะเลี้ยงแมวไว้เพื่ออะไร?
คำตอบของแต่ละคนอาจไม่เหมือนกันเลย อาจคล้ายกัน หรืออาจเหมือนกัน…ก็ได้
คนบางคน…เหตุเพราะเหงา การหาสัตว์มาเลี้ยงเป็นเพื่อนแก้เหงา ก็มีมากมาย และเมื่อวันหนึ่งวันใดข้างหน้าหากเมื่อหายเหงาแล้วละ? คนเหล่านั้นจะยังคงเลี้ยงดูแมวที่เคยเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนแก้เหงาอยู่หรือเปล่าหนอ?
คนบางคน…เลี้ยงแมวเพราะเป็นแฟชั่น เห็นคนอื่นเลี้ยง แล้วอยากเลี้ยงมั่ง? พอกระแสแฟชั่นเปลี่ยนไป ใจก็พลันเปลี่ยนไปด้วย ปล่อยแมวที่เคยเลี้ยงไว้ทิ้งเพ่นพล่าน อยู่กันไปตามยถากรรม สุดท้ายก็กลายเป็นแมวจรจัด ไม่มีเจ้าของ หาที่ซุกหัวนอนไม่ได้ ตกระกำลำบากไปเรื่อย ค่ำไหนนอนนั่น
เหตุเป็นเพราะ…ความเปลี่ยนแปลงในใจคน ที่มองสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ เป็นผักปลา นึกจะทิ้งก็ทิ้ง นี่มันอะไรกัน?(คำตอบนี้…. อย่าว่าแต่แมวเลยที่คิด ใคร ๆ ก็คิดได้… ยกเว้นคนที่ไม่มีความคิด…)
คนบางคน…เลี้ยงแมวเพราะสงสาร พอนานวันเข้า ความสงสารกลายเป็นคนใจอ่อน เมื่อเรียนรู้จิตใจระหว่างกันได้ คำตอบสุดท้ายก็คือ… การส่งมอบความรักให้เป็นการตอบแทน
“เดี๋ยวนี้แมวออกลูกออกหลานเต็มบ้าน ผมกลับชอบ ดูน่ารักดี ผมจะซื้อปลาทูมาครั้งละเยอะๆ ให้มันกินทั่วถึง อิ่มอร่อยทุกวัน ให้กินปลาทูเปล่าๆก็ได้ จะได้มีน้ำนมไว้เลี้ยงลูก”
คำตอบ…จากความรู้สึกในใจของอาจารย์ชยันต์ เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น อาจด้วยเหตุผลเชิงบวก ที่อาจารย์มองแล้วเห็นว่า… แมวนั้นมีเสน่ห์มากกว่าที่จะรังเกียจ หรือไม่ชอบมัน
อะไรละ! ที่ทำให้อาจารย์ชยันต์เปลี่ยนไป จากการเป็นคนไม่ชอบแมว ไม่รักแมว หรือไม่เห็นแมวอยู่ในสายตาของอาจารย์
อาจารย์เขียนไว้ว่า…..
“แม่แมวออกลูกครั้งที่สอง ลูกรุ่นแรกของมันก็โตพอ จนมีลูกได้ ออกลูกพร้อมกับแม่ รวมลูกหลานทั้งหมด ๔ ตัว ทั้งแม่แมวทั้งสอง และลูกหลาน นอนกอดกัน และวิ่งเล่นที่นอกชานบ้าน ลูกแมวจะกินนมแม่ไหนก็ได้ ดูมันมีความสุขจัง”
ความสุขทางใจที่อาจารย์ได้รับจากการได้เลี้ยงดูแมวเหล่านี้...นี่เอง?
