สวยน่ารัก...สวยน่ากลัว


 สวยน่ารัก  สวยน่ากลัว  สวยน่า  สวยน่ากลัว

เห็นภาพที่โพสต์มาสองภาพนี้แล้ว  ท่านก็คงให้ความเห็นเลยว่า  ท่านชอบดอกไม้ดอกไหน  และไม่ชอบดอกไหน  ด้วยเหตุผลเบื้องต้น  คือสวยดี  น่ารักดี  แปลกดี  น่าสนใจดี 

เหตุผลของแต่ละท่านก็จะแตกต่างกันไปตามแต่ประสบการณ์ที่ผ่านมาของแต่ละบุคคล  หรือที่เรียกว่า  ศูนย์ใต้จิตสำนึก

ดอกไม้ทางซ้ายมือ  เป็นดอกไม้ที่อยู่ในป่าลึก  กินสัตว์เล็กเป็นอาหาร  ลักษณะของดอกจะอ้าไว้ตลอดเวลา  สีสวยดึงดูดสายตา  และมีเกสรเหนียวไว้ดูดให้แมลง  ให้มาติดกับดักของเธอ

เปรียบเหมือนผู้หญิงที่มีหน้าตาสวยงาม  แต่มีเขี้ยวเล็บ  มีความน่ากลัวที่มองเห็นแต่ภายนอก  ผู้พบเห็นก็พากันหลีกหนีไปห่างๆ  ไม่อยากพูดด้วย  ไม่อยากเข้าใกล้

ดอกไม้ทางขวามือเป็นดอกไม้แสนสวย  สดชื่น  สีสวย  น่าทะนุถนอม  เก็บมาไส่หิ้งบูชา 

เปรียบเหมือนผู้หญิงที่สวยบาดตาบาดใจ  ใครๆก็อยากจะพูดด้วย  อยากนั่งใกล้  อยากจะมีปฏิสัมพันธ์เบื้องต้น  แต่ก็มีไม่น้อย  ที่สวยบาดใจ  แต่ซ่อนเขี้ยวเล็บไว้กับความสวยงาม  พร้อมที่จะกรีดเล็บและขบเขี้ยวกับทุกคนได้ที่เผลอไผลไปใกล้เธอ

คำสำคัญ (Tags): #siriporn#diary#ph.d
หมายเลขบันทึก: 53554เขียนเมื่อ 6 ตุลาคม 2006 13:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 10 มิถุนายน 2012 22:19 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (23)
ถ้าผมปิดภาพ แล้วฟังคำบรรยายจากครูอ้อยแล้ว ผมคิดว่า น่ากลัวทั้งคู่ครับ หรือว่าผู้หญิงทั้งโลกนี้น่ากลัวครับ จะได้กลัวไว้ก่อน

สวัสดียามบ่ายค่ะ  คุณไมโตคะ

  • ครูอ้อยเขียนจากความรู้สึกที่ค่อนข้างจะเห็นแก่ตัว  หมายความว่า  เขียนแต่บริบทของครูอ้อย 
  • สวยแต่จูบไม่หอมค่ะ 
  • มีพิษสงรอบตัว 
  • แม้แต่ความคิดก็ยังชั่วร้ายเลยค่ะ 
  •  เอ..เขียนแรงไปหรือเปล่านี่ 
  • แต่หลายครั้งหลายหนแล้วคนนี้  สวยมาก  แต่  ไม่ได้เรื่อง  เหมือนเจ้าดอกทางซ้ายมือค่ะ
  • คุณไมโต  ทำแลบ  เสร็จแล้วหรือคะ
  • ครูอ้อยเขียนรายงานอาจารย์ได้ต้ง 11 หน้าแล้วค่ะ
  • ครูอ้อยวันนี้ ดูน่ากลัวจัง อย่างนี้เป็นแบบดอกไม้ทางขวามือ หรือซ้ายมือครับเนี่ย
  • ครูอ้อยเขียนเก่งจัง เขียนได้ตั้งเยอะแน่ะ บางครั้งผมตั้งท่าจะเขียน ก็ได้แต่จรดๆจ้องๆ แต่เขียนไม่ออกสักที หรือบางครั้งก็เขียนไปได้เรื่อยๆ แต่พอกลับมาอ่านก็อดลบทิ้งไม่ได้ เพราะเขียนแล้วไม่เหมือนกับที่คิด
  • ผมทำแล็บเสร็จแล้วครับ พร้อมกับมีแนวโน้มที่ดี ขอทำซ้ำอีกที พรุ่งนี้ก็จะรู้ว่าเป็นข่าวดีจริง หรือแค่หลอกให้เราดีใจ เอ อย่างนี้จะเปรียบเหมือนดอกไม้ทางซ้ายหรือทางขวาดีนะ

