พระราชดำรัส พระบรมราโชวาทเรื่อง ความสำเร็จในชีวิตและการงาน

 

บอกตามตรงครับว่าสัญญาว่าจะลงแล้ว
พอเขียนเสร็จก็มืดแล้วนอนวันต่อมาลืมสนิท…..
จนกระทั่งเลยเถิดมาจนถึงตอนนี้รีบลงให้ในขณะที่ยังนึกได้อยู่มาช้ายังดีกว่าไม่มาใช่มะคุณจตุพร 

ได้อ่านบันทึกของคุณจตุพรในเรื่อง” ความรู้ต้องคู่คุณธรรม”
ทำให้นึกถึงพระราชดำรัสในหลวงที่เพิ่งอ่านสดๆ ร้อนๆ มาอาทิตย์ที่แล้ว
ได้รับสปอนเซอร์ เอ้ย การเอื้อเฟื้อจาก พี่พัชรา ขอบคุณมากครับสำหรับหนังสือ
“พระราชดำรัส พระบรมราโชวาท” 

วิธีสร้างความสำเร็จในชีวิตและการงาน

“.....ผู้ที่สำเร็จในการงานและชีวิตที่แน่นอนได้นั้น ควรมีคุณสมบัติประกอบ พร้อมกันอย่างน้อย 5 ประการ

ประการแรก ควรจะมีความสุจริต มีความจริงใจ ความตั้งใจจริง ความอุตสาหะอดทน และความเมตตาเสียสละ เป็นพื้นฐานจิตใจ

ประการที่สอง ควรจะต้องมีความรู้ที่แม่นยำ ชำนาญ พร้อมทั้งฝีมือหรือความสามารถในเชิงปฏิบัติเป็นเครื่องมือสำหรับประกอบการ

ประการที่สาม ควรจะต้องมีสติ ความยั้งคิด และวิจารณญาณอันถี่ถ้วนรอบคอบ เป็นเครื่องมือควบคุมกำกับให้ดำเนินงานไปได้อย่างถูกต้อง เที่ยงตรงตามทิศทาง 

ประการที่สี่ จะต้องมีความรอบรู้ มีความสามารถประสานงานและประสานประโยชน์กับผู้อื่นอย่างกว้างขวาง เป็นเครื่องส่งเสริมให้ทำงานได้คล่องตัวและก้าวหน้า

ประการที่ห้า ซึ่งสำคัญสุด จะต้องมีความฉลาดรู้ในเหตุในผล ในความผิดถูกชั่วดี ในความพอเหมาะพอสม เป็นเครื่องตัดสินและสั่งการปฏิบัติงานทั้งมวล ให้เป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ…” 

พระบรมราโชวาท ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรแก่บัณฑิตมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

จากหน้าที่ 10 ของหนังสือ “พระราชดำรัส พระบรมราโชวาท”  

---

 

อ่านครั้งแรก อิจฉานักศึกษาที่ได้ปริญญาตอนนั้นที่ได้รับฟังพระราชดำรัสดีๆ แบบนี้

อ่านครั้งที่สอง (หายอิจฉาแล้ว) อ่านทบทวนอีกรอบอย่างละเอียด รู้สึกข้อแรกครอบคลุมกว้างขวางและทำได้ยากเย็นอย่างยิ่งข้อสองเป็นเรื่องที่เราต้องฝึกฝนในอาชีพข้อสามนี้ผมยังขาดแคลนอยู่ ในเรื่องความละเอียดข้อสี่ น่าจะเป็นความรู้ในเรื่องการบริหารงานในกลุ่มตัวเองและกลุ่มงานอื่นๆ ที่ผมกำลังทำอยู่ข้อห้า คือ ทางสายกลางหรือความพอเพียง   

ปล.ศาสตร์มาจากคำว่า ศาสตรา เพิ่งรู้นะเนี่ย อืมๆ (นึกว่ามาจาก “ศึกษา”หรืออะไรทำนองนี้ครับ)

ปล2. เน็ตอืดมากๆ เลย

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

สหายจันทร์เมามาย

รู้มั้ยว่า...ตั้งแต่นายสัญญาบางอย่างไว้ มานาน ผมก็เฝ้าดูว่าว่า เมื่อไหร่ นายจะเขียนบันทึกนี้...และแล้ววันนี้ก็มาถึงจนได้ หลังจากฟิตร่างกายจนแมนขึ้นทันตา 

มาช้ายังดีกว่าไม่มา สิ่งสำคัญที่สุด คือ สัญญา ที่นายยังรักษาสัจจะ

ขอคารวะครับ...ผม

 .................................................

ขอบคุณท่านมาก กับการต่อยอดครับ 

[จันทรรัตน์ เจริญสันติ]

ขอบคุณกับเรื่องราวดีๆค่ะ

ชอบเพลงประกอบค่ะ ...เมื่อก่อนไม่เคยเปิดลำโพงเลยไม่เคยทราบว่าบันทึกของคุณจันทร์เมามายมีเพลงด้วย...ถึงจะรู้ช้าแต่ก็ดีกว่าไม่รู้นะคะ

[นพ.วัลลภ]

ขอขอบคุณอาจารย์จันทร์เมามาย                      

• ขออนุโมทนาที่นำพระราชดำรัสมาแสดงครับ... สาธุ สาธุ สาธุ

ขอแสดงความมุทิตา(ยินดีด้วยในความสุข ความเจริญ)ของอาจารย์ บุคลากรมหาวิทยาลัย นิสิต นักศึกษา และทุกท่านที่มีโอกาสได้ฟัง ได้อ่าน ได้เรียนรู้อะไรๆ จากพระบรมราโชวาทครับ...

[อัจฉรา]

ข้อคิดดีและเพลงเพราะมากค่ะ    ขอบคุณที่บันทึกให้อ่าน

[จันทร์เมามาย]

สหายจตุพร

เจ็บนิดๆ ครับ อุตส่าห์เฝ้าดูเลยเหรอ เอานะเฝ้าดูจนจบละกันนะ

 คุณจันทรรัตน์

รู้ไม่ช้าไปหรอกครับเพราะผมเพิ่งใส่เพลงไปอาร์ทิตย์นี้เอง

[จันทร์เมามาย]

คุณหมอวัลลภและผอ.อัจฉราครับ

ขอบคุณท่านทั้งสองที่อุตส่าห์ตอบมาเช่นกันครับ ทำให้มีกำลังใจพิมพ์อีกเยอะ

ผมนึกได้ส่วนหนึ่งเป็นเพราะช่วงนี้ข่าวคราวในหลวงเงียบไป เลยนึกต่อทอดๆ มาจนได้ครับ เปิดไฟล์จนเจอได้มาอ่านทบทวนอีกครั้งก็ได้ความรู้เพิ่มเติมครับ

ต้องขอบคุณพี่พัชราอีกครั้งครับที่ให้หนังสือดีๆ มาอ่าน (ไม่มีขายครับแต่แจกฟรี)

 

[ศุภลักษณ์ หิริวัฒนวงศ์]

• ไม่ยักกะรู้ว่า มีคนชอบใช้คำพูดนี้เหมือนกับเราเลย
• เห็นด้วยกับประโยคที่ว่า ข่าวคราวของในหลวงของเราน้อยลงไป พี่จะต้องเขียนเรื่องราวของในหลวงอีบ้างแล้วล่ะ
• ขอบคุณสำหรับการเตือนให้ระลึกถึงหน้าที่ค่ะ

[พัฒนาคุณภาพ]

ขอบคุณมากค่ะ ทั้งเนื้อหาที่เปี่ยมคุณค่าและเพลงประกอบค่ะ