ผลทดลองรักษาโรคแบบหมาแมว (ด้วยการอดอาหาร)
ตั้งแต่ ๑๐ โมงเช้าเมื่อวาน จนบัดนี้ ๒๖ ชม. แล้ว ผมยังไม่ได้กินอะไรเลย เพราะต้องการทดลองทฤษฎีรักษาโรค แบบหมาแมวที่ผมเคยเขียนไว้ เนื่องจากป่วยเป็นคอเจ็บมาสองวันแล้ว มีเสลด ไอ มีไข้ด้วย ยาที่กินคือ ยาแก้ไอมะขามป้อม อภัยภูเบศร์ อร่อยดี แต่ช่วยไม่ได้มากนัก
เมื่อวานเลยลองทฤษฎีอดอาหารเพื่อรักษาโรค ที่ผมได้ตั้งขึ้นมา (เพิ่มความเข้มข้นและความเป็นเอกภาพให้ระบบภูมิคุ้มกัน)
เช้าวันนี้ตื่นขื้นมาอาการดีขึ้นมาก ประมาณ ๘๐% ถ้าทนอดไปอีกสักวันคงหายแน่
เสียแต่ว่า คืนนี้มีคิวไปนัดพบเครือข่ายในกทม. ซึ่งท่านรับว่าจะเลี้ยงอาหารด้วย แล้วผมก็คนเห็นแก่กินซะด้วยสิ
...คนถางทาง (๒๕ มค. ๕๕)
ความเห็น (7)
สวัสดีค่ะ
กำลังเจ็บคอ และเริ่มอาการไข้หวัดค่ะ (1-2 วัน) จึงกินฟ้าทะลายโจร ต้มน้ำผลไม้จีนหล่อฮังก้วย กินอาหารร้อนๆที่เข้าขิง ยังไม่เริ่มใช้มะนาวค่ะ ถ้ายังไม่มีเสลดติดคอมาก แต่กินน้ำผึ้ง ดื่มน้ำอุ่นๆมากๆ เริ่มดีขึ้นแล้วค่ะ
คุณลิขิต
ใช้คับ เวลาหมาแมวป่วยเขาจะไม่กินอะไรเลย
จนหายเขาถึงกิน....เวลาเขาป่วยน่าสงสารมาก
ขอให้อาจารย์ทดลองประสบผลสำเร็จน่ะครับ...ให้กำลังใจครับ
แฮะ ๆๆ แอบแซว ... แต่น้องๆ ที่บ้าน มันกินหญ้าขน ด้วยนะคะ อาจจะเป็นยาแก้ไข้ของมัน -- มิบังอาจแนะนำท่านอาจารย์นะคะ แค่เล่าเฉยๆค่ะ
อ ถาง อย่าอดน้ำด้วย นะคะ เป็นห่วง
เดี๋ยวจะไม่ปัสสาวะ และจะมีปัญหาทางไตตามมา
อดอาหารได้ค่ะแต่อย่าอดน้ำ
ขำตัวเองที่คิดจะเขียนเหมือนพี่หมอ
เลยค่ะ เราใจตรงกัน เป็นห่วงเรื่องเดียวกันเลย
คืนวันศุกร์ทานอาหารบ้านท่าน ที่กทม. โห คฤหาสน์หลังโตสัก ๑๐๐ ล้านได้กระมัง หลังจากนำเสนอโครงการเสร็จ ขับรถออกมา ต้องจอดรถอ้วก...ไม่ทราบเป็นไร สงสัยแม่บ้านท่านจะใส่ผงชูรสมากเป็นพิเศษ (กะเอาใจเพื่อนนายเป็นพิเศษในวันนี้ อิอิ) ....คืนศุกร์นอนแล้วตื่น ๓ ครั้ง แต่ละครั้งเสื้อยืดเปียกโชกด้วยเหงื่อ ต้องถอดเปลี่ยน ...มาคิดได้ว่าคนโบราณเขาว่า "เหงื่อกาฬแตก" ไม่ทราบใช่หรือเปล่า ...ส่วนการดื่มน้ำก็พยายามดื่มให้น้อยที่สุดครับ เท่าที่กระหาย ดื่มแบบจิบๆ ช้าๆ น่ะครับ ครั้นจะไม่ดื่มเลย ก็กลัวตายจาก dehydration ตามที่คุณหมอสอนเหมือนกันแหละครับ (อิิอิ ยังไม่เป็นอะระฮั๋น ก็กลัวตายเป็นทำมะดาแหละครับ)
นอนต่ออีกคืน เช้านี้ตื่นมา ไข้หาย คอหายเจ็บ แต่ยังไออยู่ นานๆ ครั้ง แต่ไอแต่ละครั้งจะรุนแรงมาก ไอจนเจ็บกล้ามท้อง ตอนหลังๆ เวลาไอ เลยคิดท่าไอแบบไหม่ ด้วยการนอนหงายไอ มันทำให้การเจ็บท้องบรรเทาลงได้มาก (ประมาณว่าผ่อนแรงการไอไปไปที่ไขสันหลัง แทนหน้าท้อง)
เช้าพรุงนี้ หวังว่าคงกลับฟื้นตื่นหนีอาการไข้ให้หายขาดได้นะจ๊ะ
ขอบคุณคุณหมอ คุณพยาบาล และคุณท่านอื่น ๆ ที่เป็นห่วง นะครับ เพิ่งตะบึงรถกลับมาถึงอีสานบ้านเฮาสักครู่นี่เอง
บันทึกนี้ของท่านอาจารย์คนถางทาง ดิฉันได้มาอ่านตอนที่อาจารย์หายดีแล้ว
เมื่อ2วันก่อน ดิฉันได้นำบันทึกนี้ไปอ้างอิงที่อนุทินนี้ http://www.gotoknow.org/journals/123111 ถือโอกาสนี้มาขออนุญาต และขอขอบคุณค่ะ
ดิฉันมองว่ามีเหตุผลตามนี้..
เรียกว่าเรื่องยาอยู่ในความดูแลของคุณหมอ ส่วนเรื่องอาหารเราต้องช่วยสังเกตตัวเอง ซึ่งมีข้อคิดว่า ทุกๆ วันร่างกายมีของเสีย แม้ไม่กินอะไรเลยกลไกของร่างกายก็สามารถผลิตของเสีย ไปพร้อมๆ กับการขับของเสีย คนที่ไม่สบายส่วนมากกลไกของการขับของเสียจะไม่มีประสิทธิภาพดีเท่าคนที่แข็งแรงค่ะ นี่คือเหตุผลของบันทึก(ด้วยการอดอาหาร)ของท่านอาจารย์คนถางทาง