ประสบการณ์นักเรียนแลกเปลี่ยน ทุนเอเอฟเอสประเทศไทย จีนหอพัก รุ่น 51 (2011-2012) ณ ประเทศจีน

สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอแนะนำตัวกันก่อน ดิฉัน " นางสาวมารวย  มนตรี "  นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนกำแพงเพชรพิทยาคม   สมัครเข้าร่วมโครงการทุนเรียนดีแต่ขาดแคลนทุนทรัพย์ ซึ่งเป็นทุนเต็มจำนวน  และต้องผ่านการสอบข้อเขียนและสอบสัมภาษณ์ตามที่โครงการได้กำหนดไว้  " ในที่สุดดิฉันก็ทำได้ "    ดิฉันได้รับทุนเต็มจำนวน ไปศึกษาแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม ณ ตำบล  Huanan เมือง Jiamusi  มณฑล  HeilongJiang ประเทศจีน 

                                         

กลุ่มเพื่อนที่เดินทางไปด้วยกันมี 24 คน พวกเราออกเดินทางไปยังดินแดนมังกรในวันที่ 21 กุมภาพันธ์ นั่งเครื่องบินประมาณ 5 ช.ม.โดยได้พักเครื่องที่สนามบิน Hongkong ก่อน จากนั้นจึงได้เดินทางต่อไปที่สนามบิน Peking  หลังจากนั้นเอเอฟเอสจีนก็ได้ทำค่ายต้อนรับพวกเรา วันต่อมานั่งรถไฟไปยัง Jiamusi ใช้เวลาหนึ่งวันหนึ่งคืน นับเป็นจุดเริ่มต้นของการเก็บเกี่ยวประสบการณ์นอกตำรา
   

 
                                

Huanan เป็นตำบลที่อยู่ในเมือง Jiamusi เป็นเมืองเล็ก ๆ ห่างจาก Jiamusi  77 กิโลเมตร ตั้งอยู่ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศจีน อากาศหนาวเกือบทั้งปี  วิวทิวทัศน์ส่วนใหญ่เป็นภูเขา ผู้คนส่วนใหญ่ทำเกษตรกรรมข้าวโพด เนื่องจากอากาศที่นี่หนาวมาก   จึงทำการเกษตรได้เฉพาะช่วงหน้าร้อน วันแรกที่เดินทางมาถึง อากาศหนาวมาก   -20 องศาเซลเซียส 

  

เมื่อดิฉันมาถึง  โฮสต์แม่และคณะครูของโรงเรียน  Huanan Peili  มารับ ทุกคนดูตื่นเต้นกันมาก เนื่องจากปีนี้เป็นปีแรกที่ Huanan รับนักเรียนต่างชาติ ดิฉันได้พบกับ Miss Zheng เป็นครูที่ดูแลเกี่ยวนักเรียนต่างชาติโดยเฉพาะ ครอบครัวอุปถัมภ์ดิฉันมีโฮสต์พ่อและโฮสต์แม่    โฮสต์พ่อตั้งชื่อจีนให้ดิฉันว่า Zhangzehua (张泽华)    โรงเรียนกำหนดให้นักเรียนเรียนสิบวันกลับบ้านสี่วัน เนื่องจากโรงเรียนที่ดิฉันอยู่นักเรียนส่วนใหญ่มีบ้านอยู่ไกล ใช้เวลานั่งรถไฟกลับบ้านนาน  จะมีพิธีเคารพธงชาติทุกวันจันทร์และนักเรียนทุกคนต้องใส่ชุดนักเรียนในวันนี้   เริ่มเรียนตั้ง 7:20 เลิกเรียนเวลา 20:30 ทุกครั้งที่เลิกคาบจะมีเวลาให้นักเรียนพักสิบนาที

  

Miss Zheng กลัวดิฉันเหนื่อย เนื่องจากกลับหอไปต้องซักผ้าและทำกิจวัตรอื่น ๆอีก จึงให้เลิกเรียนเวลาหนึ่งทุ่มสี่สิบนาทีแทน   นักเรียนจีนไม่ได้ขี้อายอย่างที่คิด ทุกคนมีความมั่นใจในตัวเองสูง  กล้าแสดงออกมากและเรียนคณิตและภาษาอังกฤษเก่งมาก

                             

สามเดือนแรกดิฉันต้องเรียนภาษาจีนแบบหลักสูตรเข้มข้น ช่วงบ่ายมีเรียนวัฒนธรรมจีนได้แก่ ร้องเพลง เขียนพู่กันจีน   วาดรูป  ฝึกมวยกังฟูและทำอาหาร  หอพักที่ดิฉันอยู่ถือว่าดีมาก มีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกหลายอย่าง เนื่องจากทุกสิบวันดิฉันต้องอยู่หอพัก   ห้องที่ดิฉันอยู่มีเพื่อนคนไทยหนึ่งคนและครูจีนอีกหนึ่งคน สำหรับแลกเปลี่ยนภาษากัน ดิฉันได้แสดง " รำมวยไทย "   ให้คุณครูและนักเรียนในโรงเรียนได้ชมในวันพิธีเปิดโรงเรียน ทุกคนให้ความสนใจดีมาก

