คุย...คุ้ย...ใจ (3)
แม้จะห่างหายไปนานกับ(ราย)การคุย...คุ้ย...ข่าว เอ๊ยไม่ใช่ คุย...คุ้ย...ใจ แต่พวกเราก็ยังฝึกหายใจแบบ 4 - 7 - 8 อยู่ทุกเช้าโดยมีน้องยุ้ยส่งเสียงเรียกพี่ๆน้องๆ และน้องเล็กตั้งเวลาปลุก 
เพราะมีการเพิ่มเวลาของการฝึกจากวันละ 10 ครั้ง เป็นวันละ 5 นาที...
ในวันนี้พวกเราเริ่มต้นด้วยการฝึกหายใจแบบ 4 - 7 - 8 เช่นเดิม แต่คราวนี้มีการเปิดเพลงบรรเลงเบาๆคลอไปด้วย หลายคนบอกว่า "ดีจัง รู้สึกผ่อนคลายมากกว่าเดิม" (สงสัยต้องเพิ่ม option นี้ในการฝึกครั้งต่อไป...อิ...อิ...
)
นอกจากนี้ พวกเราได้เริ่มต้นทำกิจกรรม "อ่านอุณหภูมิใจโดยฝึกหัดการใช้ I message" ซึ่งมีพี่ขวัญเป็น leader เช่นเดิม สมาชิกในวันนี้ประกอบด้วย น้องยุ้ย พี่น้อย และผู้เขียน ส่วนสมาชิกที่เหลืออีก 2 คน คือ น้องรัตน์และหนูเล็กไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมเพราะ คนหนึ่งไม่สบาย เป็นไข้ 
(หายไวๆนะจ๊ะ พี่ๆน้องๆเป็นห่วง) และอีกคนเตรียมตัว(และใจ)ให้คุณหมอลงมีดผ่าท้องในวันพรุ่งนี้...
เย้!!!ได้สมาชิกตัวน้อยๆเพิ่มขึ้นอีกคนแล้ว 
หลักการของการอ่านอุณหภูมิใจโดยฝึกหัดการใช้ I message นั้น คือ...
- สมาชิกแต่ละคนพูดถึงความรู้สึกของตนเองที่มีต่อสถานการณ์ หรือบุคคล โดยอ่านอุณหภูมิใจทีละความรู้สึก
- สมาชิกมีส่วนร่วมในการแสดงความรู้สึกของตนเองแต่หากสมาชิกคนใดไม่พร้อมที่จะพูดถึงความรู้สึกเหล่านี้หรือเงียบ ก็ไม่ผิดกติกาใดๆทั้งสิ้น
การอ่านอุณหภูมิใจนี้ ควรเป็นไปอย่างธรรมชาติ และเป็นความรู้สึกที่มาจากใจของผู้พูดในขณะนั้น และในวันนี้พวกเราเริ่มต้นพูดถึงความรู้สึก 2 อารมณ์ คือ ความรู้สึกขอบคุณ และความรู้สึกอยากจะขอโทษ
ความรู้สึกขอบคุณ 
พี่ขวัญ: "ขอขอบคุณหนูเล็กที่มาทำงานจนถึงวันคลอด"
น้องยุ้ย: "ขอบคุณพี่รัตน์ที่ช่วยทำ case แทนในวันที่ติดภารกิจ ขอบคุณหนูเล็ก...ขอบคุณพี่น้อย....ขอบคุณพี่ไก่...."
พี่น้อย: "ขอบคุณเล็ก ช่วยสอนการเปิด HOMC"
ผู้เขียน: "ขอบคุณยุ้ยที่ช่วยทำ CQI ของงาน ขอบคุณหนูเล็ก... ขอบคุณพี่ขวัญ..."
ความรู้สึกอยากขอโทษ 
พี่ขวัญ: "ขอโทษที่เมื่อวานนี้มาวุ่นๆในห้องสังคมฯ เพราะต้องเตรียมบอร์ดสำหรับวันเสาร์ (พวกเรา: พี่ขวัญ บี และผู้เขียนจะไปร่วมงานตลาดนัดความรู้ให้กับเด็กๆที่เมอร์ซี่)"
น้องยุ้ย: "ขอโทษที่เมื่อวานมาสาย เพราะมีอุบัติเหตุทำให้การจราจรติดขัด"
ผู้เขียน: "ขอโทษยุ้ยสำหรับเรื่องเมื่อวานที่เข้าไปช่วยจัดการ case ล่าช้า ทั้งๆที่น้องส่งสัญญาณการช่วยเหลือมาหลายครั้งแล้ว"
บรรยากาศของการทำกิจกรรมในวันนี้ เป็นไปอย่างธรรมชาติแม้ว่าในช่วงแรกๆ สมาชิกบางคนรู้สึกกังวลใจ แต่เมื่อเข้าใจหลักการของการอ่านอุณหภูมิใจแล้ว ก็รู้สึกผ่อนคลาย และกล้าพูดความรู้สึกของตนเองมากขึ้น นอกจากนี้การอ่านอุณหภูมิใจยังช่วยให้เกิดความเข้าใจกันเกี่ยวกับมุมมองการทำงานของแต่ละคนมากขึ้นด้วย
by kai angel
ความเห็น (8)
ขอบคุณ ผอ.มากค่ะที่แวะมาให้กำลังใจ...
การฝึกงวดหน้านอกจากจะฝึกสองอุณหภูมิแรก(ขอบคุณและขอโทษ)ที่เราได้เริ่มรู้จักที่จะอ่านไปแล้ว เราจะเพิ่มอีกสองอุณหภูมิค่ะ คือ ความรู้สึกเป็นห่วง/วิตกกังวล กับ ความคาดหวัง...ถ้าอย่างไรฝากKai angle ช่วยรายงานต่อด้วยนะ
- บันทึกมีสาระ และการนำเสนอน่ารักมากค่ะ
ขอบคุณ..
- ขอบคุณพระเจ้าที่..ทำให้เราเป็นเพื่อนกัน
ขอโทษ...
- ขอโทษที่ต้องจากไป ขอโทษที่ทำให้ขาดคู่คิด (เมื่อไหร่ก็ตามที่เพื่อนต้องการความช่วยเหลือหรือกำลังใจ...ขอเพียงส่งเสียงมา...จะไปในทันใด จะไปยืนเคียงข้างเธอ.....)
ขอบคุณ
- ที่มีบันทึกที่น่าสนใจทำให้เราได้ฝึกฝน
ขอโทษ
- ที่มาช้าแต่ดีกว่าไม่มาเนอะ
- ไม่ช้าหรอกค่ะ
- ขอบคุณค่ะ ฝึกฝนแล้วได้ผลอย่างไร ก็มาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ
พี่ค่ะกระบวนการการทำอุณหภูมิใจแบบละเอียดเป็นอย่างไรค่ะ