คำว่า "คีโม" ภาพในอดีตที่ "ใจสลาย"
เมื่อหลายปีที่ผ่านมาแม้จะเนิ่นนาน
หากเทียบจากวัยของเด็กน้อย
จากวัยอนุบาลจวบจนบัดนี้
ก็จะใกล้ถึงชั้นมัธยมต้น
แต่เรื่องราวมันยังก้องอยู่ในหัวใจ
มันไกลสุดกู่
แต่มันกลับดังขึ้นมาทุกๆครั้ง
ที่มีสิ่งมาสกิด
"เป้าหมายของการรักษาของเราคือหาย ร้อยเปอร์เซ็นต์" .... คำพูดขุ่นๆ ที่ฉันได้ยิน ชัดและดังก้อง สะท้อน
ค่ะเตี่ยฉันนั้นเป็นมะเร็ง ...และเสียชีวิตหลังจากการเข้ารับการรักษา เป็นเวลา 2 ปี
รักษาอาการมะเร็ง "ต่อมน้ำเหลือง" ด้วย วิธีที่ คนทั่วไปรู้จักมักคุ้นกันดี "เคมีบำบัด"
เมื่อทราบว่าเตี่ยเป็นมะเร็ง
พวกเราพี่น้อง ต่าง วิ่งแข่งเพื่อยื้อแย่งชีวิตของเตี่ยคืนกลับ
น้องสาวพาเตี่ยขึ้นเครื่องบินไปกทม. รพ.เอกชนชื่อดัง
พบกับความผิดหวังกลับมา เพราะค่ารักษาที่ไม่มีพอ
และเตี่ยก็ป่วยทางใจ เพิ่มขึ้น เตี่ยร้องไห้ ... รำพึงถึงเรื่องราคารักษาและน้อยใจในวาสนา
สุดท้ายเราไปหาหมอสมุนไพร ชื่อดังแห่งหนึ่ง
ได้ยาสมุนไพรสด มานำมาต้มให้เตี่ยกิน
ฉันไม่ค่อยสะดวกใจนัก ... คิดมากหลายอย่าง ทั้งสุขอนามัย ฯ แต่เหมือนอยู่ในสภาวะจำยอม
หม้อที่หนึ่ง ... สอง ..สาม ยังไม่มีผล
ว่าก้อนเนื้อที่แขนจะยุบลง มันยังคงโตขึ้น เรื่อยๆ เขียวช้ำเหมือนเนื้อเน่าเสีย
ต้องตัดสินใจกันอีกครั้ง หลังจากที่รับยา เคมีบำบัดจากหมอ ที่รพ. ตั้งแต่ครั้งแรกก่อนพาเตี่ยไปกทม.
รับมา หมอสั่งให้กลับไปฉีดรพ. ใกล้บ้าน ฉันทิ้งมันไปแล้ว ... เมื่อสามเดือนที่แล้ว
จนบัดนี้ ฉันนั้นจำมันได้ดี จำได้ แม้ไม่ต้องเปิดสมุดไดอารี่ ที่จดบันทึก ไว้
ในที่สุด การกลับไปหาหมอที่รพ. อีกครั้ง หมอพูดสั้น ๆ ..."น่าจะรักษาเสียตั้งแต่แรก"
เป็นเรื่องที่ทำใจยากมาก หากไม่เจอด้วยตัวเอง ...
การรับยาเคมีบำบัดแต่ละครั้ง ฉันได้สัมผัสกับความรู้สึกที่แสดงออกด้วยสายตาของเตี่ย
ความรู้สึกเจ็บปวดด้วยฤทธิ์ยา แต่แววตา ที่มีแฝงด้วยความหวัง
เตี่ยทนได้ ขอเพียงให้หายเท่านั้น
แต่สุดลึกๆในใจฉันนั้น มันริบหรี่ ห่อเหี่ยว ยิ่งนัก
สุดท้ายการรับเคมีบำบัด เสร็จสิ้น 18 สัปดาห์ เตี่ยมีความสุขมาก ...
แต่สุขนั้นอยู่กับเราได้ไม่นาน เพียงสองเดือนกว่าๆ
เหตุการณ์เดิมก่อเกิดอีกครา ...
ครั้งนี้ ...ทุกอย่างมันรุนแรงกว่าเก่า หมอ เพิ่มขนาดและเปลี่ยนชนิดของยา
เพื่อทำลายเชลมะเร็ง ที่ก่อขึ้นใหม่ ระยะเวลาการรักษา 8 ครั้งประมาณ 7-8เดือน
8 เดือนต่อมา ...ก็ยินดีปรีดา อีกครา ...
และแล้ว ...
ครั้งนี้สุดท้ายแล้วจริง ๆ ...
เตี่ยติดเชื้อในกระแสเลือด เหตุ ภูมิของร่างกายไม่แข็งแรงพอ
ไม่สามารถ ช่วยอะไรได้อีกแล้ว ...
รวมเวลาที่ได้อยู่กับเตี่ยแบบใกล้ชิดที่สุด 2 ปีเท่านั้น จากก่อนหน้านี้ เจอกันแบบแวะไปเยี่ยมและกลับมาทำงานต่อ บางเดือนไม่ได้เจอหน้าเตี่ยสักครั้ง เพราะลูกนั้นเป็นมนุษย์เงินเดือน ขาด สาย ลา ไม่ค่อยดี
กลับกลายเป็นเรื่องติดค้างในใจ ใยคนเรานั้น ต้องทำงาน มากมาย สุดท้าย...
มาวันนี้ น้องที่สนิทสนมกันมากคนหนึ่ง แม่เธอต้องรับการรักษา เช่นเตี่ยของฉัน
ขอเอาใจช่วยเธอนะคะ
.....
ขอขอบคุณทุกๆท่านที่ให้กำลังใจเสมอๆนะคะ
สวัสดีค่ะ
นารี ชูเรืองสุข
25 เมษายน 2556
.............
ความเห็น (20)
ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
พี่เองก็สูญเสียหลานสาวสุดที่รัก
จากการเป็นมะเร็งปากมดลูก
ช่วงที่รักษาด้วย "เคมีบำบัด" มันทรมานมากจริง ๆ
คนไข้อาจรับได้ แต่คนเฝ้าไข้แทบจะรับไม่ได้
เป็นกำลังใจให้ครับ
........ ขอบคุณเรื่องเล่าดีดี นี้ นะคะ .....
คิดถึงค่ะ
ส่งต่อความรู้สึกห่วงใยไปด้วยนะคะ 
เข้าใจความรู้สึกเช่นนี้..ทำดีที่สุดแล้วนะคะ...
- ขอขอบคุณค่ะ
-
คุณtuknarak
- พี่อิงอิงจันทร์ ณ เรือนปั้นหยา ค่ะพี่ คนเฝ้าใจหาย ทุกๆครั้งที่คนไข้เม็ดเลือดต่ำจนวูป
- คุณ พ.แจ่มจำรัส
- คุณหมอDr. Ple
- คุณพี่อร Bright Lily ขอบคุณที่ห่วงใยเสมอ
ขอขอบคุณพี่ใหญ่มากๆ นะคะ ที่ให้กำลังใจเสมอมา
บางครั้งก็ทำใจได้ บางครั้งคิดและเศร้าค่ะ
ขอขอบคุณค่ะ อาจารย์ นีโอ..เบเกอรี่
กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ พระคุณเจ้าพระมหาแล อาสโย ขำสุข
หลายครั้งหลายครา ที่เห็นคนไข้ที่มารับคีโม ยิ้มแย้ม แจ่มใส
บอกว่า ดีแล้วที่รู้ จะได้มีเวลาเตรียมตัว จัดการอะไรต่างๆ ให้เรียบร้อย
หลายครั้งหลายครา ที่เห็นคนไข้ที่มารับคีโมเช่นกันมีสีหน้าท่าทางหดหู่
บอกว่า ให้ไปก็ไม่หาย แต่อย่างน้อยก็ยืดเวลาออกไปได้
ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆ คนค่ะ
มะเร็ง ร้าย มากนะคะ แต่ก็ได้ให้เรามีประสบการณ์ที่จะต้องเข้มแข็งนะคะ ส่งกำลังใจมาให้ค่ะ
สวัสดีค่ะหนูรี...ขอเป็นกำลังใจนะคะ...
