เย็นเสาร์ยังเอาหญ้าที่แซมต้นไม้ที่เราตั้งใจปลูกออกได้แค่บางส่วน
จึงต้องต่อด้วยเป็นคนสวนเช้าวันอาทิตย์
หญ้าถอดปล้อง หญ้าแพรก ไม่ได้ปลูก แต่หญ้ามาเลเซียยืดมาจากพื้นที่ที่เราตั้งใจปลูก
ลามแทรกซึมเข้าแถวหลิวไต้หวัน ที่เราต้องการให้เป็นแถวโค้งโอบล้อมต้นพิกุล
ไมยราบ สาบเสือ เถาไม้เลื้อยคล้ายแตงโมแต่กินไม่ได้
งอกงามตามร่องระหว่างแผ่นหญ้านวลน้อยที่ตั้งใจปลูก
ดินชุ่มน้ำเพียงพอให้พืชที่เราไม่ต้องการเจริญแทงรากได้
งามแผ่ขยายออกมากกว่าหญ้าที่ตั้งใจปลูกและรดน้ำทุกวันด้วยซ้ำ
ต้นมะขามเทศมาจากไหนไม่รู้ ๒ ต้นคนละมุม เวลานี้ยังไม่อยากได้กิ่งหนามแหลม
รากแทงยาวลึกมาก พยายามใช้เสียมเซาะรอบ ๆ ตามลงไปให้ลึกที่สุด
กด ๆ ด้ามเสียมเบียดดินออกจากส่วนราก
ต้นที่หนึ่งยังเล็กฟุตกว่า ๆ ถอนรากถอนโคนออกได้หมด
ต้นที่สองเกือบเมตร เล็ดลอดสายตามาเนิ่นนานป่านนี้ได้อย่างไรเนี่ย
เสียมเซาะตามจนลึกไปไม่ได้อีก สับ ๆ ๆ จนขาด และสับย้ำ ๆ ๆ ให้ส่วนรากแหลกละเอียด
อย่างอกออกมาอีกนะ ตำแหน่งใกล้ขอบถนนเข้าบ้าน เดี๋ยวขูดรถ
(เคล็ดลับ ใครอยากเป็นหมอฟัน ควรฝึกถอนหญ้า ถอนวัชพืชไปพลางระหว่างอ่านหนังสือเตรียมสอบด้วยนะคะ)
^_,^
เช้าวันนี้จนหมดวันอารมณ์ดีตลอด
เก้าโมงนิด ๆ ถอนฟันไปแล้วสองคน อุดฟันหนึ่งคนได้สามซี่สบาย ๆ เตียงของน้องหมอก็ราบรื่น
สิบโมงครึ่งได้พักอิริยาบถบิดเอว หมุนไหล่ เพราะคนไข้หมดช่วงด้วย
มีคนไข้มาต่อกันก็ไม่ได้รอ ได้พักตั้งแต่สิบเอ็ดโมงครึ่ง
พักจากงานฟัน ช่วยดูแฟ้มที่น้องนกเตรียมข้อมูลรับการประเมินงานทันตสาธารณสุขจากสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดหนองคาย....เรียบร้อย ครบถ้วน
เราและคุณจุ๋มเตรียมแฟ้มงาน R2R งานพัฒนาบุคลากรและธรรมาภิบาล
บ่ายโมงรับการตรวจประเมิน ๕ส ช่วยกันแก้ไข น้อง ๆ ทำป้ายสะดวกเพิ่มเติม
บ่ายสามคนไข้หมด (น้องหมอทำต่ออีกคน) ไปเป็นผู้ประเมิน ๕ส งานซักฟอก Supply ห้องบัตร แผนกอุบัติเหตุฉุกเฉิน และผู้ป่วยนอกถึงห้าโมงเย็น
ซึ่งพรุ่งนี้จึงจะให้คะแนนตามที่เสนอแนะเล็ก ๆ น้อย ๆ ถึงสิ่งที่ควรทำให้ดีขึ้น
^_,^
ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะตั้งใจอารมณ์ดี ออกจากบ้านได้ตั้งแต่เช้า มาถึงโรงพยาบาลก่อนแปดโมงครึ่ง เริ่มทำงานด้วย
อารมณ์ดี
หรือน้อง ๆ เพื่อน พี่ร่วมงาน คนไข้ที่พบ สภาพแวดล้อมชวนอารมณ์ดีตลอดวันกันแน่
วันนี้จิตใจนิ่งมาก จังหวะหัวใจสม่ำเสมอ
บางวัน พื้นฐานอารมณ์ที่ต้องถอนออกให้เร็วที่สุดเมื่อรู้ตัว คือ อารมณ์โกรธ
บางครั้งไม่รู้ตัว ยังต้องพยายาม.....ไม่ปล่อยให้ฝังรากลึกชอนไชทำร้ายจิตใจเราเอง
คิดถึงชื่อที่หลวงปู่อ่อนสา สุขกาโร เรียกมาตั้งแต่เด็ก ๆ ไม่ได้เรียกธิรัมภาตามที่พ่อตั้งนะคะ
หลวงปู่เรียกว่า อี....“ธิธัมมา” ผู้ใหญ่สมัยก่อนใช้คำนำหน้าชื่อเรียกเด็ก ๆ ว่า “อี” ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นคำหยาบนะคะ คงจะเอ็นดูมากกว่า
เวลาลูก ๆ จบชั้นมัธยมศึกษา จะไปเรียนต่อที่อื่น พ่อจะนิมนต์พระมาฉันข้าวที่บ้าน เพื่อเป็นสิริมงคล
พอจะส่งลูกไปเรียนเป็นหมอฟัน พ่อจึงนิมนต์หลวงปู่มาฉันข้าวที่บ้านเช่นเคย พอสวดให้พร รดน้ำมนต์เสร็จ
หลวงปู่ถามว่า “สิไปเรียนเป็นหมอหลกแข่วบ้อ? ฝั่งลาวเขาเอิ้นจั่งซี้ละ หลกแข่ว กะคือหลกหญ้านั่นละ”
(หลก = ถอน , แข่ว = ฟัน , เอิ้น = เรียก , จั่งซี้ละ = อย่างนี้แหละ)
แม้วันนี้หลวงปู่ไม่อยู่ให้ไปตอบด้วยตัวเองแล้ว นึกถึงใบหน้าอารมณ์ดีของหลวงปู่คราใด ....
เรียนหลกแข่ว หลกหญ้า ยังบ่พอ ยังต้องเรียนหลกอารมณ์บ่ดีทั้งหลายออกจากใจต่อไปเรื่อย ๆ แหลวหลวงปู่....จนกว่าชีวิตจะจบลง
^_,^
ขอบคุณที่ให้เคล็ดลับ ใครอยากเป็ฯหมอฟัน (เก่งดีมีสุข) แบบหมออ้อ ต้องฝึกถอดหญ้า ไปพร้อมๆ กับถอนความโกรธด้วยนะคะ
ถอนกันทั้งวัน ;)...
สวัสดีค่ะคุณหมอ
ทางเหนือก็เรียก 'หลก' เหมือนกันค่ะ ;)
บ้านพีหมอ...ถอนหญ้า...และถอนฟัน...เก่งทั้งบ้านเลยนะครับ...บันทึกเรื่องเล่าเขียนสบายๆ แต่น่าติดตามอ่าน...มีความสุขระหว่างบรรทัดมากครับ
^______^
หลกแข่ว หลกหญ้า หลกอารมณ์บ่ดีบ่งาม
"ธิธัมมา" ได้ฝึกถอนรากถอนโคนเบิ๊ดด :))
หลกนำแน :))
งานเยอะ แต่อารมณืยังดีอยู่เลยนะคะ ทำงานแล้วมีความสุขนะคะคุณหมออ้อ
๕๕๕๕ สูตรลับเฉพาะ ต่อไปสอบความถนัดก่อนเข้าคณะทันตฯ ต้องไปฝึกถอนหญ้าก่อน
ขอบคุณนะคะอาจารย์หมอป.
คุณครูเงาก็ แค่วันหยุดถอนหญ้า วันธรรมดาถอนฟัน
ถอนทุกวี่ทุกวัน....ถอนหายใจ
เฮ้อ !!!! เมื่อไหร่หนอเธอจะใจอ่อน
อิ อิ
ขอบคุณที่ส่งยิ้มค่ะคุณแสงแห่งความดี
เหนือ อิสาน ลาว มีคำที่เหมือนและคล้ายกันหลายคำนะคะ
ขอบคุณค่ะคุณปริม...หายไปนานเลย
คนเขียนสุข คนอ่านสุขและให้กำลังใจกลับมา
ชุ่มชื้นในหัวใจจัง ขอบคุณมากค่ะคุณน้องทิมดาบ
มาแหมะ ๆ มาซอยกันหลก ขอบคุณนะคะคุณ Tawandin
"ธิธัมมา" ขอคารวะผู้ฝึกฝนอยู่เสมอ
เวลามีใครมาประเมินเรา โดยเฉพาะเจ้านายโดยตรงอย่าง สสจ. มันเป็นช่วงทดสอบของชีวิตไงคะ
งานที่เราทำเองมากับมือและกับทีม ทำมาต่อเนื่อง เราก็ไม่ได้รู้สึกกดดันอะไร รอบนี้สบาย ๆ ค่ะ
ที่ประชุม CUP ยังเคยแซวนะคะ งานยาก ๆ เอาไปให้ สสอ.ทำ งานง่าย ๆ เอามาให้หมออ้อทำ
จึงได้ทำแต่งานง่าย ๆ น่ะค่ะ Kunrapee ชีวีจึงมีสัดส่วนสุขมากกว่าทุกข์
หมายความว่า อ้อไม่ได้คิดว่ามีอะไรยาก เราก็แค่ศึกษาว่าคนอื่นเขาทำกันอย่างไร
ชอบออกแบบงานใหม่ ๆ ด้วยค่ะ เวลามีงานอะไรที่ไม่มีใครทำมาก่อน ไม่มีใครรับ อ้อก็จะได้รับเป็นคนทำ
ขอบคุณนะคะ
มีหมอฟันอารมณ์ดีอย่างนี้...ผู้รับบริการมีความสุขนะคะ
ขอบพระคุณมาก ๆ ค่ะคุณป้าใหญ่ ให้กำลังใจหลานมีอารมณ์ดีเสมอ ๆ
มาให้กำลังด้วยคนเด้อค๊า คุณหมอ
มารับ "กำลัง" เก็บไว้เยอะ ๆ เป็นพลังสำรอง อิ อิ
ขอบคุณหลาย ๆ คือกันเด้อค่า คุณ Tuknarak
ยินดีมากค่ะที่อาจารย์ธนิตย์มาเยี่ยม
สวัสดีครับคุณหมอ ผมน้องใหม่ในบ้านครับ วันนี้ตามคุณหมอบุญรุ่งมาได้ชมบันทึกที่ให้ข้อคิดดีๆ สอนภาษานิดๆ อารมณ์ดีอย่างนี้คนไข้ใจชื้นแน่ จะติดตามเอาคำสอนคุณหมอไปบอกต่อลูกสาวคร้บ
สวัสดีค่ะ คุณYanyong-P
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ขอบคุณมากค่ะ