วันเสาร์ที่ผ่านมาได้ดูหนังเรื่อง World Trade Center ความรู้สึกหลังจากดูจบเต็มไปด้วยความหดหู่ เศร้าหมอง ภาพบรรยากาศในหนังไม่มีอะไรชวนมอง แต่สิ่งที่สัมผัสได้คืออานุภาพแห่งความศรัทธา อานุภาพแห่งความรัก ความหวัง และกำลังใจ
ถ้าใครชอบบรรยากาศหนังชีวิต ก็ไปดูกันได้ครับ
ความรู้สึกส่วนตัว "ดูแล้วไม่เสียดายเงิน แต่ถ้าไม่ได้ดูก็รู้สึกว่าไม่ได้พลาดอะไรไป"
ปล. ขอร่วมไว้อาลัยแก่ผู้สูญเสียในเหตุการณ์ 11 ก.ย. ด้วยครับ
มาขอร่วมไว้อาลัยด้วยเช่นกัน...เพียงแค่รำลึกถึง...แด่ผู้ประสบ...และสูญเสียทุกท่านคะ...
กะปุ๋ม
ชอบฉากนี้อ่ะค่ะ
นิโคลัส เคจ เผลอหลับไปแล้วสะดุ้งตื่นขึ้นมา ถามว่า : "ตอนนี้เราอยู่ที่ไหน"
อีกคนตอบว่า : "เราอยู่ในนรก!!!"
อ่านแล้วอาจจะไม่ขำนะคะ แต่เข้าไปดูในโรงหนังแล้วจะแอบยิ้มได้ค่ะ
ขอบคุณนะคะ ที่แวะไปแนะนำวิธีถ่ายภาพ จะลองไปถ่ายมาให้อาจารย์ดูนะคะ (ข้าน้อยขอฝากตัวเป็นศิษย์)
เรื่อง WTC คงเศร้ามาก บางครั้งเทคนิคในการลดความเศร้าสะเทือนใจกับหนังที่คาดว่าจะเศร้าแน่ๆ คือหันแหความสนใจไปดูที่ production แทน เพราะชอบเป็นการส่วนตัว ฮิฮิ
ว่าแต่..รูปที่ post ให้ดูมันไม่ขึ้นนะคะ ในนี้
^__^
ถึงคุณกะปุ๋ม
ขอบคุณมากครับ ที่มาร่วมส่งผ่านความรู้สึก
ถึงคุณ Parisara Narongrakdej
ตอนนั้นผมก็สะดุ้งตื่นเหมือนกันครับ อิอิ หลับตื่นๆ อยู่ช่วงนึง
ถึงคุณแนน
ไปตอบไว้ที่บันทึกคุณแนนแล้วครับ คงไม่มีศิษย์มีอาจารย์หรอกครับ เป็นเพื่อนคอยแบ่งปันความรู้ซึ่งกันและกันดีกว่าครับ ไว้มีเทคนิคอะไรดีๆ ก็มาช่วยสอนกันบ้างนะครับ
ปล. สำหรับรูปที่ไม่ขึ้นเป็นรูปงานวันที่ 9 อ่ะครับ ดูได้ ที่นี่ครับ
ยังอยู่นะครับคุณ Bright Lily (ข้อมูลวันที่ 4 ต.ค.) ลอดกดดูรอบได้ที่นี่ เลยครับ