เพียงเพื่อกำลังใจในยามผิดหวัง...เอามาฝากเพื่อเตือนตนเองค่ะ
รู้ตัวว่าเป็นคนมีความเชื่อมั่นในความดีของคนค่อนข้างสูง เชื่อว่าทุกคนมีดี และมักจะพยายามมองแง่ดีของคน และคิดว่าตัวเองก็ยอมรับความเป็นตัวตนของคนอื่นพอสมควร แต่ก็ยังมีเหตุให้ผิดหวังอย่างแรง และเกิดความทุกข์ที่บอกไม่ถูก มักจะต้องใช้เวลาทำใจนานทีเดียว เมื่อใดที่พบว่าคนบางคนที่เราคิดว่าเป็นคนดี เราเชื่อมั่นมาเสมอว่าเขาดี เขาเป็นแบบอย่างที่เราเคารพศรัทธาเชื่อถือ ไม่ได้เป็นอย่างนั้น มีหลายเหตุหลายปัจจัยทำให้คิดได้ว่าตัวเองเชื่อมั่นผิด เหตุการณ์แบบนี้เกิดน้อยครั้งมาก เพราะตัวเองก็ไม่ได้คาดหวังอะไรในตัวใครสักเท่าไหร่ ที่จำได้จนถึงบัดนี้ก็มีสักไม่ถึง 5 คนด้วยซ้ำ แต่ก็ทำให้ความรู้สึกย่ำแย่ได้มากพอๆกัน หาวิธีปล่อยวางได้ยากจริงๆ อ่านกลอนบทนี้ของ “วรกมล” แล้วก็พอจะทำใจให้หยุดเสียใจได้บ้างแล้ว จึงขอนำมาเผื่อแผ่ให้คนอื่นที่อาจมีอาการ”ผิดหวัง”อะไรเหมือนกัน ไว้เป็นเครื่อง”ทำใจ” ค่ะ
เพียงเพื่อกำลังใจในยามผิดหวัง
ผิดพลาดย่อมผิดหวัง
คนเราผิดหวังได้เสมอ
แต่อย่ายอมอยู่อย่างสิ้นหวังความผิดหวังบอกเราเรื่องความอดทน
เราสามารถเอาชนะความรุ่มร้อนและอ่อนแอได้
ถึงจะยากแต่ถ้าปฏิญาณอย่างจริงจังยังมีทางแก้ไขได้ความผิดหวังบอกเราเรื่องการค้นคว้า
เราสามารถเอาชนะความเขลาและเกียจคร้านได้
ถึงจะยากแต่ถ้าจัดการกับตัวเองวันนี้ยังมีทางสมหวัง
ความผิดหวังบอกเราเรื่องความไม่ประมาท
เราสามารถเอาชนะความเผลอเรอและหลงลืมได้
ถึงจะยากแต่ถ้าฝึกฝนวันนี้ยังมีทางเป็นไปได้ความผิดหวังบอกเราเรื่องการช่วยเหลือ
เราสามารถเอาชนะความใจแคบและมีอคติได้
ถึงจะยากแต่ถ้าเพาะเมตตาวันนี้ก็ยังไม่สายเกินไปความผิดหวังบอกเราเรื่องความตั้งใจจริง
เราสามารถเอาชนะความหวั่นไหวและหวาดกลัวได้
ถึงจะยากแต่ถ้าเริ่มต้นวันนี้ยังมีทางสำเร็จสิ่งที่เกิดขึ้นก็เกิดขึ้นแล้ว
วิตกกังวลไปก็มีแต่จะปวดร้าวยิ่งขึ้น
เหมือนตะปูยิ่งตอกก็ยิ่งจมลึก
สิ่งที่เกิดขึ้นก็เกิดขึ้นแล้ว
ไม่ว่าจะหนักหรือเบาแล้วมันก็จะผ่านไป
เหมือนกิ่งไม้แกว่งไกวเพราะแรงลมที่สุดก็สงบนิ่ง
สิ่งที่เกิดขึ้นก็เกิดขึ้นแล้ว
เสียใจมากไปก็ไม่ช่วยให้สมหวัง
เหมือนนกหลุดจากกรงไปแล้วร้องเรียกอย่างไรก็ไร้ผล
สิ่งที่เกิดขึ้นก็เกิดขึ้นแล้ว
แต่ใช่ว่ามันจะเกิดขึ้นอยู่ร่ำไป
