หน้าต่างไม่ได้มีไว้แค่ทำให้ "บ้าน" ดูเป็น "บ้าน"
และคนเรา ก็ไม่ได้มีหัวใจไว้แค่สูบฉีดเลือด
เพราะหน้าต่างมีประโยชน์มากกว่านั้น
มันสามารถเปิดออกเพื่อให้มองเห็นความเป็นไปต่างๆด้านนอก
และหัวใจ
ก็ทำหน้าที่ได้มากกว่าสูบฉีดเลือด
เพราะมันสามารถรักใครสักคนด้วยความรู้สึกทั้งหมดที่มี
แต่หลายๆ คน
อาจเคยชินกับการอยู่แต่ในบ้านที่ปิดหน้าต่าง
รวมถึงเคยชิน
กับการรักและเป็นห่วงแค่ตัวเอง
หน้าต่าง จึงไม่เคยถูกเปิดออก
และหัวใจหนึ่งดวงนั้น
ก็ไม่เคยเปิดใจรักใครเลยสักคน
ชีวิตจึงเต็มไปด้วยเรื่องเหงาๆ
กินข้าวคนเดียว...
ดูหนังคนเดียว...
อ่านหนังสือคนเดียว...
และเดินกลับบ้านคนเดียว
จนที่สุด
ก็กลายเป็นคนที่ใช้คำว่า
"คนเดียว"
มากกว่าคนอื่นๆ
ถ้าวันนี้
เธอก็คืออีกคนหนึ่งที่ยังไม่รู้
ว่าโลกข้างนอก
มีอะไรให้มอง
มากกว่าโลกภายในบ้าน
ลองผลักหน้าต่างออกไปสิ
ใช้เวลาแค่นิดเดียว
แล้วเธอก็จะได้เห็น
สิ่งที่มันเคลื่อนไปข้างหน้า
พร้อมวันเวลา
โลกที่ไม่หยุดนิ่ง
โลกที่มีหลายสิ่งรอเธอ
ให้ก้าวออกไปค้นหาคำตอบของการเกิดมา
และเมื่อเปิดหน้าต่างแล้ว
อยากให้เธอลองเปิดหัวใจด้วย
เพื่อจะรักใครสักคนด้วยความจริงใจ
รัก...ที่มีความสุข
แม้จะไม่ได้รับสิ่งใดตอบแทนกลับมาเลยก็ตาม
รัก...ที่ทำให้ยิ้มไปด้วยเมื่อเห็นเขายิ้ม
และร้องไห้ด้วยกัน... เมื่อเขาเศร้า
แม้ว่าเมื่อมีความรัก
รักนั้นจะทำให้เธอมีเรื่องทุกข์ร้อน
มากกว่าแต่ก่อน
แต่เธอก็จะมีเรื่องให้หัวเราะ
ได้มากกว่าแต่ก่อนด้วยเช่นกัน
ที่สำคัญ... ชีวิตเธอจะเหงาน้อยลง
หรือไม่... ก็ไม่เหงาอีกเลย
เพราะความรัก
จะทำให้เธอ
ไม่ต้องใช้คำว่า
"คนเดียว"
บ่อยๆ อีกต่อไป
เพราะความรัก
จะทำให้เธอ
เปลี่ยนมาใช้คำอบอุ่น
อย่างคำว่า
"ด้วยกัน"
กินข้าวด้วยกัน
ดูหนังด้วยกัน
อ่านหนังสือด้วยกัน
โทรศัพท์คุยกัน
เดินกลับบ้านด้วยกัน
เถอะนะ
อย่าปล่อยทิ้งหัวใจให้ฝุ่นจับ
อย่าเป็นคนที่สะกดคำว่า
"รัก"
เป็น
แต่ไม่เคยเขียนลงในหัวใจ
ของใครสักครั้งเลย
---------------------------------------------------
cradit by i Like เล่มที่ 91 หน้า 118
ขอบคุณค่ะ
ไม่มีความเห็น