ขอบคุณพี่ปวีณามากนะคะ ที่นำเรื่องดีดีที่มีประโยชน์และให้ข้อคิดมาให้ได้อ่านกัน ดูแล้วคุณยายเป็นคนที่มีความมุ่งมั่นและความพยายามสูง การพูดของคุณยายสอนให้ใครหลาย ๆ คนให้เรียนรู้ถึงใจเขาใจเรา อย่างคุณยายเลี้ยงม้าคุณยายก็เอาใจใส่แม้กระทั้งจิตใจของม้า สอนให้เราคิดว่าคนเราเมื่อแพ้แล้วต้องลุกขึ้นสู้ต่อไป ไม่ใช่หยุดอยู่แค่นี้ เพราะถ้าเราหยุดอยู่กับที่ความสำเร็จความฝันที่เราต้องการก็คงต้องหลุดลอยไป
ช่วงนี้หนูกำลังจะสอบปลายภาคเรียนที่1 ค่ะ งานที่อาจารย์สั่งก็เยอะ หนักที่สุดคือโครงงานวิทยาศาสตร์ ไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร ตอนแรกรู้สึกท้อมากแต่เมื่อได้อ่านเรื่องนี้แล้วทำให้คิดว่าเราต้องเริ่มทำอะไรได้แล้ว ต้องไม่ท้อต่อให้งานเยอะหรือยากแค่ไหน เราก็ต้องทำให้มันดีและผ่านมันไปให้ได้ ( สู้ ๆ ค่ะ )
“แต่เราต้องคิดว่าถ้าในชีวิตของเรา...เราทำโครงการอะไรขึ้นมา...ถ้าล้ม...เราก็ต้องลุกขึ้นสู้สิ เราต้องสู้...”
เป็นกำลังใจที่ดีมากทีเดียว ล้มแล้วต้องลุก
ตกมาก็กลับไปขึ้นได้ใหม่
เพราะ ยังมีพรุ่งนี้ให้เดินเริ่มใหม่