                          

ทุกเช้าที่โรงอาหารจะมีหมั่นโถและโจ๊ก คนที่นี่มีหลายอย่างที่ไม่เหมือนคนจีนตอนล่าง ไม่ว่าจะเป็นนิสัย อาหารการกิน หน้าตา คนที่นี่กินผักเค็มกับโจ๊กและหมั่นโถ อาหารใส่น้ำมันเยอะมากและกินมันหมูเป็นส่วนใหญ่เพื่อป้องกันความหนาว เทียบกับคนตอนล่างแล้วถือว่าเป็นคนที่เย็นชา ไม่ชอบพูดมาก ชอบแสดงออกทางการกระทำมากกว่า รูปร่างสูงใหญ่กว่า มีความมั่นใจในตัวเองสูง สภาพภูมิประเทศและอากาศก็แตกต่างกันมาก ที่นี่มีภาษาถิ่นและชนเผ่าหลายชนเผ่า มณฑลนี้อยู่ติดกับประเทศรัสเซีย ตึกส่วนใหญ่มีการออกแบบคล้ายตึกที่รัสเซีย

        
  

ตอนแรกๆที่มา มีปัญหาเรื่องการอาบน้ำและไฟฟ้า เนื่องจากที่นี่เป็นเมืองหนาว ทางรัฐบาลมักจะหยุดน้ำหยุดไฟบ่อย ๆ บางครั้งหยุดสามถึงสี่วัน แต่อยู่ไปเรื่อย ๆ ก็ชินและปรับตัวได้  ช่วงเย็นดิฉันมักจะไปเต้นแอโรบิกและออกกำลังกายเสมอ ๆที่สนามกีฬาข้างโรงเรียน 

  

   

ช่วงกลางปีดิฉันและเพื่อน ๆ ได้ไปเที่ยวทางตอนล่างของประเทศ   มีครูจีนไปด้วยหนึ่งท่าน พวกเราเลือกแบบไปกับไกด์เนื่องจากราคาถูกกว่าแบบเที่ยวเอง  ทริปนี้เป็นทริปที่เที่ยวหกวันหกเมือง เมืองแรกที่ไปคือเซี่ยงไฮ้และไปเที่ยวเมืองรอบ ๆ เซี่ยงไฮ้อีกห้าเมือง สิ่งที่สนุกก็คือการต่อราคาของ เนื่องจากคนขายทุกคนจะตั้งราคาสินค้าไว้สูงมาก มากกว่าราคาจริงถึงสองเท่า   ดิฉันและเพื่อนๆ  ได้ไปต่อราคา ราคาที่ได้ก็ขึ้นอยู่กับทักษะการพูดต่อราคาของแต่ละคน  อากาศทางตอนล่างของจีนถือว่าร้อนพอกันกับที่ไทย แต่จะต่างกันตรงที่ ที่จีนจะเหนียวตัวมาก ผิวหนังจะรู้สึกหนึบและไม่สบายตัว 

  

  

ก่อนกลับไทยหนึ่งสัปดาห์ ดิฉันและเพื่อน ๆ ได้ทำการนำเสนอเกี่ยวกับประเทศไทยให้คุณครูและนักเรียนในโรงเรียนได้ชม  หลายคนบอกว่าถ้ามีโอกาสก็อยากจะมาเที่ยวที่ไทย  คุณครูหลายท่านเตรียมของขวัญมาให้พวกดิฉันก่อนกลับ  หลายท่านร้องไห้เพราะไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้เจอกันอีกเมื่อไร   หลายคนใน Huanan คิดว่าพวกดิฉันแค่กลับไทยไปฉลองคริสต์มาสแล้วก็กลับมาช่วงปีใหม่  แต่พอทุกคนรู้ว่าการจากมาครั้งนี้คือการจากที่อาจจะไม่ได้เจอกันอีก ก็รู้สึกใจหายกันไปบ้าง   "  ถึงแม้ว่าเราจะต่างภาษา ต่างวัฒนธรรม โดยเฉพาะตอนแรก ๆที่มาถึง เราต่างคนต่างไม่เข้าใจกันในหลาย ๆ เรื่อง แต่เราก็สามารถอยู่ด้วยกันได้อย่างกลมกลืน " 

                
                                         

ประสบการณ์ที่ดิฉันได้รับมาทั้งหมดนี้ไม่ว่าจะดีหรือร้าย ล้วนแต่เป็นความทรงจำที่ไม่มีวันลืมเลือน และช่วยเปลี่ยนให้มุมมองโลกทัศน์ของดิฉันกว้างไกลขึ้น พัฒนาเป็นผู้ใหญ่อีกขั้นหนึ่ง   สุดท้ายนี้  " ขอขอบคุณโครงการเอเอฟเอส เป็นอย่างยิ่ง ที่ได้มอบโอกาสอันมีค่านี้แก่ดิฉัน  "