ใกล้สอบแล้วเป็นเหมือนเดิมอีกล่ะ

         อาทิตย์หน้า เป็นสัปดาห์แห่งการสอบแล้วค่ะ แต่ดิฉันยังอ่านหนังสือ วันต่อวันเพื่อไปสอบอยู่เลย พยายามที่จะอ่านทุกวันก็ได้แค่ช่วงแรกๆ ก็ไม่อ่านเหมือนเดิม แล้วก็จะอ่านหนังสือไม่ทันทุกครั้ง จะทำยังไงดี ให้เปลี่ยนนิสัยเดิมๆของเราได้ ใครมีวิธีที่น่าสนใจช่วยแนะนำด้วยนะค่ะ ไม่ใช่แค่อ่านหนังสือไม่ทันอย่างเดียวนะคะ งานก็ทำไม่ทันด้วย จนตอนนี้ดิฉันอยู่ปีสามแล้วค่ะ ฟังดูเหมือนคนไม่มีความรับผิดชอบเลยใช่ไหมค่ะ ตอนแรกๆ ดิฉันไม่เข้าใจว่าเรียนวิชาผึ้งต้องเขียนบันทึกทำไม มันเกี่ยวอะไรกับการเรียนวิชาผึ้ง แต่ตอนนี้ได้คำตอบมาแล้วค่ะ ว่าอาจารย์ไม่ได้สอนวิชาการเลี้ยงผึ้งอย่างเดียว แต่อาจารย์สอนให้รู้จักคิด และประยุกต์ใช้ความรู้ และการเขียนบันทึกก็เป็นการผ่อนคลาย อย่างหนึ่งค่ะ เมื่อตอนอยู่มัธยมดิฉันเขียนบันทึกทุกวันหลายเล่มเชียวค่ะ แต่พอมาเรียนมหาลัยก็ไม่ค่อยมีเวลาเขียน พอกลับไปอ่านอีทีก็ขำๆ เป็นความสุขอย่างหนึ่งค่ะ ตอนเขียนเราใช้ความรู้สึกเขียน พอกลับมาอ่านมันเลยนึกภาพ เป็นฉากๆ ตอนๆออกเลยค่ะ วันนั้นดูวีโอเรื่องเสียงกู่จากครุใหญ่ ขอยืมคำว่า การทำงานต้องทำด้วยใจรัก ถ้าทำเพราะคำสั่งไม่นานก็เลิกทำ ดูแล้วมุมมองความคิดมากขึ้นเลยค่ะ