เหมือนการหกล้มแม้ว่าจะเจ็บปวดแต่เราก็ป้องกันได้
สิ่งที่เกิดขึ้นก็เกิดขึ้นแล้ว
คิดถึงการแก้ไขย่อมมีประโยชน์กว่า
เหมือนถูกหนามตำสิ่งแรกที่ควรทำคือดึงหนามเราให้กำลังใจตนเองได้
ด้วยการเชื่อว่าบกพร่องดีกว่าไม่สร้างสรรค์
แต่เราจะไม่คอยความสมบูรณ์ เราเพียงไม่ประมาท
เราให้กำลังใจตนเองได้
ด้วยการเชื่อว่ายังมีเพื่อนที่เข้าใจและอยากช่วยเหลือ
แต่เราจะไม่คอยพึ่งเพื่อน เราจะเป็นเพื่อนของตนเอง
เราให้กำลังใจตนเองได้
ด้วยการเชื่อว่าโชคคงเข้าข้างสักวันหนึ่ง
แต่เราจะไม่คอยโชคช่วย เราเริ่มช่วยตัวเองก่อน
เราให้กำลังใจตนเองได้
ด้วยการเชื่อว่าความพยายามทำให้เราเข้าใกล้ผลสำเร็จ
แต่เราจะไม่คอยผลสำเร็จ เราสำเร็จแล้วด้วยการพอใจ
เราให้กำลังใจตนเองได้
ด้วยการเชื่อว่าเรายังมีโอกาสอีกมาก
แต่เราจะไม่คอยโอกาส เราสามารถสร้างมันขึ้นมาได้ขอบคุณ GotoKnow ที่ทำให้มีที่เตือนตัวเองให้เริ่มต้น"คิด"และ"ทำ" สิ่งที่มีประโยชน์ต่อไปดีกว่า ไม่หยุดตัวเองไว้ที่ความเสียใจนานเกินไป
ความเห็น (7)
supalak khemthong
Cheer P'O+ krab....
Have a nice day to you and your family at there krab.
ชอบบทกลอนนี้มากเช่นกันค่ะ แต่ตอนนี้สำหรับตัวเองคิดได้ว่า คงจะไม่มีใครที่ดีไปซะหมด และคงจะไม่มีใครที่เลวไปซะหมดเช่นกัน และจะพยายามมองหาข้อดี ในด้านดี ๆ ให้ได้ (แม้บางครั้งจะยากส์) ก็ต้องทำ..(ใจ)
คิดเชิงบวก มองคนในแง่ดี เคารพในศักดิ์ศรีของเพื่อนมนุษย์ ทำอยู่แล้วนี่ครับ … ที่น่าจะใช้เป็นเกราะป้องกันอันตรายจาก ความทุกข์ เพราะผิดหวังในตัวคน น่าจะได้แก่การทำใจไม่ให้อยู่ในความประมาท คือ คิดไว้เสมอว่าอะไรๆมันล้วนแปรเปลี่ยนไปได้ตามเหตุปัจจัยที่สลับซับซ้อน .. พอเผชิญเรื่องอะไรที่แปลกไปจากที่เราคาดหวัง ก็จะอุทานในใจได้โดยทันทีว่า "เช่นนั้นเอง"
ตามมาอ่าต่อจากบันทึกของท่านอจ.นพ.สมบูรณ์ค่ะอ่านแล้วได้สติและกำลังใจขึ้นมาอีกมากค่ะ...ตัวเองก็มีทุกข์จากเทวปุตรมารอยู่หลายแบบหลายหนแต่ก็ไม่เกินห้าเหมือนกัน...โดนใจกับประโยคที่ว่าความผิดหวังบอกเราเรื่องการช่วยเหลือ เราสามารถเอาชนะความใจแคบและมีอคติได้
ถึงจะยากแต่ถ้าเพาะเมตตาวันนี้ก็ยังไม่สายเกินไป และเราให้กำลังใจตนเองได้ ด้วยการเชื่อว่ายังมีเพื่อนที่เข้าใจและอยากช่วยเหลือ แต่เราจะไม่คอยพึ่งเพื่อน เราจะเป็นเพื่อนของตนเอง...