คุณจตุพรคะ
วันนี้ครูอ้อยมีผู้ที่จะมาดูแลดอกไม้ต่อแล้ว ดอกไม้ไม่ต้องเหี่ยวคาต้น ได้สืบทอดเผ่าพันธุ์อันสวยงามต่อไป
สวัสดียามค่ำค่ะ คุณกัลปังหา
ครูอ้อยค่ะ
ชีวิตครูอ้อยเป็นชีวิตที่มีความสุข
อยู่อย่างมีคุณค่า
และสร้างสรรชีวิตให้คนที่อยู่ข้าง ๆ
และคนที่อยู่รอบข้างมากมาย
อ่านบันทึกครูอ้อย บางครั้งยิ้ม บางครั้งเศร้า บางครั้งสับสน
แต่มันคือสิ่งที่เวียนวนอยู่ในตัวตนของคนเราจริง ๆ
วันนี้บันทึกครูอ้อยทำให้ "ยิ้ม" และคงฝันดีค่ะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณ sompornp
อรุณสวัสดิ์คะ คุณไมโต ตื่นแต่เช้าเชียวค่ะ
คุณไมโตคะ
สวัสดีคะ...ครูอ้อย
ช่วงนี้กะปุ๋มจะเข้ามาอ่านมากกว่า...แต่เมื่อเช้านี้ได้อ่านบันทึกนี้แล้วรู้สึกมีความสุขจังเลยคะ...และชอบใจความเห็นของคุณกัลปังหาจังเลยคะ..."ดอกไม้ไม่ต้องเหี่ยวคาต้น ได้สืบทอดเผ่าพันธุ์อันสวยงามต่อไป"...ขำขำ...คะ...นึกถึงตนเอง...กะปุ๋มอาจจะเป็นดอกไม้ที่ว่านั้นด้วย 555....อารมณ์ดีคะ...แอบเข้ามาแซวตัวเอง..เพราะดอกไม้ดอกนี้...อายุอานามก็เลยผ่านดอกไม้ดอกแรกของครูอ้อยไปหลายปีแล้วคะ....
*^__^*
กะปุ๋ม
สวัสดียามค่อนข้างสายค่ะ Dr.Ka-poom
รัก
คุณ Bright Lily คะ
ตามมาดูดอกไม้ของครูอ้อยคะ น่ารักจังเลยคะครูอ้อย...ลูกสาวคนโตของครูอ้อยอายุพอ ๆ กับนิวเลยคะ ....อิอิ....ขอให้มีความสุขกับดอกไม้ของครูอ้อยตลอดไปนะคะ...และนิวก็จะเป็นดอกไม้ของคุณแม่ของนิวเหมือนกันคะ
ขอบคุณที่ทำให้เห็นความรัก ความอบอุ่นในครอบครัวคะ หืมมม คิดถึงแม่นิวบ้างแล้วหละคะ......
สวัสดียามดึกค่ะคุณรัตติยา
อย่าสร้างปราการกางกั้นความเข้าใจ ช่วยส่งกำลังใจมาให้ครูอ้อยค่ะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณจ๊อด
คุณ nutim คะ
ความสุขเก่าๆที่รอคอยกลับมา
เมื่อกลับมาแล้ว.....ครูอ้อยก็ไม่เก็บรักษา
มิตรภาพ...จึงโบยบินไปอีกครั้ง
ไม่รู้ว่า.....จะกลับมาแบบ...บูมเมอแรง หรือเปล่า
บันทึกนี้เก่ามากแล้ว..ลูกเอี่ยวแต่งงานแล้ว....
คิดถึงค่ะ...เป็นกำลังใจให้กันค่ะ
สวัสดีครับแม่
สวัสดีค่ะน้องชาย....
รู้เรื่องลูกดีนัก..อย่างนี้เรียกว่า...รู้ดี
ดีใจ และมีความสุขจังเเลยคะ ที่แวะเข้ามาอ่าน อยากให้ทุกคนทุกครอบครัวให้ความสำคัญกับเรื่องความรักความอบอุ่นของครอบครัวให้มาก เช่นนี้ เพราะ "ครอบครัวคือโรงเรียนแห่งรัก" ครอบครัวอบอุ่น ชุมชนเข้มแข็ง สังคมก็จะไม่มีปัญหา ตอนนี้ลูกสาว ๔ ขวบแล้วคะ
ขอบคุณมากค่ะ ... mama nongangela
ขอให้ครอบครัวมีความสุขมากๆนะคะ