"ฝ่ายวิชาการ (อย่างเรา) มักจะใช้ หัว (แนวคิดทฤษฎีเชิงวิชาการ) เป็นหลักในการขับเคลื่อนงาน แต่ชาวบ้านเขามักจะใช้ มือ (การปฏิบัติ) และ หัวใจ (ฉันทะ) ในการขับเคลื่อนงาน ดังนั้น เมื่อฝ่ายวิชาการลงไปทำงานกับชุมชน ก็จะใช้ความเคยชินของตัวคือ ยึดแนวปฏิบัติ ที่เน้น หัว อย่างที่ตนถนัด แต่ชาวบ้านเขาไม่คุ้นชินกับแนวปฏิบัติเช่นนั้น เหมือนกับเราพยายามให้ชาวบ้านวิ่งในลู่อย่างที่เราเคยวิ่ง แล้วเขาจะวิ่งได้เร็วอย่างไร? เราต้องเรียนรู้ว่า ลู่ ที่ชาวบ้านเขาวิ่งนั้น มันเป็นอย่างไร? และปล่อยให้เขาวิ่งในลู่แบบอย่างของเขา ที่เขาถนัด"
- ที่มา พี่ทรงพล เจตนาวณิชย์ โครงการส่งเสริมการเรียนรู้เพื่อชุมชนเป็นสุข (สรส.)
ขุมความรู้ (ผมคิดเอาเอง) : การแกะรอยวัฒนธรรมการเรียนรู้ ให้เข้าใจวิถี จริต ของคนเหล่านั้นจริงๆ เป็นเรื่องที่ต้องเริ่มทำก่อนและให้ความสำคัญเป็นลำดับต้นๆ หากต้องการให้ที่หนึ่งที่ใดเป็น .........แห่งการเรียนรู้
"ต้องคิดเสมอว่า ตัวเองเป็นนักเรียน ต้องเรียนรู้อยู่เสมอ เมื่อร่วมทำ KM ในการบูรณาการงาน ร่วมกับส่วนราชการ (9 หน่วยงาน) ในจังหวัดนครศรีธรรมราช โดยมีผู้ว่าราชการจังหวัด เล่นบทบาท "คุณเอื้อ" สิ่งที่เห็นในระยะเวลาเพียงไม่กี่เดือน คือ หน่วยงานเหล่านั้น สะท้อนออกมาผ่านการกระทำ แสดงถึงความเป็นนักเรียน เห็นพัฒนาการบรรยากาศการพูดคุยที่ค่อยเปลี่ยนสภาพของความเป็นมิตรมากขึ้น ความรู้เปลี่ยนเร็วมาก ต้องติดตามเรียนรู้กันชนิดต้องไม่กระพริบตาเลยทีเดียว"
- ที่มา คุณภีม ภคเมธวี มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์
ขุมความรู้ (คิดเอาเองอีกนั่นแหละ) : การออกแบบกระบวนการของการแลกเปลี่ยนความรู้จากการทำงาน จนกระทั่ง "คุณกิจ" มีพฤติกรรมการเรียนรู้ มากกว่า การรับรู้ โดยให้เขารู้ตัวเองว่าเขาไม่รู้อะไร และบอกตัวเองได้ว่าเขาจะต้องเรียนรู้เรื่องใด ต้องสร้างความรู้อะไร - เป็นชุดความรู้ที่คุณอำนวยต้องสร้างสรรค์ขึ้นมาครับ (ตามสไตล์ใคร สไตล์มัน ตามแต่บริบทที่ซับซ้อนต่างกัน)
ละอองความคิด (ของผมเอง) ว่าด้วย: ความรู้ กับ การเรียนรู้
"ความรู้ทุกประเภท เป็นผลผลิตจากการเรียนรู้ของมนุษย์ จึงติต่างว่า (ณ ตอนนี้) ความรู้จะไม่แสดงพลานุภาพ (เอาไปใช้ในงานได้) หรือถูกสร้างขึ้นมาใหม่ได้เลย หากคนไม่รู้จักวิธีการเรียนรู้"
ไม่มีความเห็น