อารมณ์เรื่อยๆ
ระยะนี้เชียงใหม่อากาศเริ่มเย็นสบาย ลมพัดอ่อนๆ ชวนให้เกิดอารมณ์สบายๆเรื่อยๆ
อารมณ์สบายๆ เรื่อยๆ เหมือนเป็นสูญญากาศทางอารมณ์ คือไม่ทุกข์ไม่ร้อน หิวก็กิน ง่วงก็นอน งานไม่เสร็จก็ไม่รน ขับรถตามคันหน้าเขาช้าก็ตามเขาไป เขาชิดให้ก็แซง รถหลังขับเร็วก็ชิดให้เขาไปก่อน มีเงินก็ใช้ไม่มีก็ไม่ซื้อของฟุ่มเฟือย งดใช้บัตรเครดิตก็ไม่ต้องห่วงเก็บสลิปไว้ตรวจสอบ ไม่คิดจะซื้อของเงินผ่อนก็ไม่ต้องกังวลเรื่องหาเงินมาใช้คืน เบื่อคนบ่นก็เดินหนีซะ
ไม่ต้องไปคิดกังวลกลัวโรคนั้นโรคนี้ มีงานก็ทำไป ทำไม่เสร็จก็เดี๋ยวกลับมาทำต่อ ไม่เป็นทาสของงาน
ระยะหลังนี้อารมณ์เรื่อยๆ เป็นบ่อยขึ้น
สงสัยว่าคงแก่มากขึ้น....แต่...เอ..จะว่าเพราะแก่แล้วเรื่อยๆ จะพาให้เข้าใจผิดไปหรือเปล่านะ เพราะคนมีอายุที่ขยันขันแข็ง ประสบความสำเร็จในชีวิตมากมายก็เยอะแยะ ความแก่ไม่น่าจะเป็นตัวอธิบาย
หรือว่าเพราะอากาศ..แต่อากาศก็ไม่ได้เย็นสบายไปทุกวัน บางคืนก็ร้อนอบอ้าว ยิ่งมรสุมเข้าตัวเหนียวหนับเหมือนกัน แต่ก็ไม่เปิดแอร์ล่ะ ทำใจซะว่าอากาศร้อน เปิดพัดลมอ่อนๆ ก็หลับสบายได้ทั้งคืน
ช่างเถอะไม่ต้องหาเหตุผลก็ได้ อารมณ์เรื่อยๆ สบายๆ ก็ทำให้ชีวิตมีความหมายที่ความเรื่อยๆสบายๆ เนี่ยมั้ง...เข้าข้างตัวเองบ้าง..ก็ไม่เป็นไร...นิ...ก็ชีวิตเราเอง
ความเห็น (10)
- แวะมาขอบคุณครับ
- อายุไม่ใช่อุปสรรคครับ
- เคยได้ยินไหมว่า"แก่แค่ไหนก็ยังมีไฟอยู่"
- ขอบคุณมากครับผม
อ่านแล้ว...ผมขำในใจ...เรื่อย ๆ สบาย ๆเห็นภาพผู้เล่าเลยครับ
สิ่งแวดล้อมคงเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้คิดอย่างนี้...ช่วงกล้บที่พัก ผมกำลังฟังเพลง...อุ๊ยคำคนแก่...ของ
จรัล มโนเพ็ชร พอดีครับ...
- เป็นคำที่โดนมาก ๆ เลยครับท่านอาจารย์จันทรรัตน์
- ช่วงนี้ผมกลับมาอยู่บ้านก็เป็นเช่นนี้ครับ "อารมณ์เรื่อย ๆ" ไม่ต้องว้าวุ่นเรื่องราวสับสนวุ่นวายอะไรมากมายเหมือนเมื่อก่อน โดยเฉพาะเรื่องของการตอบสนองต่อสิ่งเร้าทางด้านทุนนิยมครับ
- ขอบพระคุณอาจารย์สำหรับบันทึกดี ๆ และข้อคิดเห็นดี ๆ ที่มีให้กับผมเสมอมาครับ
- ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับ
อาจารย์ ดร ขจิต
มะพร้าวห้าวยิ่งแก่ยิ่งมันค่ะ...(เอาของกินมายั่วน้ำลายอาจารย์ค่ะ)
ท่าน umi คะ เพลงนี้เคยมีความหลังฝังใจค่ะ
คือเคยเดินเข้าห้องอาหารแห่งหนึ่งกับเพื่อนๆ พยาบาลรุ่นเดียวกัน(งานเลี้ยงรุ่น) พอกลุ่มกะจะซ่าส์ทั้งหลาย เท้าเหยียบพื้นร้าน นักดนตรีก็เปลี่ยนมาร้องเพลงนี้ทันที....คืนนั้น เลยโจ๋กันไม่ออก ได้แต่เจี๋ยมๆ ค่ะ....สิ่งแวดล้อมเป็นใจซะ....ยังนึกขำไม่หายค่ะ
อาจารย์ ปภังกร คะ
ขอบคุณเช่นกันค่ะ...อาจารย์เป็นตัวอย่างของคนที่รับการเปลี่ยนแปลงได้เร็ว...ถ้าใจไม่นิ่งๆคงทำยาก...เรามาชักชวนกันเป็นนายของอารมณ์ดีกว่าเป็นทาสของความต้องการนะคะ
- เข้ามาสวัสดีทักทายค่ะ อาจารย์จันทรัตน์
- ชอบชื่อบันทึกนี้มากค่ะ ชอบอารมณ์แบบที่ว่านี้มากด้วย มีแล้วสบายใจดี รู้สึกเหมือนอารมณ์ริมน้ำ หรือแถวที่มีน้ำใสไหลเย็น.... พอเป็นอย่างนี้จะชอบมาก
- อ้าว...ไหงเลยนึกถึงเพลงสุนทราภรณ์ไปได้ก็ไม่ทราบอะค่ะ :)
สวัสดีค่ะ อาจารย์ดอกไม้ทะเล
ขอบคุณที่ชอบบันทึกค่ะ
อารมณ์เรื่อยๆ พาให้ใจรอดมาหลายครั้ง ไม่ว่าจะคราวที่ตกเป็นหนังหน้าไฟระหว่าง คนที่กำลังขับเคี่ยวผลประโยชน์ คนที่กำลังแสดงพลังด้วยการใช้คำรุนแรน(แทบไม่น่าเชื่อเน๊อะว่า ในวงการการศึกษา คนเป็นครูอาจารย์สามารถกลายเป็นคนพาลที่ใช้คำรุนแรงและหยาบคายได้) ....พอไม่ไปโต้ตอบ (ด้วยความที่อารมณ์มันเรื่อยๆ... กลับกลายเป็นถูกโกรธหนักเข้าไปใหญ่ หาว่า ไปท้าทายทางอารมณ์ไปโน่นก็มีค่ะ...อิอิ