การเรียน ป. เอก สาขา วัฒนธรรมศึกษา สำหรับวันนี้...ช่วงเช้าเวลาประมาณ 07.30 น.ผมออกจากที่พักไปทำงานเป้าหมายที่หน้าบ้าน ศ.สุธิวงศ์ พงศ์ไพบูลย์ ซึ่งอยู่ใกล้ ม. ทักษิณ จ. สงขลา
ผมไปรับท่านมาสอนนิสิต ป. เอก สาขาวัฒนธรรมศึกษา ที่สถาบันทักษิณคดีศึกษา ครับ...เวลา 09.00 น.ถึงพักเที่ยง...กระบวนการเรียนรู้นี้ผมเข้าไปนั่งฟังอย่างตั้งใจ...เหมือนกับเรียน ป. เอก อีกสาขาหนึ่งเลยครับ ฮา ๆ เอิก ๆ
การเห็นคน ๆหนึ่งก็เห็นความเป็นหลายชาติพันธ์...ที่เราเห็นสิ่งหนึ่งว่ามันนิ่ง ๆที่จริงมันไม่นิ่ง
มันมีพลวัตของมันอยู่ตลอดเวลา...บางคนพออายุ 60 ปี ออกจากงานแล้วจะไปอยู่บ้านนอกซึ่งเป็นบ้านเกิด...พอเอาเข้าจริงอยู่ไม่ได้เพราะทุกอย่างมันเปลี่ยนแปลงเร็วมาก...แม้ในบ้านนอกก็มีการเปลี่ยนแปลง...
ตัวเราเองเหมือนวิ่งอยู่ในซอยแคบ ๆกระทบสิ่งนั้นสิ่งนี้อยู่ตลอดเวลาครับ...เราต้องเรียนรู้ที่จะอยู่ได้ในทุกสภาพของสังคม... มนุษย์เรามีปัญหาตรงที่การไม่ยอมรับความจริง...กับการไม่รู้ความจริง...
จึงก่อเกิดการระแวงสงสัยและค้นหาคำตอบ...ถ้าเดาตามความคิดของตนเอง...โดยไม่ศึกษาตรรกศาสตร์...ไม่มีทฤษฎีที่เป็นกรอบแนวคิด...โอกาสที่จะเดาผิดนั้นมีมาก...
ถ้ามีการยอมรับความจริงและรู้ความจริงแล้ว...จะโปร่งใสไร้กังวลในการดำเนินชีวิตทีเดียวครับ ฯลฯวิวบนลานกว้าง....สำหรับจอดรถของทุกท่านที่มาเที่ยวชม...ณ สถาบันทักษิณคดีศึกษา เกาะยอ...
ที่มองเห็นอยู่เบื้องหน้า...มองจากมุมสูงคือสะพาน
เปรม ฯ...ครับ
หลักสูตรนี้น่าสนใจมากครับ
ช่วงเที่ยงวันที่ 3 ต.ค. 2549 ผมลงจากเกาะยอ ไปหาทานข้าว...เห็นธงปลิวไสว...บนสะพานเปรม ฯลมพัดลงทะเลอ่าวไทย...คิดถึงในหลวง...คิดถึงประเทศไทย
บรรยายกาศในห้องเรียน ป.เอก วัฒนธรรมศึกษา...
ตื่นเต้น...เร้าใจ...ไม่มีใครหลับ...อบอวนทางวิชาการ...เริ่ม 9.00-12.00 น. วันที่ 3 ต.ค. 49
สวัสดีคะ..ท่าน umi
กะปุ๋มไม่ค่อยได้เข้ามาคารวะท่านเลยคะ...
เพิ่งทราบว่า...ท่านยังดูสุขภาพดีอยู่เลยคะ
ทีแรกเข้าใจว่าท่านสูงวัยแล้ว 555...(ขอแอบหัวเราะตัวเองนะคะ...ที่คิดไปด้ายยยย)
...
เสร็จสิ้นภาระทาง มข. อาจไปขอเป็นศิษย์หลักสูตรนี้นะคะ...
*^__^*
กะปุ๋ม
กำลังมองคุณอยู่นะครับ...ฮา ๆ เอิก ๆ
ภาพ
ไม่ยิ้ม...สำรวม...แต่จิตใจยิ้มเสมอ...ภาพ...umi เอง.
สวัดสดีครับ คุณจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
ผมพึ่งออกมาจากการประชุม...ครับ...กำลังนำภาพลงอยู่...มีเสียงเรียกให้เขาประชุม...น่าไปเที่ยวจริง ๆนะครับ...เมืองปาย...ชอบภาพนี้จัง...ทำให้ผมนึกถึง...หน้าอุโมงค์ปิยะมิตร...อ. เบตง...มีอย่างนี้ด้วยครับ
ขอบคุณครับ
จาก...umi
สวัสดีครับ คุณกะปุ๋ม
คงเหนื่อยมากนะครับ...เพราะมีงานใหญ่ที่บรรดาญาติ
ต้องช่วยกันทำ...
ผมพึ่งมีอายุเข้าเลขหลักสี่...ไปไม่เท่าไหร่เองครับ
ฮา ๆ เอิก ๆ
อายุเป็นเพียงตัวเลขครับ...
ขอบคุณครับ
จาก...umi
การเรียนรู้...ไม่มีคำว่าสายครับ...คุณกะปุ๋ม
ท่ามีเวลา...และโอกาสอำนวย...ขอเชิญมาเรียนนะครับ...สนุก...ดื่มด่ำกับความรู้ลึกที่ได้...ครับ
โห ++ อาจารย์จะโกรธไหมถ้าหนูจะบอกว่า อาจารย์ดูหล่อและดูดีมั๊ก มาก เลยคะ ....จากรูปด้านบนขวาหนูก็คิดว่าอาจารย์สูงวัยซะอีก....// ภาพนี้หล๊อ หล่อ....คะอาจารย์ !! นี่ถ้าหนูรุ่นเดียวกับอาจารย์หนูคงจีบอาจารย์ไปแย้วววว อิอิ...(โอ้ยยย ๆ นรกจะกินกบาลแล้วเรา เหอ ๆ คิดอะไรแบบนี้อิอิ..หนูล้อเล่นคะอาจารย์)
สวัสดีครับ คุณน้องนิว
คำชมเป็นเหมือนหยาดน้ำทิพย์ชะโลมใจให้เหลิงลำพอง...เดินไปไหน...มาไหนเหมือนตัวลอย...แต่การชื่นชมกันก็ทำให้โลกนี้สดสวย...นะครับ
เสียดายจัง...เห้อ...ที่ผมเกิดเร็วไปหน่อย...และพบรักแต่งงานไปแล้วครับผม...ฮา ๆ เอิก ๆ...คุณนี้ตาถึงจริง...แถมยังพูดตรงอีกด้วยนะครับ...อันที่จริงความสวยอย่างคุณ...หรือความหล่ออย่างผมก็เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาครับ...มันไม่คงที่...ครับผม
ขอบคุณครับ
จาก...umi