สอนให้รัก

Glitter Words

เรื่องของความรัก มันกว้างและลึกสุดจะพรรณา แต่จะพูดถึงเรื่องสอนให้รัก มันอาจจะแคบลงด้วยมีวัตถุประสงค์เดียวคือสอน

ทำไมต้องสอนในเมื่อรักเป็นเรื่องของธรรมชาติ ต้องสอนสิ เพราะคนนำเอาความรักมาผนวกกับความอื่นๆอีก มันถึงได้ยุ่ง ความอื่นๆคือ ความหลง ความต้องการ ความเห็นแก่ตัว ฯ มาพิจาณากันให้ดี หากคนเรามีแต่ความรักจะมีความน่าเอ็นดูขนาดไหน มองดูเด็กในวัยไร้เดียงสาแสดงความรักด้วยใสๆบริสุทธิ์ ไม่ได้ปรุงแต่งอะไร เขาแสดงความรักได้ดีเราสัมผัสได้

แต่พอโตขึ้นมาใส่จริตเข้าไป เสริมด้วยความต้องการ มีความเห็นแก่ตัวอย่างไม่พอดีพองาม การแสดงด้วยกิริยาในเรื่องของความรักจะไม่น่าเอ็นดู ตรงกันข้ามอาจจะน่าเกลียดด้วยซ้ำไป

ดังนั้น การสอนให้รักจึงเกิดขึ้นในบันทึกนี้

สอนได้แน่ด้วยคนเขียนผ่านเรื่องของความรักมารอบทิศ ทิศทั้งหก รักพ่อแม่ รักลูกหลาน รักเจ้านาย รักทีมงาน รักเพื่อน รักศรัทธาศาสนา จึงเชื่อได้ว่า การสอนให้รักย่อมทำได้และทำได้ดีพอสมควร

หลายๆท่านอาจจะมีความรักขึ้นมาโดยอัตโนมัติ นั่นเพราะท่านมีจิตใจอ่อนโยน การมีความรักกับการแสดงความรักมันต่างกัน หากท่านไม่มีความรักท่านก็แสดงออกมาไม่ได้อย่างจริงใจ ความรักที่บริสุทธิ์ย่อมแสดงออกทางร่างกายตั้งแต่แววตา รอยยิ้ม คำพูด แขน มือ อากัปกิริยาของคนมีความรักมองออกง่าย สอนให้รักเพียงแต่จะบอกว่า เมื่อรักแล้วจะแสดงออกอย่างไรให้เหมาะให้ควร ไม่ได้สอนให้ท่านมีรัก เพราะท่านมีรักอยู่แล้ว

ในที่นี้ขอกล่าวแต่เพียงสอนให้รักในวัยหนุ่มสาว รักในวัยหนุ่มสาวมันร้อนแรงนักจึงเป็นเหตุให้หยิบยกมากล่าวในบันทึกนี้ ความร้อนแรงของรักเป็นเหตุแห่งความพินาศหลายระดับอาจจะเกินเลยไปถึงการสูญเสียยิ่งใหญ่คือเสียชีวิตดับอนาถตามข่าวหนังสือพิมพ์

ด้วยความรักที่ไม่เหมาะสม รักที่ยังไม่เข้าใจในรัก มันเป็นรักที่มีส่วนผสมอื่นๆมากเกินกว่าคำว่ารัก รักในวัยรุ่นมีส่วนผสมคือ ความต้องการ ความเห็นแก่ตัว เพียงแค่สองอย่างนี้ก็รุนแรงมากแล้ว

เมื่อเกิดความรักกันต่อกันใหม่ๆ ทั้งคู่ก็เอาอกเอาใจใส่กัน ให้ในสิ่งที่ดีต่อกัน สิ่งเหล่านี้คือรัก

แต่ต่อมาทั้งคู่เกิดความต้องการ เช่น เธอต้องรักฉันคนเดียว เธอต้องเอาใจใส่ฉันคนเดียว เริ่มเกิดเอาเปรียบและเห็นแก่ตัว หากเราไม่ใส่ความต้องการหรือความเห็นแก่ตัวลงไปในความรัก แต่ยังคงเดิมกับการให้ เช่นให้เกียรติ ให้รอยยิ้ม ศรัทธาต่อกัน เปิดเผยและจริงใจต่อกัน รักระหว่างคนสองคนนี้จะยาวนานและยั่งยืน ด้วยได้มีความเห็นอกเห็นใจกัน มีความเข้าใจกัน ทนุถนอมความรักระหว่างเราไว้อย่างเอาใจใส่

พยายามไม่นำเอาความอื่นๆเข้ามาในความรัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือ ความระแวง มันเป็นตัวร้ายกาจบ่อเกิดของความรักที่ร้าวฉานทีเดียว

สอนให้รักนี้ในวัยรุ่นนี้จึงอยากจะบอกว่า ยังไม่น่าให้เกิดความรักในวัยนี้ เพราะยังไม่มีความมั่นคงทางจิตใจ ใจยังไม่หนักแน่น การตัดสินใจยังไม่มีการพิจรณาไตร่ตรองที่ดี แต่ในเมื่อเกิดความรักแล้วไม่อยากให้เกิดความสูญเสียใดใดก็ควรปรึกษา พูดคุยกับพ่อแม่ผู้ปกครอง พี่น้อง อย่าตัดสินใจทำอะไรลงไปที่เกี่ยวกับความรักเลย เพราะรักมันอยู่เฉยๆก็สุดแสนจะสวยโสภา จำไว้ให้ขึ้นใจว่า อย่าได้ปรุงแต่งความรักด้วยสิ่งไม่ดีที่จะทำให้ความรักของเราพินาศเลย

ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ นั่นก็เพราะท่านเติมแต่งรักจนเกินไป

เขียนใน GotoKnow โดย ครูอ้อย แซ่เฮ
ใน ครูสิริพรกับบันทึก

คำสำคัญ (Tags): #happy ba#ครูอ้อย แซ่เฮ#ความรัก

หมายเลขบันทึก: 518474เขียนเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2013 04:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2013 07:01 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน