การเดินทางหนทางไม่ว่าใกล้หรือไกล
ย่อมมีภาพที่ผ่านสายตามากมาย
บางภาพน่ามองผ่าน
บางภาพน่าเก็บไว้ในความทรงจำ
บางภาพน่านั่งเรือสักลำ เพื่อไปให้ถึง
เมื่อสมองเราเก็บภาพนั่นไว้
บางที หัวใจก็ตอบสนอง
เพื่อนำมาไตร่และตรอง ...
ว่ามุมมองนั้น สวยงามเพียงใด
อย่าละเลยสิ่งที่เรามองผ่าน
ถึงแม้มันจะเป็นเพียงฤดูกาลที่ผ่านมาเห็น
จงเลือกมองในสิ่งที่มันเป็น
อย่าเพียงมองแค่เห็นเพียงแว่บใจ
พาชม ...
มุมมอง ณ สองข้างทาง
ภาพที่ ๑ ... แหงนหน้ามองท้องฟ้า ... ท้องฟ้าก็เป็น "สีชมพู"
ภาพที่ ๒ ... หลังคากระเบื้องเป็น "ลอน" เมฆบนท้องฟ้าก็เป็น "ลอน" เช่นกัน
ภาพที่ ๓ ... เหลือง เขียว สีม่วง เป็นเพื่อนกัน แต่บางครั้งก็ขัดแย้งกันบ้างเป็นบางเวลา
ภาพที่ ๔ ... ไม่มีใครมี "วิธีคิด" หรือ "มุมมอง" เดียวกันหรอก ทุกคนมีความแตกต่าง
ภาพที่ ๕ ... เมฆจะมืดทาบทาท้องฟ้าปานใส แสงส่องใจย่อมหาทางส่องลงมาปานนั้น
ภาพที่ ๖ ... ตู้ไปรษณีย์ คือ เครื่องหมายของการหยุดเวลา
ภาพที่ ๗ ... แมวหลับ กับ ฐานพัดลม
ภาพที่ ๘ ... แสงออร่า ทำให้บอร์ดที่ดูธรรมดา ไม่ธรรมดาอีกต่อไป
ภาพที่ ๙ ... รอยต่อของยุคสมัย
ภาพที่ ๑๐ ... แมวหัวยุ่ง กีตาร์ และปฏิทิน
ภาพที่ ๑๑ ... แค่มุมเดียว แต่หลายความคิด
......................................................................................................................................................................................
เพลงประกอบ "ไกลแค่ไหน คือ ใกล้" (Piano Version)
ที่มา : http://www.youtube.com/watch?v=fjjLyAcrkcY
.........................................................................................................................................................................................
มุมมอง ณ สองข้างทาง ... สวยงามเสมอ
หากเรารู้จัก ... เลือกที่จะมอง
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...
ป.ล. ... ภาพด้านล่างนี้ เกิดขึ้นวันศุกร์ที่ ๑ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๖
ณ ร้านสวนผัก เชียงใหม่ ...
ภาพที่ ๑๒ ... เจ็บป่วยแค่ไหน แต่หัวใจก็ยังยิ้มได้เสมอ ....
(คุณหมอบางเวลากิ๊บก๊าบ มิได้กล่าว แต่ผมกล่าวเอง ;)...
.......................................................................................................................................................................................
ข้อมูลภาพ
ภาพชุด : มุมมอง ณ สองข้างทาง
สถานที่ : เชียงใหม่
เดือน ปี : มีนาคม ๒๕๕๖
กล้อง : มือถือ Nokia Lumia 620
ผู้บันทึก : wasawatdeemarn (c) gmail.com
ใจเป็นตัวเชื่อมให้ใกล้
เก็บเป็นความทรงจำดีๆนะคะ...
ทุกภาพมีความหมาย นัยะ ซ่อนเร้น...ขอบคุณครับอาจารย์ ที่ทำให้อ่านจบแล้วเหลียวมองสรรพพสิ่งรอบกาย อย่างรู้เห็นความเป็นไป....
ขอบคุณมากครับ คุณ pap2498 ;)...