คุณไมโตคะ

ครูอ้อยมีข่าวค่อนข้างร้ายแจ้งค่ะ คือ

1.  รถของครูอ้อย ปิย๊อช ของคุณไมโต  กระจกด้านหลังแตกร้าวแบบกระจกนิรภัยค่ะ  หวาดเสียวแตกจะตายตอนที่ขับรถ

2.  ครูอ้อยพิมพ์งานการบ้าน ได้ตั้ง 12 หน้า  save แล้วแต่ลืมนำกลับบ้านค่ะ  โมโหตัวเองมากเลยค่ะ

พรุ่งนี้ต้องนั่งรถเมลล์ไปเอามาทำที่บ้านค่ะ

อ่านกลอนพี่ชายสอนน้องสาวหรือยังคะ  อ่านแล้วครูอ้อยจะเล่าให้ฟังอีกค่ะ

  • สงสัยว่าเจ้าปิย๊อช เธอคงอยากอ้อนให้ครูอ้อยสนใจเธอบ้าง ซึ่งก็สำเร็จ ครูอ้อยหันมาสนใจเธอมากขึ้นจริงๆ
  • คิดเสียว่าเป็นเรื่องที่ดี ที่ยังได้ save ไว้ แค่นั่งรถเมล์ไปเอามาก็ได้แล้ว นี่ถ้าลืม save ละก็ ...ไม่อยากคิด
  • อ่านแล้วครับ แต่ผมไม่ค่อยคุ้นเคยกับภาษาวรรณศิลป์ ชอบครับ แต่เข้าไม่ค่อยถึง แบบเป็นคนท้องไร่ท้องนา ฟังอะไรเป็นกลอนแล้วไม่ค่อยเข้าใจ ถ้าเป็นประตูและพอไหว

คุณไมโตคะ

  • ตกลงครูอ้อยคุยกับคุณไมโตอยู่คนเดียวนะนี่ 
  • คนอื่นเขาไปไหนกันหมดนะ  วันนี้จะนั่งอยู่หน้าจอทั้งคืนเลย  คอยดูซี
  • จะเล่าเรื่องพี่ชายสักหน่อยค่ะ
  • รถยนต์เก่า  คนก็แก่  แต่เครื่องยังฟิต(รถ)
  • งานที่ save ไว้แล้ว  ยังชื่นชมก่อนกลับบ้านว่า  ทำงานได้เรียบร้อยสมกับบริบทหรือเล่า
  • ครูอ้อยชอบแต่งกลอน  แต่แต่งไม่ได้เรื่องวกไปเวียนมา  อันที่อ่านไปนี้ดีหรือเปล่าก็ไม่ทราบซี
  • ครูอ้อยเขียนตรงที่เป็นน้องสาวนะคะ
  • มีไม่บ่อยครั้งหรอกครับครูอ้อยที่ผมอ่านกลอนแบบทุกตัวอักษร แต่ขอโทษเถอะ ถึงอย่างไรผมก็เข้าไม่ค่อยถึง สงสัยจะชอบเข้าทางหน้าต่างมากกว่า หมายถึงเข้าใจว่าต้องการสื่ออะไร แต่ก็แค่เข้าใจ เข้าไม่ถึงอรรถรสทางภาษา ซึ่งปกติคนที่เข้าถึงเขาจะอินได้มากกว่าภาษาเขียนธรรมดา
  • เลยดูเหมือนผมเข้าถึงภาษาเขียนได้ง่ายกว่า
  • ถึงอย่างไรครูอ้อยก็แต่งได้ดีนะครับ

