ห่างไกล
...
เหมือนห่างไกลไม่รู้เห็นแม้แห่งหน
จะลับไกลไปสุดพ้นไหมเงียบเหงา
บนทางเดินแสนดีที่นานเนา
ถึงวันคืนเก่าเก่าเย้าหยอกใจ
ใจที่เต้นเป็นจังหวะขณะหนึ่ง
คือฝันเดียวเกี่ยวดึงความสดใส
ให้สดสวยด้วยมืออุ่นละไม
จนสุดท้ายความห่วงใยเกินบรรยาย
คือเธอ...
เินิ่นนานเสมอไหมจุดหมาย
ที่ไขว่คว้าโดยเดียวแสนเปลี่ยวดาย
แต่นี่คือริ้วสายให้รู้ซึ้ง
ในอกฉัน...
แม้อิ่มในห้วงฝันขณะหนึ่ง
บางคราเพียงพร่ำถ้อยรำพึง
รินหยดน้ำคำนึงหนึ่งน้ำตา
หยาดลงหยดไหลให้รู้สึก
ราวผนึกสำเนียงไร้เดียวสา
หรือหัวใจของฉัน - พันธนา
ด้วยหัวใจ ดวงตา และถ้อยเธอ
กระทั่งฉันหวั่นไหวในอกนี้
มุ่งหมายมอบความดีอยู่เสมอ
หวังมีดอกไม้บานผ่านพบเจอ
ทุกแผ่วเพ้อรำพึงคิดถึงกัน
ว่ายังมีความหมายในเป็นอยู่
ว่ายังรู้เข้าใจยังว่ายฝัน
ว่ายังปรารถนาจะจำนรรจ์
ว่ายังมุ่งดวงตะวันฝันของเรา
เหมือนห่างไกลไม่รู้เห็นแม้แห่งหน
แต่ล่วงไกลไปสุดพ้นไหมเงียบเหงาฝ
ยังแตะแต้มติดตนบนรูปเงา
ที่ยังคงบอกเล่าในเฝ้ารอ
...
....................................................................................................................................................................
ความคิดติดกวี ...
...
ถึงห่างไกลใจเราเหมือนอยู่ใกล้
กอดประโลมหัวใจให้คิดถึง
ลมหายใจของเราเฝ้าเป็นหนึ่ง
ไกลแค่ไหนยังตราตรึงทุกห้วงกาล
อุปสรรคขวากหนามที่ขวางหน้า
ระยะทางทายท้ามหาศาล
แม้ไกลกันพันกิโล โตตามกาล
แม้นเวลาจะพ้นผ่าน ... ก็ยังรอ
...
บุญรักษา ครับ ;)...
....................................................................................................................................................................
ขอบคุณหนังสือกวีนิพนธ์
ใบหลิวในสายลม (นามแฝง). ดอกไม้ดอกนั้น. กรุงเทพฯ: จันทร์เจ้า, ๒๕๕๕.
..... สุดยอดจริงๆ นะคะท่านWas ....
ว่ายังมีความหมายในเป็นอยู่
ว่ายังรู้เข้าใจยังว่ายฝัน
ว่ายังปรารถนาจะจำนรรจ์
ว่ายังมุ่งดวงตะวันฝันของเรา
หนังสือดี...ครับพี่ Dr. Ple ;)...
ขอบคุณมากครับ
เสียงหวานหวานหวั่นไหวผ่านสายลม
ปนระทมเศร้าเศร้าเคล้าคิดถึง
ได้ยลยินจินตนาพาคำนึง
ยังซาบซึ้งถึงวันอันปรีดา
ไกลก็เพียงเส้นทางใช่ห่างเหิน
ใจประเมินห่วงใยให้โหยหา
เราจะข้ามความห่างห้วงเวลา
เป็นสัญญาผูกพันอันตราตรึง
จึงขอฝากจากใจคนไกลกัน
อย่าแปรผันฝันสลายหายคิดถึง
ต่อสายใยใจเดียวคอยเกี่ยวดึง
สักวันหนึ่งการรอพบ...จะจบลง
......... ตันติราพันธ์
ว้าว ว้าว ว้าว
ขอบคุณมากครับ พี่ ตันติราพันธ์ ;)...
ขอมอบดอกไม้ให้ "ดอกไม้ดอกนั้น" ค่ะ ;-)
ขอบคุณมากครับ คุณหมอดาวสกาวใจ blue_star ;)...
"ห่างไกล"
แค่นี้ แค่นั้น ฤา แค่ไหน
แค่ใจ ยังคิดถึง คนึงหา
เธอคนนั้น อยู่ไหน นะกานดา
อาจารย์เสือ พร่ำเพ้อหา มานานนม :)
ปล. อ. เสือใช้คำ หมอดาวสกาวใจ จ่ายค่าลิขสิทธิ์ โตยเจ้า 5 5 5
ชอบบทกวีของท่าน ตันติราพันธ์
เลยขอโอกาสผสานศิลป์ ด้วยภาพอ.วัส จากบันทึกชุด...แสงสุดท้าย...
โฮ้ย...ใจละลาย ภาพ..งามหลาย คำ..ไพเราะขนาด ขอบคุณมากค่ะ
อ่ะจ๊าก คุณ Boo 555
เพราะพริ้งมาก ๆ ครับ คุณ Tawandin ;)...
ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากครับ พี่ Bright Lily ;)...
อิ่มใจ...ในบทกวี..
ทุกทีที่เยี่ยมชมคะคุณ Was
ยินดีและขอบคุณเช่นกันครับ คุณ EGA ;)...