ในความรู้สึกของข้าพเจ้า ที่ข้าพเจ้ามองอาจารย์จากบันทึกที่อาจารย์เขียนทิ้งไว้
และข้าพเจ้ายังมองต่ออีกว่า….ความสุขทางใจที่อาจารย์ชยันต์ได้รับนี่เอง เป็นสิ่งสำคัญที่เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของอาจารย์ชยันต์ได้
แมวจึงเป็นสีสันและ เป็นสิ่งเกื้อกูลความสุขของคนในครอบครัว “เพชรศรีจันทร์” ไปโดยปริยาย
แมวคือ….ชีวิตที่เติมเต็มความสุขของสมาชิกในครอบครัว
แมวคือ….ความเอื้ออาทรที่สมาชิกในครอบครัวส่งมอบให้
แมวคือ….บทเรียนของความสุขทางใจ ที่เงินก็พาดหัวซื้อมาไม่ได้
วันหนึ่ง ข้างหน้า …อาจารย์ชยันต์ เพชรศรีจันทร์ จะไม่ทนที่จะรักแมวต่อไปแล้ว
หากแต่เมื่ออาจารย์ได้รักแล้ว …. ก็จะรักเลย
ข้าพเจ้ารู้สึกเช่นนั้นจริง ๆ
นี่คือบทเรียน ....ความสุขทางใจ...
ที่ข้าพเจ้าถอดมอบให้ happy ba เรื่องแรก
<p></p>
ความเห็น (8)
โบราณ ว่า แมว คือ ลูกศิษย์ พระ ครับ
มีความสุขเล็กๆที่บ้านมาเติมค่ะ
เป็นลูกหลานท้ายสุด ที่มอบหลายความรู้สึกดีๆให้คุณยายเสมอ
อืมมม น่าจะใช่นะ ที่ท่าน JJ บอกว่า โบราณ บอกว่าเค้าเป็นลูกศิษย์พระเนาะ
ตอนแม่เหมียว ตั้งครรภ์ มนุษย์เอ๊ยวิญญานสัมพันธ์ สุดยอดเลยค่ะ :)
มันเป็นเช่นนั้นแล....ใช่เลยจ้ะ !
รักแล้ว รักเลย ยืนยันเช่นนั้นจริงๆ
หน้าที่ที่โรงเรียนคือบริหาร
หน้าที่ที่บ้านคือให้อาหารแมว
ตอนนี้ลูกแมวเต็มบ้าน ตอนแรกมันกลัวเรามาก
เพราะตอนมันเป็นทารก แม่มันคาบหนีหมา จนลูกขวัญเสีย
เห็นผมเข้าใกล้ ลูกแมวจะขู่ ไม่ให้อุ้ม ผมอดทน ทำเฉย ให้อาหารไปเรื่อยๆ
เดี๋ยวนี้ ไม่ถึงเวลาให้อาหาร ลูกแมวก็จะวิ่งเข้ามาคลอเคลียที่ขา ผมนึกในใจว่า
ให้มันรู้เสียบ้าง ไผ เป็นไผ
น้องหมา มาให้กำลังใจน้องแมวค่ะ คุณแสงแห่งความดี
ขอบคุณมากนะครับ
แมวเหมียว เป็นสัตว์น่ารักค่ะ
คนที่รักสัตว์ เป็นคนที่จิตใจสูง และอ่อนโยนค่ะ
ดิฉันรักห่างๆ ค่ะ ไม่ชอบขนแมว .....และบ้านเป็นตึกใกล้ถนน ......ไม่มีบริเวณให้เค้าวิ่งเล่น
ไม่สามารถเลี้ยงได้ค่ะ หากต้องเลี้ยงแบบขังไว้ จะไม่เลี้ยงค่ะ และก็รักแมวนะคะ
มาเยี่ยมตามประสาคนชอบแมวค่ะ
เลี้ยงเพราะชอบและรักแมวค่ะ
เห็นแมวแล้วอยากจับ สัมผัสค่ะ
อดใจไม่ไหวสักที
ที่บ้านชอบเลี้ยงมากๆๆๆ
มีหลายตัวค่ะ