คุณไมโตคะ

  • ศน.ปวีณา คุณเม่ย  คุณ beeman  ก็แต่งคำประพันธ์ได้ไพเราะมาก  ครูอ้อยเคยอ่านบท
  • กลอนของคุณปวีณา  เคลิบเคลิ้มเลยค่ะ 
  • ส่วนร้อยแก้วต้องเป็น Dr.Ka-Poom เขียนได้ดีมองเห็นภาพอย่างชัดเจน
  • ตอนเรียน มศ.5 สมัยก่อนเป็นแผนกศิลป์ภาษาค่ะ
  • ครูอ้อยจะนำภาพน่ารักมาลงให้คุณไมโต  แต่มันไม่มาค่ะ  สอนครูอ้อยบ้างซิคะ
ตอนที่จะใส่ภาพนะครับ ครูอ้อยต้องกด HTML ที่ tool bar ข้างบนครับ แล้วพิมพ์เข้าไปว่า
<img src="/file/skuikratoke/A2.jpg">
ก็คือชื่อไฟล์ที่จะให้แสดง แล้วกด Update ครับ
เทคนิคนี้ได้จากคุณ IS เล่าให้ฟังในบันทึกของคุณขจิต เรื่องนกครับ
  • อรุณสว สดิ์ จากแดนไกลครับครูอ้อย
  • หลายคนพยายามเทียบเคียงดอกไม้เชื่อมโยงกับผู้หญิง ความคิดหลากหลายน่าสนใจ
  • ทำให้ผมนึกถึงกระทู้เรือง การข่มขืนแบบใหม่
  • อยากให้ผู้หญิงสวย และ คม ด้วยครับ

      ขอบคุณค่ะที่ครูอ้อยให้เครดิต ศน.กุ้ง...เคยได้ยินคนเขาเคยเปรียบเทียบผู้หญิงเรากับประเภทหนังสือน่ะค่ะ ลองฟังดูนะคะ...
             วัยเด็ก = เหมือนหนังสือการ์ตูนขายหัวเราะ สนุกสนาน อิ่มเอมเกษมสุข
             วัยรุ่น = เหมือนหนังสือวัยหวาน โลกเป็นสีชมพูระเรื่อ หน่อมแน้มอะโนเนะ
             วัยสาว = เหมือนหนังสือแฟชั่น หลากสี หลากรส หลายเรื่อง หลายแหล่ง
             วัยแต่งงาน = หนังสือเอ็นไซโครพิเดีย สอดรู้สอดเห็นรู้มากไปหมด
             วัยแต่งนาน = หนังสืออนุสรณ์งานศพ หมดค่า ไร้ราคา แม้เนื้อหาจะดี

       เตาะแตะ....เต่งตึง....ตึ๋งตั๋ง....โตงเตง....ต้องตาย...

      ศน.กุ้งไม่เห็นด้วยกับช่วงวัยสุดท้าย...เพราะชอบอ่านหนังสือที่ได้มาจากงานศพค่ะ...รู้สึกว่าเป็นหนังสือที่มีค่า ประเมินราคาไม่ได้ และส่วนใหญ่จะมีเนื้อหาดี ๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ

สวัสดีค่ะ  คุณไมโต

  • ครูอ้อยมาถึงโรงเรียนแล้ว  และติดต่อกับช่างที่จะทำกระจกแล้วค่ะ  อยู่ใกลโรงเรียนคือลาดพร้าว 69  สายๆหน่อยครูอ้อยจะออกไปซ่อมรถค่ะ
  • ขอบคุณมากค่ะสำหรับการลงรูปในนี้  มีเวลาครูอ้อยจะลงรูปสวยๆไปให้ดูนะคะ  ประเภทรูปของลูกๆ
  • มาถึงโรงเรียนแล้ว  และเห็นแผ่นดิสเก็ตต์ยังคาอยู่ในเครื่องเลยค่ะ  ต้องโทษกฏกติกาที่เร่งให้ครูลงจากตึก  เลยลืม..อืมมมม
  • จะรีบทำรายงานนะคะ

