ดอกไม้กับลองกอง : ขอสันติให้แผ่นดิน
..
กว่า 7 ปี ลองกองต้นเดียวที่เหลือรอดตายจากทั้งหมด 6 ต้น ที่พี่อรุณ ให้ไว้ พร้อมกับบอกกับผู้เขียนว่า “เป็นลองกองจากสวนของพี่เอง พันธุ์ซีโป ลองกองจากจังหวัดยะลา สวนที่พี่ปลูกและสร้างมันมากับมือของพี่” ผู้เขียนยังคงจำคำพูดที่พี่พูดกับผู้เขียนได้เป็นอย่างดี แม้นว่า.....วันเวลาจะผ่านล่วงเลยมานานแล้วก็ตาม
สีหน้าและแววตาของพี่.. บอกได้ว่าเป็นผู้ใหญ่ที่ใจดี และมีน้ำใจคนหนึ่งเลยทีเดียว ... พี่เป็นนายตำรวจ ที่เกษียณอายุราชการก่อนเวลาอันสมควร และตั้งใจมาใช้ชีวิตอย่างสงบและเรียบง่ายกับพี่นักสังคมสงเคราะห์ ที่ผู้เขียนรักและให้ความเคารพมาอย่างสม่ำเสมอ
ผลผลิตของลองกองพันธ์นี้ที่ออกมา ดูดกไล่ตามกิ่งตั้งแต่โคนต้น จนกระทั่งปลายยอด
..
..
ผลผลิตของมัน...ทำให้ผู้เขียนอดรำลึกถึงเจ้าของ ที่มอบให้ปลูกไว้ เมื่อเกือบ 10 ปี ที่ผ่านมาแล้วไม่ได้
ภาพรอยยิ้มของพี่อรุณผุดขึ้นมาให้ห้วงคิดคำนึง... ซึ่งผู้เขียนยังคงรับรู้ได้ถึงมิตรภาพและความจริงใจของเจ้าของรอยยิ้มนี้ได้เป็นอย่างดี
เพียงแต่ว่าวันนี้ ...ภาพที่ผุดขึ้นมาในใจของผู้เขียนนั้น มันเป็นเพียงภาพที่ทำให้ผู้เขียนอดใจหายไม่ได้
..
..
พี่จากครอบครัวและคนที่พี่รักไป....อย่างไม่มีวันกลับ ภายในสวนผลไม้ที่พี่ผูกพัน ค่ำคืนของวันที่เปลี่ยวเหงา..... ด้วยความโหดร้ายในใจคน....จากเหตุการณ์ความรุนแรงและการก่อความไม่สงบใน 3 จังหวัดชายแดนใต้
ข่าวพาดหัว...ของหนังสือพิมพ์หลาย ๆ ฉบับ ที่ผู้เขียนเปิดอ่าน ภาพที่เห็น ตัวหนังสือที่รับรู้..... ทำให้หัวใจของผู้เขียนเห็นถึงความโหดร้ายที่เกิดขึ้นจากการตั้งใจและลงมือกระทำ
..
..
คนบางคนเพียงแค่ได้อ่าน ได้รับรู้ ให้มันผ่านเข้ามาและก็ผ่านออกไปอย่างไร้ค่า….
คนบางคนรับรู้ถึงความรู้สึก....ที่เคยประสบมาและเป็นแบบเดียวกัน พร้อมกับแสดงเจตจำนงค์อันแน่วแน่ ด้วยหัวใจที่เปี่ยมความหวังว่า.....สักวันหนึ่ง......สักวันหนึ่ง ข้างหน้า ...เหตุการณ์และความรุนแรงต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนใต้ มันคงเลือนรางและจางหายไปด้วยสันติวิธี .....สันติภาพที่พวกเขารอวันเวลาให้มันกลับคืนมาด้วยหัวใจอันบริสุทธิ์
ผู้เขียนปีนเก็บผลลองกองต้นนี้ ด้วยกรรไกรตัดกิ่งไม้ เล็มเก็บทุกผลที่อยู่บนต้น ผลบางลูกหลุดออกจากพวง และหล่นลงกระทบผืนดิน เมื่อเก็บได้ก็นำมากองรวมไว้ และไม่ละเลยที่จะเก็บผลที่หล่นล่วงออกจากพวงมารวมไว้ เข้ากองด้วยเช่นกัน
นั้นเพราะผู้เขียนรู้ว่า....แม้ผลจะหลุดล่วง แต่ทุกผลมันก็ยังคงคุณค่าเหมือนกัน รสชาดของไม้ผลที่หอมหวาน น่ารับประทาน และไม่ต่างกันกับผลที่อยู่ในพวง
..
..
ประเทศของเราก็เฉกเช่นกัน แม้ว่าเราอาจจะต่างกัน ด้วยเหตุและปัจจัยที่เอื้อให้เราเป็น
แต่....หัวใจของเรานั้น... มันไม่ต่างกันเลยนะ
..
..
ดอกไม้ข้างบ้าน.... ที่ถ่ายเก็บไว้ ต้องแสงตะวันงามยามบ่าย..แม้จะขาดความชุ่มชื้น ของหยดน้ำยามเช้า
แต่ดอกไม้ทุกชนิด ทุกพันธุ์ มันก็จะยังคงซึ่งความงดงามของมันเสมอ...
จะมีก็แต่ผู้คน...ที่ปฎิเสธความงามที่มองเห็นนี้เท่านั้น
..
..
เพราะพวกเขานั้น...ขาดหัวใจของความเป็นมนุษย์
หัวใจอันบริสุทธิ์.....ที่เราได้เกิดมาบนผืนแผ่นดินแห่งนี้
….
ขอดอกไม้และลองกองที่ผู้เขียนได้พูดถึง.....ได้เข้ามาเบิกบานและเติบโตในใจคน ก่อเกิดเป็นสันติภาพที่รอวันเวลาเบ่งบาน…
คุณงามความดีของบันทึกที่ผู้เขียนได้เขียนในครั้งนี้ ขอให้เป็นกุศลบุญส่งถึง... ดวงปฏิสนธิวิญญาณพี่อรุณ คงช่างคิด ที่กรุณามอบผลไม้แห่งชีวิต ให้ผู้เขียนระลึกถึง... และเป็นแรงบันดาลใจ ให้เขียนเรื่องราวมุมคิดของผู้เขียนออกสู่สาธารณะชน
แสงแห่งความดี
16 มกราคม 2556
p/p
ความเห็น (22)
ตามมาหา ... ความดีงามต่อในบันทึกครับ คุณแสง ;)...
เข้าใจความรู้สึกเหล่านี้ค่ะ..ชีวิตต้องเดินหน้าต่อไป ด้วยความหวังและศรัทธาร่วมกัน..ขอให้กำลังใจค่ะ
ร่วมระลึกถึง...มิตรภาพ กับคุณแสงแห่งความดีด้วยค่ะ
ตัวเองก็มีต้นมะม่วงเปรี้ยว ที่พี่ที่รักท่านหนึ่งซึ่งเป็นผู้ร่วมงานที่เกษียณอายุไปแล้วมอบให้ พี่บอกว่า ต่อไปมะม่วงเปรี้ยวจะหายากเพราะคนไม่ปลูก หันไปปลูกมะม่วงมันกันหมด... บัดนี้ 12 ปี ได้เก็บผลมะม่วงเปรี้ยว ซึ่งเมื่อสุกแล้ว หวานอร่อยมาก ... คิดถึงพี่เขาทุกครั้งเลยค่ะ :)
ชอบภาพลองกอง ซึ่งหาชมได้ยากสำหรับคนอยู่ กรุงเทพฯ
ขออนุญาตเก็บไว้ชมนะคะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับคุณแสง....
ลองกองหลุดช่อ รอสันติกลับมา
เข้ามาอิงแอบกับธรรมชาติที่นี่ค่ะ
ความดีงามยังคงมี เพียงแต่บางครั้งซ่อนตัวในเงามืด รอวันส่องสว่างในใจผู้คนอีกครั้งค่ะ ^v^
งดงามทั้งภาพ เงา แสง แห่งความรัก และสันติ ค่ะคุณแสงฯ
ได้ยิ้ม ฮา กับภาพสาวน้อยดวงใจ อีกแล้วขอบคุณ ยืมต่อค่ะ :)
มาทักทายเจ้าของบันทึกแห่งความงดงามจ้ะ
ภาพงาม ถ้อยคำงาม ด้วยใจงาม
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณมากครับที่ได้เข้ามาอ่านบันทึกนี้ครับ....
ดอกไม้จะบานในใจคนไทยทุกคนค่ะ. ^____^
ความดีงามในภาคใตยังคงมีอยู่เสมอ น้องดวงใจสบายดีนะครับ
- สวัสดีครับ ท่านแสงแห่งความดี
- ขอบคุญสำหรับบันทึกดีๆ ที่นำมาแบ่งปัน
- เห็นด้วยกับความเห็นที่ว่า หัวใจที่เปี่ยมความหวังว่า.....สักวันหนึ่ง......สักวันหนึ่ง ข้างหน้า ...เหตุการณ์และความรุนแรงต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนใต้ มันคงเลือนรางและจางหายไปด้วยสันติวิธี
..... น้องแสงใช้การปสมผสานสิ่งที่เป็น ธรรมชาติ ผสมผสาน "ร้อยรัดกับแนวคิดที่วดงาม" กลายมาเป็น "เสน่ห์" ของบทความนี้ "เกินคำอธิบายได้" ขอบคุณมากๆ นะคะ
บันทึกนี้งดงามทั้งภาพและความคิดที่ผ่านตัวอักษรคะ ประทับใจวิธีคิด ความสุขจากการคิดถึงผู้อื่นเช่นนี้เสมอคะ
ชุ่มชื่นหัวใจจังเลยค่ะ คุณแสงฯ ^^
สวัสดีค่ะ
ชอบทั้งลองกอง และทั้งความงามของดอกไม้เลยค่ะ
และ สวัสดีปีใหม่ด้วยค่ะ (คงไม่สายไปนะคะ)
ขอขอบคุณในทุกถ้อยคำและความคิดเห็นครับ
ผมปลูกลองกองไว้ที่หน้าบ้าน 1 ต้น เมื่อ 3 ปีก่อน
ตอนนี้สูงเกือบ 2 เมตรแล้ว คงอีกหลายปีนะครับกว่าจะผลิดอกออกผลมาให้เห็น
วันก่อนท่านวอญ่านำมาฝากจากพัทลุงด้วย ทานแล้วก็คิดถึงต้นกำเนิดที่ตันหยงมัสนะครับ
ขอบคุณมากนะครับ
พี่จากครอบครัวและคนที่พี่รักไป....อย่างไม่มีวันกลับ ภายในสวนผลไม้ที่พี่ผูกพัน
ค่ำคืนของวันที่เปลี่ยวเหงา..... ด้วยความโหดร้ายในใจคน....จากเหตุการณ์ความรุนแรงและการก่อความไม่สงบใน
3 จังหวัดชายแดนใต้