ขอขอบคุณนะคะคุณ กระติก~natachoei ที่ ~natadee
"บางช่วงเวลาเราก็ทำใจ เตรียมใจได้อยู่ แต่บางเวลา ก็ทำใจไม่ได้หนอ โอ้ ชีวิต ก็เท่านี้ :"
ขอขอบคุณข้อคิดดีจากคุณพยาบาลแสนสวยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณใบบุญ
สิ่งแวดล้อมรายรอบตัวมีแต่สารเคมี หลีกเลี่ยงยากเย็นแสนเข็น
เลี่ยงนั่นเจอนี่ เคมีทั้งนั้น แล้วชีวิตคนสัตว์ต้นไม้ใบหญ้าที่ไหนกันที่ไม่เปื้อนเคมี
เก็บพืชผักเปื้อนเคมีมาล้างออกด้วยเคมี ...คิดแล้วเศร้า จัง:)
สวัสดีค่ะอาจารย์ดร. พจนา แย้มนัยนา
ขอขอบคุณมากมายสำหรับกำลังใจนะคะ ครอบครัวเราผ่านพ้นช่วงเวลานั้นไปแล้ว
ทำใจให้ยอมรับได้บ้าง แต่คนที่กำลังประสบ ณ เวลานี้ คงต้องเหมือนหนูในตอนนั้น
ขอบคุณค่ะ
รักษาพ่อเป็นมะเร็งปอด ด้วยคีโม หลังผ่าตัด อยู่ได้ ปีเดียวค่ะ พ่อจะทรมานตั้งแต่ผ่าตัด ค่ะ ทำใจรับไม่ได้ อดอาหารต้องห้ามไม่ได้ สุดท้ายคีโม 2 ครั้ง และทานยาเม็ดละ พันบาท ค่ายาที่หมอสั่งแต่ละครั้งเป็น แสน นะคะ ก็ยื้อไม่ได้นะ สุดท้ายอวัยวะล้มเหลวทุกอย่างค่ะ
อยากแชร์เรื่องอาหารการกินประจำวันของพ่อค่ะ พ่อชอบทานเนื้อปิ้งย่าง ไม่กินผัก อาชีพเกษตรกรชาวนาทำทุกรูปแบบ /หัวหน้าคุมแรงงานเอาใบยาสูบที่บ่มแล้วมาอัด ใบยาสูบที่มีย่าฆ่าแมลงมากที่สุด / ทำสวนยาพ่นยาฆ่าแมลงในสวนยาสูบ / วัยกลางคนดื่มเหล้าสูบบุหรี่
หมอและ นศ. แพทย์ ก็ไม่ฟันธงสาเหตุเพราะอะไรแน่ แต่ ซักประวัติบอกไปแบบนี้ค่ะ (ชีวิตต้องสู้เพื่อครอบครัวค่ะพ่อสุดที่รัก)
แค่ได้ยินก็รู้สึกหดหู่แล้วนะคะ แต่กำลังใจสำคัญที่สุดค่ะสำหรับผู้ป่วยกลุ่มนี้
-สวัีสดีครับศิษย์พี่
-อ่านบันทีกนี้แล้วก็ต้องให้กำลังใจกับผู้ป่วยและญาติมาก ๆครับ
-ตอนนี้แม่ของพี่สาวที่นับถือเป็นมะเร็งสมองน่ะครับ
-เกิดจากที่เป็นมะเร็งปอดและตับก่อนและลามมาึถึงสมอง
-อาการโดยทั่วไปจะหลง ๆลืม ๆไม่เจ็บไม่ปวด
-ตอนนี้ทำการรักษาอยู่ที่ รพ.ศูนย์มะเร็งลำปาง
-พี่สาวที่นับถือบอกว่าค่ายาเข็มละแสน ที่ต้องใช้รักษาน่ะครับ
-แม้ไม่สามารถรักษาให้หายได้แต่ก็ขอต่อเวลาให้กับผู้มีพระคุณให้ยาวนานที่สุดน่ะครับ
-เป็นกำลังใจให้ทุกท่านครับ
มะเร็งเป็นเรื่องสุดคาดเดาในวิธีการรักษา
เหมือนยถากรรม
บางคนก็รอดปาฏิหาริย์ พี่สาวดิฉันเองกินยาหม้ออย่างเดียวหายมาสิบกว่าปีแต่ตายด้วยโรคอื่น
ขอให้กำลังใจคนไข้ทุกคนค่ะ