สวัสดียามสายค่ะ คุณคนไกล

  • ครูอ้อย น่าจะสวยน่ารักนะคะ
  • สวยขำๆ อารมณ์ดีค่ะ
  • เหมือนดอกชวนชมไงค่ะ ชวนให้เข้ามาชมบันทึกอยู่เรื่อยค่ะ

 

คุณ Bright Lily  คะ 

  • ดอกชวนชม  หรือ จะสู้  lily ได้ 
  • ลิลลี่ป่า  ยิ่งสวยยิ่งหอมนะคะ 
  • ครูอ้อยหวานมากขนาดนั้นเชียวหรือ  หวานหรือไม่  ที่โต๊ะครูอ้อยมีมดเต็มไปหมดแล้ว  ช่วยด้วยค่ะ
  • อ่านจากความเห็นของคุณปวีณาแล้วทำให้นึกได้ว่า คำว่าอะโนเนะ น่าจะเป็นคำภาษาไทยนะครับ ผมถามคนญี่ปุ่นที่นี่ เขาก็ทำท่าว่าไม่เคยรู้จักคำนี้มาก่อนในชีวิต
  • ดอกไม้ทางซ้ายมือของครูอ้อย ชื่อต้นกาบหอยแครงครับ เป็นพืชกินแมลง เช่นเดียวกับหม้อข้าวหม้อแกงลิง ส่วนทางขวามือ คือ ดอกโลตัสครับ

สวัสดีค่ะ  คุณไมโต 

  • ดอกไม้ในหัวใจคุณไมโต  ชื่อ  ดอกสมจิน  อิอิ 
  • อ่าน 212  cafe หรือยังคะ อิอิ
  • วันนี้เตรียม ตาแฉะกับการอ่าน journal สินะ
  • แล้วอย่าลืมเผื่อตาแฉะ  การบ้านฉบับที่5,6,7,8,9,10 อิอิ
  • สมน้ำหน้าอยากเป็น  ครูไมโต
  • เข้ามาขำขำอีกรอบ ก่อนจะออกไปเยี่ยมลูกค้าสระว่ายน้ำ วันนี้แดดร้อนระอุ ทากันแดดกันสุดชีวิตอีกค่ะ

อ่านมาก็หลายรอบ..เพิ่งเห็นว่าครูอ้อยพาดพิงถึงกะปุ๋มด้วย...ขอบคุณนะคะสำหรับคำชม..แต่กะปุ๋มก็มักโดนท้วงติงนะคะ...ว่าสื่อสารหรือพูดไม่รู้เรื่อง..ก็คงจะมีแต่ครูอ้อยนี่แหละกะมังที่ว่า...กะปุ๋มเขียนได้ดี...

ขอบคุณนะคะ

(^________^)

กะปุ๋ม

....

ว่าแต่ว่า..ครูอ้อยจัดกะปุ๋มเป็นดอกอะไรดีคะ...อิอิ!!!

 

กะปุ๋ม  ครูอ้อยคิดถึง  ฟ้าร้องไห้แทนฉันวันนี้ค่ะ  ครูอ้อยเหงาค่ะ

ครูอ้อยให้หนูเป็นดอก....ยังคิดไม่ออก

อันว่าคน..สับสน..วนเวียนว่าย

สับแต่ว่า  หญิงชาย  มีสีสัน

หากรูปชั่ว ตัวดำ  ทำดีครัน

สุดจำนรร เสกสรร  คำชื่นชม

 

สวยแต่รูป  วูบวาบ  หวีดหวิวหวิว

หัวใจปลิว  หลุดลอย  คอยมองหา

จากอยู่ไกล  ไม่หวล  กลับคืนมา

นองน้ำตา  คิดถึง  แต่เดิมมา

...ดอกไม้แสนสวย  รวยน้ำใจ ...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท