ข้อสังเกตจากเพื่อนที่เริ่มต้นเรียน ปริญญาตรีในสาขาเดียวกัน เมื่อคนแรกเรียนจบแล้ว เรียนปริญญาโทต่อเนื่อง ในขณะที่อีกคน จบแล้วสมัครเข้าทำงานแล้วจึงจะกลับมาเรียนต่อเมื่อมีโอกาสที่เหมาะสม
จุดเปลี่ยนที่แตกต่าง ทำให้เส้นทางเดิมของชีวิตเปลี่ยนไป
คนแรกที่เรียนต่อในสาขาเดิม ย่อมจะสะสมความชำนาญเฉพาะทาง คล่อง รอบรู้ ปราดเปรื่องในสาขานั้น และเรียนจบในระดับปริญญาเอกได้เมื่ออายุยังน้อย ในขณะที่คนที่สองเมื่อไปทำงานแล้ว กลับมาเรียนต่อในสาขาใหม่ ตามข้อมูล การรับรู้ใหม่ ตามความต้องการของตลาดแรงงานที่ได้ไปสัมผัสมา ซึ่งจะมองเห็นโอกาส และความก้าวหน้าในอนาคต จึงเลือกที่จะเรียนตามความก้าวหน้านั้น
ความแตกต่างระหว่าง 2 คน นี้ คนที่ทำงานแล้วกลับมาเรียนต่อ มีผู้มองว่า ไม่มีความต่อเนื่องในการเรียนต่อในสาขาเดิม ซึ่งสามารถศึกษาเรียนรู้จนเกิดความชำนาญ เก่งจนเป็นผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทางได้
แต่ผู้ที่เลือกเรียนในสาขาอื่นๆ หรือเปลี่ยนสาขา จะเป็นผู้ที่รู้กว้างๆ แต่ไม่ชำนาญ ไม่ปราดเปรื่อง ไม่ลึกซึ้งมากนัก แต่ก็สามารถที่จะปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงต่างๆได้กับมุมมองที่ กว้างกว่าเดิม
คนที่เรียนสาขาเดียวมาตลอด ย่อมมีเข็มมุ่งในการเรียนรู้ สามารถที่จะทุ่มเท ค้นคว้าจนแตกฉานเฉพาะทาง ซึ่งในหลายวิชาชีพที่ประกาศรับสมัครงาน ได้ประกาศรับสมัคร โดยกำหนดไว้ว่าจะต้องเรียนจบในสาขาเดียวกัน เพื่อดึงความเชี่ยวชาญออกมาใช้
คนที่เรียนข้ามสาขา เมื่อมีข้อมูลมาก ย่อมมีสิ่งที่อยากจะทำหลายอย่าง หลายคนมองว่า เขาเป็นผู้ที่มีความสามารถมาก แต่อีกหลายคนเห็นว่า นั่นคือการขาดเข็มมุ่งในการทำงาน เพราะหากตั้งใจทำสิ่งหนึ่งอย่างเต็มที่ ผลงานจะออกมาดีที่สุด เพราะทุ่มเทสมาธิ ความตั้งใจลงไปเต็มร้อย
แต่ไม่ว่าจะคิดเห็นอย่างไร คนที่สามารถใช้ความรู้ที่มีอยู่ให้เกิดประโยชน์ ทำงานบรรลุตามวัตถุประสงค์ที่ตั้งไว้ได้สำเร็จ ถือได้ว่า เป็นบุคคลที่ประสบความสำเร็จเช่นกัน
ก็จริงนะ เพราะจากเพื่อนของนิว เรียนตรี-โท-เอก สาขา IT มาตลอด แต่ไม่สามารถประยุกต์ข้อมูลได้ แต่ทั้งก็ไม่ได้หมายความว่าเค้าไม่เก่ง แต่คงเป็นมุมมองในการประยุกต์ข้อมูลมากกว่า แต่อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคลด้วย
ก็จริงของคุณบอน !! เพราะเค้าเป็นอาจารย์สอนคอมพิวเตอร์ 55555 เหมือนนิวนี่แหละ