ขอบคุณมากครับ พี่ใหญ่ นาง นงนาท สนธิสุวรรณ ;)...
ทุกสรรพสิ่งมีความหมายซ่อนอยู่จริงเช่นนั้นครับ คุณ พ.แจ่มจำรัส ;)...
ขอบคุณมากครับ
พี่แจ๋ว มีความเห็นว่า มันน่าจะมีรูป ของคนสองคน วางตรงกลางกรอบนั่น
ทุกอย่างก็จะ สมบูรณ์แบบ ไม่ว่างเปล่า วังเวง วิเวกแว่ว หนอ
มาทักทายจ้ะ
ชอบภาพนี้นะคะ
ดูซับซ้อน
แต่ก็เป็นระเบียบอย่างธรรมชาติ
จ้า คุณมะเดื่อ ;)...
ขอบคุณมากครับ
ครับ พี่ ตันติราพันธ์ ;)...
โพธิ์ต้นนี้อยู่ระหว่างทางลอดอุโมงค์กับถนนทางเบี่ยงไปอำเภอแม่ริมครับ
เก่าแก่ แต่มีคนดูแล
ขอบคุณครับพี่ ;)...
ผมก็เคยสงสัยอยู่บ่อยๆเหมือนกันครับ เคยถามเด็กๆว่าเพลงของลุงเบิร์ดที่ร้อง "...ฝนที่ตกทางโน้น หนาวถึงคนทางนี็..." มันเป็นไปได้จริงหรือเปล่าและเพราะอะไร
คำตอบก็จริงบ้างไม่จริงบ้างพร้อมยกตัวอย่างไปต่างๆนาๆ
มีคนหนึ่งตอบอย่างมั่นใจเสียงดังเลยว่า จริง..เพราะฝนที่ตกทางโน้นมันอยู่ห่างจากคนทางนี้แค่ช่วงเสาไฟฟ้าเดียว..
...!!!..
เป็นการนำเสนอที่ดีมากครับ
แค่เสาไฟฟ้าเดียว !!!
ขอบคุณมากครับ คุณ Lungnoke ;)...
ขอบคุณมากครับ ท่าน ชาญโชติ ;)...
แวะเยี่ยมชม
และตามชมมุมมอง สองข้างทาง
ทุกภาพ สื่อความหมายในตัวเอง
มองมุมต่าง ต่างมุมมอง สองข้างทาง
ชอบเจ้าเหมียวนอน มีความสุขจังเนอะ
ขอบคุณมากครับ คุณ EGA ;)...
เจ้า "หมาิ้จิ้ม" มีความสุขตลอดครับ คุณ กอหญ้า ;)...
ขอบคุณมากครับ
เจ้าจิ้มดูมีความสุขเสียจริง
(พื้นบ้านอาจารย์สะอาด เงาวับเลย)
ขอบคุณที่ให้เกียรติเป็นภาพ 'กระพือ' เป็นสุดท้ายคะ ;)
เจ้าหมาจิ้มมันหลับตลอดเหรอคะ หรือว่ายิ้มแล้วตาหยี เหมือนใครบางเวลา ?
บ้านชายหนุ่มหนอนหนังสือ รักสะอาด เป็นระเบียบเรียบร้อย รักเสียงดนตรี อารมณ์สุนทรีย์ ช่างคิด ละเมียดละไม หัวใจสีชมพู เทอดไท้ในหลวง
ขาดเพียงคนหุงข้าว......ฝากบอกคนในภาพ ๑๑ ค่ะ
เจ้า "หมาจิ้ม" หลับทั้งวันครับ คุณหมอบางเวลา ป. ;)...
พื้นมันเงาเองครับ 555
ยินดีที่คุณหมอได้รับการบันทึกภาพไ้ว้ครับ ;)...
หลับเป็นอาชีพครับ คุณหมอธิ ทพญ.ธิรัมภา ;)...
คนหุงข้าว ... กำลังรออยู่พอดีครับ อิ อิ
ยังขาดสัญญาณตอบรับ ;)...
ใกล้สุด ๆ เลยครับ พี่นุช ยุวนุช 555
ขอบคุณมากครับพี่