แรงรักจากสัตว์เลี้ยง

เมื่อหลายคนกลับเข้าในบ้าน หลังจากเหน็ดเหนื่อยจากการทำงาน หลายคนได้คืนแรงกายแรงใจขึ้นได้ทุกครั้ง ที่สบสายตาเว้าวอนของ "เจ้าหน้าขน" ประจำบ้าน ที่จับเจาเฝ้ารอ ถวิลหาแต่ท่าน ที่อาจได้พบพานบ้างเพียงยามให้ข้าวให้น้ำ

เจ้าคอยมองตามท่านอย่างจงรัก เพียงแค่ท่านเอ่ยปากทัก เจ้าก็สุขใจ

หลายตัวทำได้แม้ยอมสละชีวิตเพื่อนาย..โดยมิพักต้องคิด
อยู่ด้วยกันหลายตัวเข้า อาจมีการอิจฉามารศรี แข่งกันเอาหน้าเอาตา อวดลีลา ท่าทางตามสั่ง

สารพัดสารพันจะประจบประแจงจนลิ้นห้อย
กลัวแค่นายไม่รัก

จากความรัก ความอาทรที่เราให้ข้าวให้น้ำ เจ้าสัตว์ในบ้านก็ให้เราได้หมดทุกอย่างเช่นกัน
ให้ได้โดยไม่มีข้อโต้แย้ง จงรักภักดีกับเรา
สัตว์ของเราทั้งรัก เชื่อฟังคำสั่ง ทำตามคำสั่ง รอคอยและระริกระรี้ใส่เราทุกครั้งที่เรากลับถึงบ้าน อย่างเสมอต้นเสมอปลาย

สัตว์เลี้ยงทั้งหลายให้ได้มากกว่าการ "แก้เหงา" แต่การมีสัตว์เลี้ยงอยู่ข้างกายเป็นการให้ความหมายแก่ชีวิต เหมือนคอยกระตุ้นให้เราอยากลุกขึ้นจากเตียงทุกเช้า ทำให้เราห่วงหาและรีบเข้าบ้านทุกเย็นย่ำ....

หากติดความจำเป็นบางประการและไม่อาจเลี้ยงสัตว์ได้ ชีวิตท่านอาจจะแจ่มใสขึ้นอีก หากท่านลองไปเป็นอาสาสมัครหรือช่วยใครเลี้ยงสัตว์ ให้ข้าวให้น้ำ พาไปเดิน อาบน้ำอาบท่าแต่งตัวให้ แม้ชั่วครู่ชั่วยาม หรือเพียงแค่หิ้วอะไรไปเลี้ยงสัตว์เร่ร่อนตามข้างถนนก็ยังดี....

จากหนังสือ พลังแห่งชีวิต ฉบับ แรงรักจากสัตว์เลี้ยง

[น้องนิว]

อ่านมาตั้งแต่ต้นจนจบ  ว่าแล้วว่าคุ้น ๆ อิอิ...ขอบคุณที่นำมาลงใน blog